Mobarakmoskee

Het Bunkerbosje Goetlijfpark is een complex van bunkers in het Goetlijfpark, omgrensd door de Oostduinlaan, Ruychrocklaan, Van der Houvenstraat en het Goetlijfpad. Het complex maakte deel uit van de Atlantikwall als onderdeel van Stützpunktgruppe Scheveningen. Het complex bestaat uit negen (ontoegankelijke) onderdelen: X1: Keuken Van standaardtype Regelbau 645, Baunummer 8745 ter verzorging van maximaal 200 man. Deze bunk X2: Munitiebergplaats Van standaardtype Regelbau 134, Baunummer 8744. X3: Groepsonderkomen Van standaardtype Regelbau 622, Baunummer 8716, ter onderbrenging van twee maal tien man X4: Munitiebergplaats gelegen buiten het Goetlijfpark in de berm tussen de Ridderlaan en de vijversloot. X5, X6, X7: Woonschuilplaatsen Feldmässiger Ausbau X8: Badhuis Feldmässiger Ausbau met een aantal kleed- en badruimten met op het dak een betonnen waterreservoir X9: Toiletgebouw Feldmässiger Ausbau Bij het complex zijn met uitzondering van X4 de overige acht onderdelen nog intact. De bunkers X1, X2 en X3 hebben buitenmuren van 200 cm dikte. Het complex werd gecamoufleerd met behulp van beplanting, omdat het grootste deel bovengronds was neergezet. Na 1945 is het complex verder in het landschap geïntegreerd.

Het (Sint) Aloysius College in Den Haag was van 1917 tot 2016 een school voor voortgezet onderwijs (tot 1971 alleen voor jongens) op rooms-katholieke grondslag, voor de niveaus mavo, havo, atheneum, gymnasium en "gifted education".

S.E.T.T. is een tafeltennisvereniging in Den Haag. Sinds 1949 wordt er gespeeld in de gymzalen van het Aloysius College in de Haagse wijk Benoordenhout. S.E.T.T. staat voor Snel En Tactisch Tafeltennis.

Den Haag (), ook wel 's-Gravenhage () genoemd, is de hoofdstad van de provincie Zuid-Holland en met 565.701 inwoners (1 januari 2024) de op twee na grootste gemeente van Nederland, na Amsterdam en Rotterdam. Alhoewel Den Haag niet de hoofdstad van Nederland is, dat is Amsterdam, is het wel de residentie (regeringszetel) en fungeert het in veel opzichten als hoofdstad. De stad Den Haag ontstond in de middeleeuwen rond de Hofvijver en het Binnenhof, tegenwoordig het centrum van de Nederlandse politiek. De Nederlandse regering en het parlement zijn in de stad gevestigd, en het is de residentie van het koninklijk huis. Ook staan de meeste ambassades, alle ministeries en de Hoge Raad in Den Haag. Daarnaast is de stad standplaats van verschillende nationale en internationale rechtscolleges, waaronder het Internationaal Gerechtshof in het Vredespaleis en het Internationaal Strafhof. Het was rond het jaar 1900 ook de gastheer van de twee Haagse vredesconferenties, waar belangrijke internationale afspraken over het oorlogsrecht tot stand kwamen. Van 1795 tot 1806 fungeerde Den Haag als hoofdstad van de Bataafse Republiek en van 1806 tot 1808 als hoofdstad van het Koninkrijk Holland. Den Haag is de grootste Nederlandse stad aan de Noordzee en heeft een kustlijn van elf kilometer. Door de ligging aan de Noordzee is Den Haag sinds de 19e eeuw een internationaal toeristenoord. De stad beschikt over twee badplaatsen: Scheveningen en Kijkduin. Daarnaast ligt een breed zandstrand met een duinenrij: een omvangrijk natuurgebied. Drie stukken strand zijn naaktstrand: aan de noordzijde van Scheveningen, bij het Westduinpark, en aan de zuidzijde van Kijkduin. Scheveningen – vroeger een vissersdorp – heeft een regionale haven. De stad bracht in de 19de eeuw een invloedrijke kunststroming voort, de Haagse School, en huisvest met het Mauritshuis en het Kunstmuseum Den Haag (voor moderne kunst) twee internationaal bekende kunstmusea. Sinds 1 januari 2015 vormt Den Haag met 22 andere gemeenten samen de Metropoolregio Rotterdam Den Haag. Het gebied van dit samenwerkingsverband telt gezamenlijk 2,3 miljoen inwoners. Deze regio maakt op haar beurt weer deel uit van de Randstad, de sterk verstedelijkte conurbatie in het westen van Nederland.

