place

Bunkerbosje Goetlijfpark

Bouwwerk in ScheveningenBunker in NederlandGemeentelijk monument in Den Haag
Bunker Goetlijfpark, nabij Goetlijfpad, Den Haag
Bunker Goetlijfpark, nabij Goetlijfpad, Den Haag

Het Bunkerbosje Goetlijfpark is een complex van bunkers in het Goetlijfpark, omgrensd door de Oostduinlaan, Ruychrocklaan, Van der Houvenstraat en het Goetlijfpad. Het complex maakte deel uit van de Atlantikwall als onderdeel van Stützpunktgruppe Scheveningen. Het complex bestaat uit negen (ontoegankelijke) onderdelen: X1: Keuken Van standaardtype Regelbau 645, Baunummer 8745 ter verzorging van maximaal 200 man. Deze bunk X2: Munitiebergplaats Van standaardtype Regelbau 134, Baunummer 8744. X3: Groepsonderkomen Van standaardtype Regelbau 622, Baunummer 8716, ter onderbrenging van twee maal tien man X4: Munitiebergplaats gelegen buiten het Goetlijfpark in de berm tussen de Ridderlaan en de vijversloot. X5, X6, X7: Woonschuilplaatsen Feldmässiger Ausbau X8: Badhuis Feldmässiger Ausbau met een aantal kleed- en badruimten met op het dak een betonnen waterreservoir X9: Toiletgebouw Feldmässiger Ausbau Bij het complex zijn met uitzondering van X4 de overige acht onderdelen nog intact. De bunkers X1, X2 en X3 hebben buitenmuren van 200 cm dikte. Het complex werd gecamoufleerd met behulp van beplanting, omdat het grootste deel bovengronds was neergezet. Na 1945 is het complex verder in het landschap geïntegreerd.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Bunkerbosje Goetlijfpark (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Bunkerbosje Goetlijfpark
Van der Houvenstraat, Den Haag Haagse Hout

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Bunkerbosje GoetlijfparkLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.096293 ° E 4.3136572805556 °
placeToon op kaart

Adres

Van der Houvenstraat
2596 PM Den Haag, Haagse Hout
Zuid-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Bunker Goetlijfpark, nabij Goetlijfpad, Den Haag
Bunker Goetlijfpark, nabij Goetlijfpad, Den Haag
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Mobarakmoskee
Mobarakmoskee

De Mobarakmoskee, gelegen aan de Oostduinlaan 79 in Den Haag, was de eerste moskee in Nederland. De moskee is eigendom van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap. De Ahmaddiyya Moslim Gemeenschap kwam naar Nederland in 1947; Hafiz Qudrat-Ullah was de eerste missionaris. De grond voor de moskee werd aangekocht in 1950⁣, maar de eisen van de welstandscommissie van de gemeente Den Haag waren streng, daardoor kon de bouw pas in 1955 beginnen. De welstandscommissie vond dat het gebouw, dat op de oorspronkelijke tekening vier minaretten had, niet in de omgeving paste. Het ontwerp van de moskee werd zo vaak aangepast dat het gebouw aanvankelijk meer leek op een villa in de stijl van de Delftse School. De moskee werd gebouwd naar een ontwerp van de Voorburgse architect Frits Beck; vrouwen van de moskeeleden hadden geld voor de bouw ervan verzameld. De eerste steen werd op 20 mei 1955 gelegd door Muhammad Zafrullah Khan, voormalig minister van Buitenlandse Zaken van Pakistan en toen president van het Internationaal Gerechtshof in Den Haag. De plechtige opening vond plaats op 9 december 1955, ook door Muhammad Zafrullah Khan. Pas later kreeg de Mobarakmoskee een herkenbaar uiterlijk. Sinds de jaren zestig heeft het gebouw twee kleine koepeltorentjes op het dak en staat de naam Mobarakmoskee in het Nederlands en het Arabisch op de voorgevel. Inmiddels heeft de moskee drie minaretten. In 1987 brak er brand uit. Bij de herstelwerkzaamheden werd het pand aan de achterzijde uitgebreid. Op 2 juni 2006 bezocht koningin Beatrix de Mobarakmoskee om het 50-jarig bestaan van het bouwwerk te vieren. Ter ere van dit jubileum werd een minaret gebouwd.

