Administratiegebouw Nederlands-Indische Spoorweg Maatschappij (Den Haag)

Het Monument voor koningin Emma staat in Benoordenhout in Den Haag, in het Rosarium aan het Jozef Israëlsplein. Het monument is opgericht ter nagedachtenis aan de Nederlandse koningin-regentes Emma (1858-1934). Het monument werd in 1936 onthuld door koningin Wilhelmina. Het monument bestaat uit een natuurstenen muur waarvoor een beeld van de vorstin is geplaatst. Dit beeld staat op een kleine verhoging, die door vier traptreden kan worden bereikt. Het beeld van de koningin is van de Belgisch-Nederlandse beeldhouwer Toon Dupuis. Het ontwerp voor het monument maakte hij in samenspraak met de architect Co Brandes. Op de voorzijde van het monument staat de tekst te lezen: H.M. KONINGIN EMMA: MOEDER DES VADERLANDS. Op de achterzijde van het monument is een langere tekst opgenomen. Deze luidt: Zij die voor ons allen een moeder is geweest, is tot Gods heerlijkheid ingegaan. Haar liefhebbend hart heeft U allen omvat. Zij trachtte steeds een zegen te zijn voor ons allen. Thans, nu we haar moeten missen, zooals wij haar steeds zo gaarne bij ons en om ons zagen, blijft het belangrijkste zij en haar liefde, ons omringen. 31 maart 1934, Koningin Wilhelmina. Ter Herinnering aan Hare Majesteit de Koningin-Moeder Emma Adelheid Wilhelmina Theresia Prinses van Waldeck-Pyrmont, Gemalin van Zijne Majesteit Willem III Koning der Nederlanden, Koningin-regentes van 24 XI 1890 tot 31 VIII 1898, Geboren 2 VIII 1858 Arolsen, Overleden 20 III 1934, 's-Gravenhage. Opgericht door de Burgerij van 's-Gravenhage, onthuld 4 juni 1936 door Hare Majesteit Koningin Wilhelmina. Het beeld van koningin Emma was aanvankelijk ook uit natuursteen gemaakt. Het is niet door Dupuis zelf gehouwen, maar uitgevoerd door derden in dezelfde Vaurion-kalksteen als de rest van het monument (Toon Dupuis overleed een jaar na voltooiing van dit beeld). Omdat het beeld in steeds slechtere staat verkeerde en bovendien de neus van het beeld steeds werd afgebroken, werd het in 2001 vervangen door een bronzen afgietsel van het oorspronkelijke beeld. Voor dit afgietsel werd een reconstructie gemaakt van het gezicht van het beeld door restauratiebeeldhouwer Ton Mooy, aan de hand van het oorspronkelijke ontwerp van Dupuis en van de foto's die hij daarvoor gebruikt had.

Het Dierentuingebouw (in de volksmond ook Moors paleis) was een theatergebouw in Den Haag. Het werd gebouwd als hoofdgebouw voor de Haagse Dierentuin. De Haagse architect Samuel Johannes de Vletter (1823-1872) ontwierp bij de oprichting van de dierentuin in 1863 voor het Koninklijk Zoölogisch-Botanisch Genootschap van Acclimatatie een centraal verenigingsgebouw. Het gebouw bestond uit een achtkantige centrale zaal met buffet en twee ernaastliggende vleugels, waarvan een vogels huisvestte en de ander als bibliotheek was ingericht. In de periode 1892-1893 bouwden de architecten J.W. Bosboom en A.J. Wesstra dit hoofdgebouw uit met een grote concertzaal in Moorse stijl, ook wel het Moors Paleis genoemd. Het gebouw werd verhuurd voor tentoonstellingen, festiviteiten en beurzen. Zo vond er in 1915 het Internationaal Congres van Vrouwen plaats. Tijdens de Tweede Wereldoorlog organiseerde de Duitse bezetter er vele bijeenkomsten. De Duitsers gebruikten de locatie ook om na de razzia van 21 november 1944 de gevonden mannen bijeen te brengen. Na de Tweede Wereldoorlog keerde de dierentuin niet terug, maar bleef het gebouw in gebruik. Er vonden er feesten, bijeenkomsten, examens en voorstellingen plaats in dit gebouw. In 1959 werd de eerste Pasar Malam in het hoofdgebouw gehouden. In 1968 werd het gebouw afgebroken ten behoeve van het parkeerterrein voor het Provinciehuis Zuid-Holland. In 1969 werd het Nederlands Congresgebouw geopend dat de evenementenfunctie overnam.