De S102 is een stadsroute in Den Haag die loopt over een gedeelte van de Raamweg. De weg verbindt de S100/Centrumring, vanaf het punt waar deze van de Raamweg afslaat naar de Laan Copes van Cattenburch, met de S200/Ring Den Haag, ter hoogte van de overgang tussen de Hubertustunnel en het Hubertusviaduct. De S102 is slechts een halve kilometer lang en is daarmee de op een na kortste stadsroute in Den Haag, na de S103.

Het administratiegebouw Nederlands-Indische Spoorweg Maatschappij is een gebouw aan de Wassenaarseweg in Den Haag dat voorheen de Nederlandse burelen van de Nederlands-Indische Spoorweg Maatschappij huisvestte. Het gebouw is in 1913 gebouwd en ontworpen door de architectenvennootschap van J.F. Klinkhamer en B.J. Ouëndag die ook de veel grotere evenknie van dit gebouw in Semarang ontworpen hebben. Sinds 1972 zetelt er de ambassade van de republiek Zuid-Afrika.

De Balistraat in Den Haag ligt in de Archipelbuurt en loopt van de Javastraat naar de Sumatrastraat. In het stukje van de Balistraat tussen de Laan Copes van Cattenburch en de Sumatrastraat is een klein hofje op nummer 109. De huizen zijn uit de tweede helft van de 19e eeuw, uit 1883 of 1887. Ze werden in neorenaissancestijl gebouwd door Johannes Mutters, die zelf nog op nummer 103 woonde en in 1896 naar de Jan van Nassaustraat 13 verhuisde, wat ook gebouwd werd volgens zijn ontwerp. Sinds 1771 had Den Haag al de Frederikskazerne, die net buiten de grachtengordel lag, naast waar nu de Frederikstraat is. Na de komst van het koningshuis werden er nog twee kazernes gebouwd, de Alexanderkazerne (1841–1848) in het Willemspark en de Oranjekazerne (1827) net binnen de grachtengordel. Dit trok veel mensen naar Den Haag, niet alleen militairen maar ook handelaren, kooplui, zadelmakers en paardenhandelaren. Zo'n paardenkoopman, A G J Mulder, had zijn bedrijf in de Balistraat. Vanaf de straat zie je een poort waardoor paarden en koetsen naar een binnenplaats konden gaan. Naast de poort waren twee koetshuizen, bereikbaar vanaf de binnenplaats. Boven de poort was een woning. Aan de westkant van de binnenplaats waren stallen. Er hangen aan de muur nog ringen om paarden vast te maken. Aan de voorgevel zijn nog twee lege plekken waar ooit twee paardenkoppen waren. Na de paardenhandelaar kwam er een fruithandel, mogelijk van C. M. de Kok, die van een van de koetshuizen een kantoortje maakte en een ontvangstruimte. De stallen werden opslagruimten. In de jaren zestig kwam er een autohandelaar en in de jaren zeventig een lijstenmakerij. In die periode stond er een grote blauwe tent op de binnenplaats. Toen dit bedrijf nog meer ruimte nodig had, verhuisde het, en nam een projectontwikkelaar het project onderhanden. Van de stallen aan de binnenplaats werden drie huisjes gemaakt. De ramen werden vergroot en er kwam nog een verdieping op. De renovatie was in 2005 klaar. Links en rechts van de poort zijn nu twee woningen die al eerder bewoond werden.