Den Haag
Den Haag

Den Haag (), ook wel 's-Gravenhage () genoemd, is de hoofdstad van de provincie Zuid-Holland en met 565.701 inwoners (1 januari 2024) de op twee na grootste gemeente van Nederland, na Amsterdam en Rotterdam. Alhoewel Den Haag niet de hoofdstad van Nederland is, dat is Amsterdam, is het wel de residentie (regeringszetel) en fungeert het in veel opzichten als hoofdstad. De stad Den Haag ontstond in de middeleeuwen rond de Hofvijver en het Binnenhof, tegenwoordig het centrum van de Nederlandse politiek. De Nederlandse regering en het parlement zijn in de stad gevestigd, en het is de residentie van het koninklijk huis. Ook staan de meeste ambassades, alle ministeries en de Hoge Raad in Den Haag. Daarnaast is de stad standplaats van verschillende nationale en internationale rechtscolleges, waaronder het Internationaal Gerechtshof in het Vredespaleis en het Internationaal Strafhof. Het was rond het jaar 1900 ook de gastheer van de twee Haagse vredesconferenties, waar belangrijke internationale afspraken over het oorlogsrecht tot stand kwamen. Van 1795 tot 1806 fungeerde Den Haag als hoofdstad van de Bataafse Republiek en van 1806 tot 1808 als hoofdstad van het Koninkrijk Holland. Den Haag is de grootste Nederlandse stad aan de Noordzee en heeft een kustlijn van elf kilometer. Door de ligging aan de Noordzee is Den Haag sinds de 19e eeuw een internationaal toeristenoord. De stad beschikt over twee badplaatsen: Scheveningen en Kijkduin. Daarnaast ligt een breed zandstrand met een duinenrij: een omvangrijk natuurgebied. Drie stukken strand zijn naaktstrand: aan de noordzijde van Scheveningen, bij het Westduinpark, en aan de zuidzijde van Kijkduin. Scheveningen – vroeger een vissersdorp – heeft een regionale haven. De stad bracht in de 19de eeuw een invloedrijke kunststroming voort, de Haagse School, en huisvest met het Mauritshuis en het Kunstmuseum Den Haag (voor moderne kunst) twee internationaal bekende kunstmusea. Sinds 1 januari 2015 vormt Den Haag met 22 andere gemeenten samen de Metropoolregio Rotterdam Den Haag. Het gebied van dit samenwerkingsverband telt gezamenlijk 2,3 miljoen inwoners. Deze regio maakt op haar beurt weer deel uit van de Randstad, de sterk verstedelijkte conurbatie in het westen van Nederland.

Naamloos hofje (Balistraat 109)
Naamloos hofje (Balistraat 109)

