Dierentuingebouw

Dwangarbeiders is een oorlogsmonument in Den Haag. Het staat op de binnenplaats van het Provinciehuis. Destijds de plek van het Haagse Dierentuin, waar in het dierentuingebouw mannen bij een razzia in 1944 bijeen werden gebracht. Het monument werd op 1 november 1999 onthuld en is ontworpen door Marcel Prins. Het bestaat uit een boom die omringd wordt door een bakstenen verhoging, waarop een opstaande roestvrijstalen ring is bevestigd. Aan de binnenkant van die ring zijn kleine mensenfiguren aangebracht. Op de bakstenen rand is een plaquette met de tekst: "Dwangarbeiders 1940-1945" Tijdens de Tweede Wereldoorlog dwong de bezetter ruim een half miljoen Nederlanders arbeid te verrichten in Duitsland. Ook uit Den Haag en omgeving werden mannen in dwangarbeid afgevoerd. Dat gebeurde onder andere op grote schaal tijdens een razzia op 21 november 1944. Rond 15.000 inwoners van Den Haag en omgeving werden op enkele locaties bijeen- gedreven. Eén van die locaties was de toenmalige dierentuin, de plaats waar u nu staat. De meesten werden - niet wetend wat hen te wachten stond - vanuit de Laakhaven per Rijnaak afgevoerd. Ook de naasten die achterbleven zagen zich geconfronteerd met moeilijke tijden vol onzekerheid over het lot van de mannen. Talloze dwangarbeiders lieten het leven. Moge de herinnering aan oorlog en terreur aansporen tot vrede onder alle .... * * * * * De razzia van 21/22 november staat bekend als Operatie Sneeuwvlok. Volgens Lou de Jong zijn toen ongeveer 8.000 mannen in Den Haag en 5.000 in Voorburg en Rijswijk opgepakt. Men schat dat in totaal ruim 511.000 mannen in Nederland werden opgeroepen voor de Arbeitseinsatz, inclusief ruim 15.000 uit Den Haag. Ze werden bij de Haagse Dierentuin bijeengebracht, maar ook bij het Gymnasium Haganum en het K&W gebouw aan de Zwarteweg. Vandaar liepen ze naar het Slachthuisplein bij de Laakhaven. In overvolle aken voeren ze over het IJsselmeer naar Kampen waarna ze in de Van Heutzkazerne werden ondergebracht. Van de ruim half miljoen mannen zijn ruim 30.000 dwangarbeiders niet teruggekeerd. In Oorlogsmuseum Overloon staat voor hen een monument dat in 1996 werd onthuld.

Het provinciehuis van Zuid-Holland bevindt zich op een van de drukste punten van Den Haag, vlak bij de plaats waar de A12 de stad binnenkomt. Het is een gebouw dat sinds 1963 beeldbepalend is voor de hoek van de Zuid-Hollandlaan en de Koningskade.

De Haagse Dierentuin was van 1863 tot 1943 een dierentuin in de Nederlandse stad Den Haag, gevestigd op de hoek van de Benoordenhoutseweg waar nu het Provinciehuis staat. Na de oorlog lag het terrein grotendeels braak, maar het bleef in de volksmond bekend als "de Dierentuin". In 1968 werd het resterende hoofdgebouw gesloopt en werd het terrein gebruikt voor het nieuwe provinciehuis en het gebouw van Rijkswaterstaat.