Dwangarbeiders is een oorlogsmonument in Den Haag. Het staat op de binnenplaats van het Provinciehuis. Destijds de plek van het Haagse Dierentuin, waar in het dierentuingebouw mannen bij een razzia in 1944 bijeen werden gebracht. Het monument werd op 1 november 1999 onthuld en is ontworpen door Marcel Prins. Het bestaat uit een boom die omringd wordt door een bakstenen verhoging, waarop een opstaande roestvrijstalen ring is bevestigd. Aan de binnenkant van die ring zijn kleine mensenfiguren aangebracht. Op de bakstenen rand is een plaquette met de tekst: "Dwangarbeiders 1940-1945" Tijdens de Tweede Wereldoorlog dwong de bezetter ruim een half miljoen Nederlanders arbeid te verrichten in Duitsland. Ook uit Den Haag en omgeving werden mannen in dwangarbeid afgevoerd. Dat gebeurde onder andere op grote schaal tijdens een razzia op 21 november 1944. Rond 15.000 inwoners van Den Haag en omgeving werden op enkele locaties bijeen- gedreven. Eén van die locaties was de toenmalige dierentuin, de plaats waar u nu staat. De meesten werden - niet wetend wat hen te wachten stond - vanuit de Laakhaven per Rijnaak afgevoerd. Ook de naasten die achterbleven zagen zich geconfronteerd met moeilijke tijden vol onzekerheid over het lot van de mannen. Talloze dwangarbeiders lieten het leven. Moge de herinnering aan oorlog en terreur aansporen tot vrede onder alle .... * * * * * De razzia van 21/22 november staat bekend als Operatie Sneeuwvlok. Volgens Lou de Jong zijn toen ongeveer 8.000 mannen in Den Haag en 5.000 in Voorburg en Rijswijk opgepakt. Men schat dat in totaal ruim 511.000 mannen in Nederland werden opgeroepen voor de Arbeitseinsatz, inclusief ruim 15.000 uit Den Haag. Ze werden bij de Haagse Dierentuin bijeengebracht, maar ook bij het Gymnasium Haganum en het K&W gebouw aan de Zwarteweg. Vandaar liepen ze naar het Slachthuisplein bij de Laakhaven. In overvolle aken voeren ze over het IJsselmeer naar Kampen waarna ze in de Van Heutzkazerne werden ondergebracht. Van de ruim half miljoen mannen zijn ruim 30.000 dwangarbeiders niet teruggekeerd. In Oorlogsmuseum Overloon staat voor hen een monument dat in 1996 werd onthuld.

Het provinciehuis van Zuid-Holland bevindt zich op een van de drukste punten van Den Haag, vlak bij de plaats waar de A12 de stad binnenkomt. Het is een gebouw dat sinds 1963 beeldbepalend is voor de hoek van de Zuid-Hollandlaan en de Koningskade.

De Haagse Dierentuin was van 1863 tot 1943 een dierentuin in de Nederlandse stad Den Haag, gevestigd op de hoek van de Benoordenhoutseweg waar nu het Provinciehuis staat. Na de oorlog lag het terrein grotendeels braak, maar het bleef in de volksmond bekend als "de Dierentuin". In 1968 werd het resterende hoofdgebouw gesloopt en werd het terrein gebruikt voor het nieuwe provinciehuis en het gebouw van Rijkswaterstaat.