De Hubertustunnel is een tunnel voor doorgaand verkeer in het noorden van Den Haag. Hij maakt deel uit van de Noordelijke Randweg Haagse Regio en de Ring Den Haag. De tunnel sluit aan de zuidelijke kant aan op het Hubertusviaduct en aan de noordelijke kant op de provinciale weg N440 en loopt onder het Hubertusduin (gelegen in het Sint Hubertuspark) door. Samen met de Sijtwendetunnel door Leidschendam biedt dit traject een snelle verbinding tussen Scheveningen en de A4, ter ontlasting van de Utrechtsebaan (A12) en Waalsdorperweg. Sinds 2013 is de maximumsnelheid in de tunnel 70 km/u Voorheen bedroeg de maximumsnelheid in de tunnel 50 km/u.

De Laan Copes van Cattenburch (vaak afgekort tot: Laan Copes) is een straat in de Archipelbuurt in Den Haag. De straat werd in 1870 aangelegd en is vernoemd naar burgemeester Lodewijk Constantijn Rabo Copes van Cattenburch en maakt deel uit van de Centrumring rond het Haagse stadscentrum. De Javastraat, die evenwijdig aan de laan loopt, markeerde jarenlang de rand van de stad. De laan vormde een nieuwe grenslijn van de stadsuitbreiding. Hij liep vanaf het begin van de Scheveningseweg, die al in de 17e eeuw werd aangelegd, tussen de Alexanderkazerne en het Alexanderveld door naar de brug over Het Kanaal, dat op aandringen van burgemeester Copes van Cattenburch was gegraven. Tussen de Javastraat en de Laan Copes van Cattenburch ontwikkelde zich een nieuwe woonwijk, Willemspark II, en aan de andere kant van de Laan Copes kwam de Archipelbuurt.

Het Hofje van Elf bevindt zich in de Sumatrastraat in Den Haag. Het hofje ligt vrijwel naast Sumatrastraat 268-310, een naamloos hofje. Het Hofje van Elf heeft de huisnummers 230B/L en 232. Hier was vroeger een garagebedrijf, nu staan er elf huisjes die een gezamenlijke, weelderig begroeide binnentuin omringen. In mei 2008 is een van de woningen uitgebrand, waarbij de 77-jarige bewoner om het leven kwam.

Het Paramaribohofje is een hofje aan de Paramaribostraat, in de Archipelbuurt in Den Haag. Het hofje werd in 1881 gebouwd in opdracht van de Vereniging tot verbetering der woningen van de arbeidende klasse te 's-Gravenhage, nu: Koninklijke Haagse Woningvereniging van 1854. Architect was H. Wesstra, hij bouwde in neorenaissance-stijl. De gevels zijn versierd met randen van gele bakstenen. Dit hofje heeft 60 huisjes verdeeld over drie rijen. De eerste rij ligt aan de Paramaribostraat, de tweede rij ligt rug aan rug erachter, en daartegenover ligt de derde rij. De tweede en derde rij zijn bereikbaar via twee kleine straatjes die afgezet zijn door negentiende-eeuwse hardstenen stoeppalen. Alle huisjes hebben een eigen tuintje en sinds 1954 een uitgebouw, waarin toen het privaat en de keuken werden geplaatst. Het hofje grenst gedeeltelijk aan de hofjes Mallemolen en de Schuddegeest.

Op Sumatrastraat 268-310 in Den Haag is een naamloos hofje. Het merendeel van de Haagse hofjes heeft geen naam, hetgeen verwarrend kan zijn. In de Sumatrastraat zijn vier hofjes: het Hofje van Kortekaas (nrs 179-183), De Witte Poort (nrs 249-271), het Hofje van Elf (nrs 230-232) en dit hofje. De Witte Poort en dit hofje zijn uit de tweede helft van de 19de eeuw. Door een poort en een vaak gesloten deur, waarboven het jaartal 1869 is aangebracht, komt men op een binnenterrein waar rug aan rug twee rijen huisjes staan. Langs de huisjes loopt een pad, de huisjes van de achterste rij hebben aan de andere kant van het pad een tuin. Soms zijn twee huisjes samengevoegd. Nummer 310 staat los van de rijtjes. In 1955 zijn de huisjes gerenoveerd en kregen ze een nieuwe, eenvoudige keuken en WC. Sindsdien zijn veel huisjes verkocht en verbouwd.