De Liberaal-joodse synagoge in Den Haag is gevestigd in de voormalige Portugees-joodse snoge. Het gebouw aan de Jan Evertstraat (Nieuwe Uitleg) werd omstreeks 1724 ontworpen door architect Daniël Marot. De uitvoering was in handen van Felix du Sart, met wie Marot al eens had samengewerkt aan Huis Schuylenburch. In 1726 werd het samen met het bijbehorende voorgebouw aan de Prinsessegracht in gebruik genomen. Beide gebouwen zijn gebouwd in de periode 1724-1726. Boven in de gevel staat het jaartal 5486 (1726). Daaronder staat in het Hebreeuws "Hoe lieflijk zijn uw Woningen". Het gebouw heeft twaalf vensters, een voor elke stam van Israël. Het is op 9 augustus 1726 ingewijd. Van de verscheidene Haagse synagoges kwam alleen die aan de Jan Evertstraat de bezettingstijd ongeschonden door. De religieuze voorwerpen werden in Amsterdam verborgen en zijn behouden gebleven. De Portugees-joodse gemeente telde voor de Tweede Wereldoorlog vierhonderd leden. Doordat slechts enkelen van hen de oorlog overleefden, verloor de synagoge zijn bestemming en kwam in handen van een projectontwikkelaar. In 1968 kon de Liberaal joodse Gemeente de synagoge huren voor een symbolisch bedrag. In datzelfde jaar werd Awraham Soetendorp de eerste rabbijn; hij zou tot 2008 aanblijven. Hij werd opgevolgd door achtereenvolgens rabbijn Ruben bar-Efraïm, Kenneth Leinwand en mw. Marianne van Praag. In 1972 kocht de gemeente Den Haag het gebouw en het werd met financiële steun van de joodse gemeente en de overheid opgeknapt. Sinds 1976 is de synagoge in handen van de Liberaal-joodse gemeente Beth Jehoeda. De schilder Corneille heeft een tegelwand geschonken voor het nieuwe Liberaal Joods Centrum naast de synagoge aan de Prinsessegracht. De huidige synagoge van het Nederlands-Israëlitisch Kerkgenootschap is te vinden aan de Cornelis Houtmanstraat.

Het administratiegebouw Nederlands-Indische Spoorweg Maatschappij is een gebouw aan de Wassenaarseweg in Den Haag dat voorheen de Nederlandse burelen van de Nederlands-Indische Spoorweg Maatschappij huisvestte. Het gebouw is in 1913 gebouwd en ontworpen door de architectenvennootschap van J.F. Klinkhamer en B.J. Ouëndag die ook de veel grotere evenknie van dit gebouw in Semarang ontworpen hebben. Sinds 1972 zetelt er de ambassade van de republiek Zuid-Afrika.

Het Malieveld is een groot grasveld in Den Haag met een afmeting van ongeveer 350 bij 200 meter. Het veld wordt begrensd door de Zuid-Hollandlaan (die overgaat in de Benoordenhoutseweg), de Utrechtsebaan/A12 (voorheen Jozef Israelslaan, daarvoor Leidschestraatweg geheten), de Koekamplaan (voorheen Leidschestraatweg geheten) en de Koningskade. Door het veld loopt de Boorlaan, die thans een fietspad is. Het gebied is beschermd als stadsgezicht (Rijksbeschermd gezicht 's-Gravenhage - Malieveld). Het Malieveld wordt sinds 1899 beheerd door Staatsbosbeheer.

Calla's is een restaurant dat gevestigd is in Den Haag in Nederland. Het heeft sinds 2002 een Michelinster. In 2013 kende de GaultMillau het restaurant 16 van de maximaal 20 punten toe. Eigenaar en chef-kok van Calla's is Ronald van Roon. Het restaurant is lid van Les Patrons Cuisiniers.

De Kanonstraat is een smalle straat in Den Haag centrum, in de regio Haaglanden, in de provincie Zuid-Holland, in Nederland, nabij het Malieveld.