Den Haag (), ook wel 's-Gravenhage () genoemd, is de hoofdstad van de provincie Zuid-Holland en met 565.701 inwoners (1 januari 2024) de op twee na grootste gemeente van Nederland, na Amsterdam en Rotterdam. Alhoewel Den Haag niet de hoofdstad van Nederland is, dat is Amsterdam, is het wel de residentie (regeringszetel) en fungeert het in veel opzichten als hoofdstad. De stad Den Haag ontstond in de middeleeuwen rond de Hofvijver en het Binnenhof, tegenwoordig het centrum van de Nederlandse politiek. De Nederlandse regering en het parlement zijn in de stad gevestigd, en het is de residentie van het koninklijk huis. Ook staan de meeste ambassades, alle ministeries en de Hoge Raad in Den Haag. Daarnaast is de stad standplaats van verschillende nationale en internationale rechtscolleges, waaronder het Internationaal Gerechtshof in het Vredespaleis en het Internationaal Strafhof. Het was rond het jaar 1900 ook de gastheer van de twee Haagse vredesconferenties, waar belangrijke internationale afspraken over het oorlogsrecht tot stand kwamen. Van 1795 tot 1806 fungeerde Den Haag als hoofdstad van de Bataafse Republiek en van 1806 tot 1808 als hoofdstad van het Koninkrijk Holland. Den Haag is de grootste Nederlandse stad aan de Noordzee en heeft een kustlijn van elf kilometer. Door de ligging aan de Noordzee is Den Haag sinds de 19e eeuw een internationaal toeristenoord. De stad beschikt over twee badplaatsen: Scheveningen en Kijkduin. Daarnaast ligt een breed zandstrand met een duinenrij: een omvangrijk natuurgebied. Drie stukken strand zijn naaktstrand: aan de noordzijde van Scheveningen, bij het Westduinpark, en aan de zuidzijde van Kijkduin. Scheveningen – vroeger een vissersdorp – heeft een regionale haven. De stad bracht in de 19de eeuw een invloedrijke kunststroming voort, de Haagse School, en huisvest met het Mauritshuis en het Kunstmuseum Den Haag (voor moderne kunst) twee internationaal bekende kunstmusea. Sinds 1 januari 2015 vormt Den Haag met 22 andere gemeenten samen de Metropoolregio Rotterdam Den Haag. Het gebied van dit samenwerkingsverband telt gezamenlijk 2,3 miljoen inwoners. Deze regio maakt op haar beurt weer deel uit van de Randstad, de sterk verstedelijkte conurbatie in het westen van Nederland.

Calla's is een restaurant dat gevestigd is in Den Haag in Nederland. Het heeft sinds 2002 een Michelinster. In 2013 kende de GaultMillau het restaurant 16 van de maximaal 20 punten toe. Eigenaar en chef-kok van Calla's is Ronald van Roon. Het restaurant is lid van Les Patrons Cuisiniers.

De Mobarakmoskee, gelegen aan de Oostduinlaan 79 in Den Haag, was de eerste moskee in Nederland. De moskee is eigendom van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap. De Ahmaddiyya Moslim Gemeenschap kwam naar Nederland in 1947; Hafiz Qudrat-Ullah was de eerste missionaris. De grond voor de moskee werd aangekocht in 1950⁣, maar de eisen van de welstandscommissie van de gemeente Den Haag waren streng, daardoor kon de bouw pas in 1955 beginnen. De welstandscommissie vond dat het gebouw, dat op de oorspronkelijke tekening vier minaretten had, niet in de omgeving paste. Het ontwerp van de moskee werd zo vaak aangepast dat het gebouw aanvankelijk meer leek op een villa in de stijl van de Delftse School. De moskee werd gebouwd naar een ontwerp van de Voorburgse architect Frits Beck; vrouwen van de moskeeleden hadden geld voor de bouw ervan verzameld. De eerste steen werd op 20 mei 1955 gelegd door Muhammad Zafrullah Khan, voormalig minister van Buitenlandse Zaken van Pakistan en toen president van het Internationaal Gerechtshof in Den Haag. De plechtige opening vond plaats op 9 december 1955, ook door Muhammad Zafrullah Khan. Pas later kreeg de Mobarakmoskee een herkenbaar uiterlijk. Sinds de jaren zestig heeft het gebouw twee kleine koepeltorentjes op het dak en staat de naam Mobarakmoskee in het Nederlands en het Arabisch op de voorgevel. Inmiddels heeft de moskee drie minaretten. In 1987 brak er brand uit. Bij de herstelwerkzaamheden werd het pand aan de achterzijde uitgebreid. Op 2 juni 2006 bezocht koningin Beatrix de Mobarakmoskee om het 50-jarig bestaan van het bouwwerk te vieren. Ter ere van dit jubileum werd een minaret gebouwd.