De Balistraat in Den Haag ligt in de Archipelbuurt en loopt van de Javastraat naar de Sumatrastraat. In het stukje van de Balistraat tussen de Laan Copes van Cattenburch en de Sumatrastraat is een klein hofje op nummer 109. De huizen zijn uit de tweede helft van de 19e eeuw, uit 1883 of 1887. Ze werden in neorenaissancestijl gebouwd door Johannes Mutters, die zelf nog op nummer 103 woonde en in 1896 naar de Jan van Nassaustraat 13 verhuisde, wat ook gebouwd werd volgens zijn ontwerp. Sinds 1771 had Den Haag al de Frederikskazerne, die net buiten de grachtengordel lag, naast waar nu de Frederikstraat is. Na de komst van het koningshuis werden er nog twee kazernes gebouwd, de Alexanderkazerne (1841–1848) in het Willemspark en de Oranjekazerne (1827) net binnen de grachtengordel. Dit trok veel mensen naar Den Haag, niet alleen militairen maar ook handelaren, kooplui, zadelmakers en paardenhandelaren. Zo'n paardenkoopman, A G J Mulder, had zijn bedrijf in de Balistraat. Vanaf de straat zie je een poort waardoor paarden en koetsen naar een binnenplaats konden gaan. Naast de poort waren twee koetshuizen, bereikbaar vanaf de binnenplaats. Boven de poort was een woning. Aan de westkant van de binnenplaats waren stallen. Er hangen aan de muur nog ringen om paarden vast te maken. Aan de voorgevel zijn nog twee lege plekken waar ooit twee paardenkoppen waren. Na de paardenhandelaar kwam er een fruithandel, mogelijk van C. M. de Kok, die van een van de koetshuizen een kantoortje maakte en een ontvangstruimte. De stallen werden opslagruimten. In de jaren zestig kwam er een autohandelaar en in de jaren zeventig een lijstenmakerij. In die periode stond er een grote blauwe tent op de binnenplaats. Toen dit bedrijf nog meer ruimte nodig had, verhuisde het, en nam een projectontwikkelaar het project onderhanden. Van de stallen aan de binnenplaats werden drie huisjes gemaakt. De ramen werden vergroot en er kwam nog een verdieping op. De renovatie was in 2005 klaar. Links en rechts van de poort zijn nu twee woningen die al eerder bewoond werden.

Monument voor koningin Emma (Den Haag)
Monument voor koningin Emma (Den Haag)

Het Monument voor koningin Emma staat in Benoordenhout in Den Haag, in het Rosarium aan het Jozef Israëlsplein. Het monument is opgericht ter nagedachtenis aan de Nederlandse koningin-regentes Emma (1858-1934). Het monument werd in 1936 onthuld door koningin Wilhelmina. Het monument bestaat uit een natuurstenen muur waarvoor een beeld van de vorstin is geplaatst. Dit beeld staat op een kleine verhoging, die door vier traptreden kan worden bereikt. Het beeld van de koningin is van de Belgisch-Nederlandse beeldhouwer Toon Dupuis. Het ontwerp voor het monument maakte hij in samenspraak met de architect Co Brandes. Op de voorzijde van het monument staat de tekst te lezen: H.M. KONINGIN EMMA: MOEDER DES VADERLANDS. Op de achterzijde van het monument is een langere tekst opgenomen. Deze luidt: Zij die voor ons allen een moeder is geweest, is tot Gods heerlijkheid ingegaan. Haar liefhebbend hart heeft U allen omvat. Zij trachtte steeds een zegen te zijn voor ons allen. Thans, nu we haar moeten missen, zooals wij haar steeds zo gaarne bij ons en om ons zagen, blijft het belangrijkste zij en haar liefde, ons omringen. 31 maart 1934, Koningin Wilhelmina. Ter Herinnering aan Hare Majesteit de Koningin-Moeder Emma Adelheid Wilhelmina Theresia Prinses van Waldeck-Pyrmont, Gemalin van Zijne Majesteit Willem III Koning der Nederlanden, Koningin-regentes van 24 XI 1890 tot 31 VIII 1898, Geboren 2 VIII 1858 Arolsen, Overleden 20 III 1934, 's-Gravenhage. Opgericht door de Burgerij van 's-Gravenhage, onthuld 4 juni 1936 door Hare Majesteit Koningin Wilhelmina. Het beeld van koningin Emma was aanvankelijk ook uit natuursteen gemaakt. Het is niet door Dupuis zelf gehouwen, maar uitgevoerd door derden in dezelfde Vaurion-kalksteen als de rest van het monument (Toon Dupuis overleed een jaar na voltooiing van dit beeld). Omdat het beeld in steeds slechtere staat verkeerde en bovendien de neus van het beeld steeds werd afgebroken, werd het in 2001 vervangen door een bronzen afgietsel van het oorspronkelijke beeld. Voor dit afgietsel werd een reconstructie gemaakt van het gezicht van het beeld door restauratiebeeldhouwer Ton Mooy, aan de hand van het oorspronkelijke ontwerp van Dupuis en van de foto's die hij daarvoor gebruikt had.