Het Monument voor koningin Emma staat in Benoordenhout in Den Haag, in het Rosarium aan het Jozef Israëlsplein. Het monument is opgericht ter nagedachtenis aan de Nederlandse koningin-regentes Emma (1858-1934). Het monument werd in 1936 onthuld door koningin Wilhelmina. Het monument bestaat uit een natuurstenen muur waarvoor een beeld van de vorstin is geplaatst. Dit beeld staat op een kleine verhoging, die door vier traptreden kan worden bereikt. Het beeld van de koningin is van de Belgisch-Nederlandse beeldhouwer Toon Dupuis. Het ontwerp voor het monument maakte hij in samenspraak met de architect Co Brandes. Op de voorzijde van het monument staat de tekst te lezen: H.M. KONINGIN EMMA: MOEDER DES VADERLANDS. Op de achterzijde van het monument is een langere tekst opgenomen. Deze luidt: Zij die voor ons allen een moeder is geweest, is tot Gods heerlijkheid ingegaan. Haar liefhebbend hart heeft U allen omvat. Zij trachtte steeds een zegen te zijn voor ons allen. Thans, nu we haar moeten missen, zooals wij haar steeds zo gaarne bij ons en om ons zagen, blijft het belangrijkste zij en haar liefde, ons omringen. 31 maart 1934, Koningin Wilhelmina. Ter Herinnering aan Hare Majesteit de Koningin-Moeder Emma Adelheid Wilhelmina Theresia Prinses van Waldeck-Pyrmont, Gemalin van Zijne Majesteit Willem III Koning der Nederlanden, Koningin-regentes van 24 XI 1890 tot 31 VIII 1898, Geboren 2 VIII 1858 Arolsen, Overleden 20 III 1934, 's-Gravenhage. Opgericht door de Burgerij van 's-Gravenhage, onthuld 4 juni 1936 door Hare Majesteit Koningin Wilhelmina. Het beeld van koningin Emma was aanvankelijk ook uit natuursteen gemaakt. Het is niet door Dupuis zelf gehouwen, maar uitgevoerd door derden in dezelfde Vaurion-kalksteen als de rest van het monument (Toon Dupuis overleed een jaar na voltooiing van dit beeld). Omdat het beeld in steeds slechtere staat verkeerde en bovendien de neus van het beeld steeds werd afgebroken, werd het in 2001 vervangen door een bronzen afgietsel van het oorspronkelijke beeld. Voor dit afgietsel werd een reconstructie gemaakt van het gezicht van het beeld door restauratiebeeldhouwer Ton Mooy, aan de hand van het oorspronkelijke ontwerp van Dupuis en van de foto's die hij daarvoor gebruikt had.

Het woonhuis aan het Smidswater 26 is een rijksmonument in art-nouveaustijl. Het woonhuis staat ook bekend als het Lorriehuis, naar de architect en eerste bewoner Petrus Lorrie. Het huis is in 1967 aangewezen als rijksmonument. In 1896 werden twee panden ingrijpend verbouwd door Johannes Petrus Josephus Lorrie, waarna een woonhuis overbleef. Het linkerdeel is in meer traditionele neogotische stijl, het rechterdeel in art-nouveaustijl. Dit woonhuis werd door Lorrie zelf bewoond, de begane grond gebruikte hij als kantoorruimte. Hij deelde de woning op in stijlen, om zijn klanten te laten zien dat hij beide stijlen beheerste. Kenmerkend zijn voornamelijk de art-nouveau-interieurelementen uit de 19e eeuw, die nog steeds behouden zijn. Ook het archief van de familie is goed bewaard gebleven. De familie bleef in het huis wonen en het pand is gerestaureerd in 2010-2012. De glas-in-loodramen zijn gemaakt door E.W.F. Kerling.

Huis van het boek (vroeger Museum Meermanno en ook Meermanno-Westreenianum) is het oudste boekenmuseum ter wereld. Het is gevestigd in het voormalige woonhuis van de stichter van het museum Willem Hendrik Jacob baron van Westreenen van Tiellandt (1783-1848) aan de Prinsessegracht in Den Haag en richt zich op het geschreven en gedrukte boek in al zijn vormen, in heden en verleden. De ontwikkeling van de vormgeving van zowel oude als moderne boeken staat daarbij centraal.

De Bosbrug is een van de oudste brugverbindingen in Den Haag. De brug over de Prinsessegracht verbindt het Korte Voorhout met het Malieveld. Komend uit het centrum kruist men voor de brug de straat Prinsessegracht, aan de overkant van de brug komt men op de Koningskade.