De Sint-Paschalis Baylonkerk aan de Wassenaarseweg in Den Haag is gebouwd tussen 1919 en 1921. De kerk is genoemd naar de Spaanse heilige Paschalis Baylon. De school in de buurt is weer vernoemd naar de kerk. De kerk is een goed voorbeeld van de traditionalistische bouwstijl van A.J. Kropholler, die niet eerder zo'n grote kerk bouwde. Alle muren zijn van baksteen, op enkele natuurstenen elementen na. Rondom de kerk staan nog enkele huizen van dezelfde architect. Het ommuurde terrein is bijna vierkant, de kerk staat er diagonaal op met de deur naar het westen op de hoek van de Neuhuyskade en de Wassenaarseweg. Het koor staat dus aan de oostkant. Het pseudobasilicale schip heeft een houten ziende kap, gedragen door een houten constructie. Alleen het koor is overwelfd. Door de prominente toren en de ligging aan de hoek van het Jozef Israëlsplein domineert de kerk de omliggende wijk. Het schip van de kerk is zeer breed, omdat Kropholler wilde dat de priester en het altaar voor iedereen goed zichtbaar moesten zijn. De zijbeuken zijn smal en donker. De noordelijke eindigt in de preekstoel, de zuidelijke in een zijaltaar met retabel gewijd aan de heilige Paschalis Baylon met een schildering door Lodewijk Schelfhout. Er zijn verschillende andere kunstwerken in en aan de kerk aangebracht, onder meer een reliëf boven de ingang van Lambertus Zijl en een preekstoel, een doopvont, kruiswegstaties en een communiebank van de gebroeders Jan Eloy en Leo Brom, alsmede beelden van Jacques en Johanna Sprenkels. De kerkbanken en het andere meubilair plus de lichtkronen zijn ontworpen door de architect.

Het voormalig hoofdkantoor van de Bataafsche Import Maatschappij in Den Haag is gebouwd naar ontwerp van J.J.P. Oud nabij het voormalig landgoed Arendsdorp. Het is tussen 1938 en 1942 gebouwd en in 1946 voltooid. Opvallend is dat Oud hier traditionele vormen gebruikte, terwijl hij eerder nog een pionier was van De Stijl en het nieuwe bouwen. Aan de achterkant van het gebouw was oorspronkelijk een haakse vleugel gesitueerd eindigend in een cirkelvormige kantine. Dit gedeelte is in 1970 gesloopt en vervangen door een grotere uitbreiding. Het gebouw bestaat uit 6 lagen en 40 venster-assen en is symmetrisch. De Bataafsche Import Maatschappij was het centrale verkoopkantoor voor Nederland van het oliebedrijf Koninklijke/Shell. Door reorganisatie van het Shell-concern is dit bedrijf opgeheven. Tegenwoordig is het gebouw een kantoor van de financiële dienstverlener Ernst & Young. Het gebouw, met uitzondering van de nieuwbouw uit 1970, heeft de status van rijksmonument.

Het Bunkerbosje Goetlijfpark is een complex van bunkers in het Goetlijfpark, omgrensd door de Oostduinlaan, Ruychrocklaan, Van der Houvenstraat en het Goetlijfpad. Het complex maakte deel uit van de Atlantikwall als onderdeel van Stützpunktgruppe Scheveningen. Het complex bestaat uit negen (ontoegankelijke) onderdelen: X1: Keuken Van standaardtype Regelbau 645, Baunummer 8745 ter verzorging van maximaal 200 man. Deze bunk X2: Munitiebergplaats Van standaardtype Regelbau 134, Baunummer 8744. X3: Groepsonderkomen Van standaardtype Regelbau 622, Baunummer 8716, ter onderbrenging van twee maal tien man X4: Munitiebergplaats gelegen buiten het Goetlijfpark in de berm tussen de Ridderlaan en de vijversloot. X5, X6, X7: Woonschuilplaatsen Feldmässiger Ausbau X8: Badhuis Feldmässiger Ausbau met een aantal kleed- en badruimten met op het dak een betonnen waterreservoir X9: Toiletgebouw Feldmässiger Ausbau Bij het complex zijn met uitzondering van X4 de overige acht onderdelen nog intact. De bunkers X1, X2 en X3 hebben buitenmuren van 200 cm dikte. Het complex werd gecamoufleerd met behulp van beplanting, omdat het grootste deel bovengronds was neergezet. Na 1945 is het complex verder in het landschap geïntegreerd.

Het Maerlant Lyceum is een openbare school voor gymnasium, atheneum en havo met in totaal ruim 1100 leerlingen en 100 medewerkers, gevestigd in Den Haag. De school is vernoemd naar de middeleeuwse schrijver Jacob van Maerlant.