place

Moeraske

Beschermd erfgoed in het Brussels Hoofdstedelijk GewestEverePark in Brussel
Moeraske BILD1514
Moeraske BILD1514

Het Moeraske is een natuurreservaat gelegen op het grondgebied van de Belgische gemeenten Evere en Haren. Het gebied is sedert 1984 een beschermd landschap en staat geregistreerd op de Inventaris van Natuurlijk Erfgoed van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Het 14 hectare grote Moeraske is een restant van de vochtige biotopen die kenmerkend waren voor de Zennevallei. Het werd in 1979 voor de eerste maal geïnventariseerd door leden van 't Smelleken, een jeugdvereniging voor natuurstudie, natuureducatie en natuurbescherming. Er werd toen met steun van de Stichting Leefmilieu een brochure opgesteld.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Moeraske (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Moeraske
Stroobantsstraat,

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: MoeraskeLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 50.881388888889 ° E 4.3958333333333 °
placeToon op kaart

Adres

Stroobantsstraat
1140
België
mapOpenen op Google Maps

Moeraske BILD1514
Moeraske BILD1514
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Evere
Evere

Evere (uitgesproken /ˈeːvərə/ in het Nederlands en /evɛʁ/ in het Frans) is een van de negentien tweetalige gemeenten van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest in België. De inwoners worden de Everenaars of Everaars genoemd en de patroonheilige is Sint Vincentius. Evere heeft 5 wijken: Germinal, Picardie, Platon, Destrier, Sint Vincentius. Na de talentelling van 1947 werd de gemeente Evere via een koninklijk besluit in 1954 van het Nederlandstalige gebied van de voormalige provincie Brabant overgeheveld naar het officieel tweetalig Arrondissement Brussel-Hoofdstad. Vanaf het begin verwierf Evere, als eerste gemeente, een statuut, dat voorzag in een tweetalig gemeentelijk onderwijs en een tweetalige administratie, en dit nog vóór de taalwetten van 1963 rond het taalgebruik in het onderwijs in de Brusselse agglomeratie. De tuinbouwers, pioniers van de witloof-cultuur, maakten naam. Het was ook - samen met de oude gemeente Haren - het centrum van de geschiedenis van de luchtvaart in België tussen 1914 en 1945 en verwelkomde de gemeente onder meer in de naburige gemeente Haren, de nieuwe Société Anonyme Belge de Constructions Aéronautiques (SABCA) en Société Anonyme Belge Exploitation de la Navigation Aérienne (Sabena). Evere bleef tot het einde van de Tweede Wereldoorlog een landelijke gemeente, de sterke bevolkingsgroei zorgde vervolgens voor de totale verdwijning van het landbouwgebied in 25 jaar. Evere telt ruim 44.000 inwoners

Monument voor de Troepen der Afrikaanse Veldtochten
Monument voor de Troepen der Afrikaanse Veldtochten

Het Monument voor de Troepen der Afrikaanse Veldtochten (Frans: Mémorial des Troupes des campagnes d'Afrique) ligt in de Huart Hamoirlaan te Schaarbeek, gekeerd naar het Rigasquare. Het is een eerbetoon aan de koloniale Force Publique, die vanuit Belgisch-Congo in Afrika en daarbuiten heeft gevochten (1885-1960). De oprichting in 1970 was een initiatief van Urfracol, een federatie van koloniale verenigingen. Edmond Van der Meersch en Albert Goffin hadden hiervoor in 1963 een aanvraag gedaan bij de burgemeester. In een arduinen boog kapte beeldhouwer Willy Kreitz het silhouet uit van een Belgische koloniale officier (met tropenhelm) en van een Congolese soldaat (met de typische fez van de Force Publique). Een bronzen handklap symboliseert de veronderstelde wapenbroederschap. Op de achterzijde is een fragment gebeiteld van de speech die Boudewijn gaf bij de Congolese onafhankelijkheid: Ik stel er prijs op hier een bijzondere hulde te brengen aan de weermacht die haar zware taak met onverzettelijke moed en toewijding heeft vervuld. Rede gehouden door Z.M. Koning Boudewijn Iste, op 30 juni 1960 te Leopoldstad. De voorzijde herinnert aan de voornaamste campagnes: REDJAF 1890-1898: na de stichting van de Kongo-Vrijstaat ondernam Leopold II allerlei acties aan de noordgrens richting Soedan, met als grootste succes de overwinning bij Redjaf (1897). TABORA 1914-1918: tijdens de Eerste Wereldoorlog verdreef de Congolese Weermacht de Duitsers uit Rwanda en Urundi, om zes maanden later Tabora en vervolgens Mahenge te nemen. SAÏO 1940-1945: tijdens de Tweede Wereldoorlog streed de Force Publique aan de zijde van de Britten tegen de Italianen en nam ze met 3.000 soldaten Saïo in Ethiopië. Rond de boog zijn negen hardstenen blokken opgesteld die aan andere of verwante interventies herinneren: Kasongo (veldtocht in Maniema, 1893), Lindi (neerslaan van de Batetela, 1897), Usoke (veroverd op de Duitsers, 1916), Mahenge (1917), Abyssinië (1941), Nigeria (1942-43), Midden-Oosten (Egypte en Palestina, 1943-44), Birma (1944-46) en Italië (Suid-Afrikaanse Lugmag, 1944-45). Dat laatste laat zich verklaren doordat oud-strijders van de Zuid-Afrikaanse luchtmacht zich hadden aangesloten bij Urfracol. Jaarlijks wordt op 11 november een herdenkingsplechtigheid met bloemenhulde gehouden aan het monument. Een gelijkaardig gedenkteken is in 2005 onthuld in Kinshasa, weliswaar met slechts een gedeeltelijke overlapping in de herdachte campagnes omdat enkel wapenfeiten buiten Congo zijn weerhouden (Tabora, Redjaf, Asosa, Gambela, Saio en Birma).

Oude Sint-Pieter en Pauluskerk (Neder-Over-Heembeek)
Oude Sint-Pieter en Pauluskerk (Neder-Over-Heembeek)

De Sint-Pieter-en-Pauluskerk (église Saints-Pierre-et-Paul) of ook wel Sint-Pieterskerk (église Saint-Pierre) was de parochiekerk van Neder-Heembeek. De kerk werd in 1860 nog herbouwd, maar werd op 21 augustus 1932 door de bliksem getroffen waardoor er een grote brand ontstond. Pas eind december kon ze weer in gebruik genomen worden. In 1935 werden de Sint-Pieterskerk en de Sint-Niklaaskerk in Over-Heembeek) vervangen door de nieuwe Sint-Pieter en Pauluskerk. Deze werd gebouwd op de grens van Neder-Heembeek en Over-Heembeek, die reeds in 1813 tot Neder-Over-Heembeek werden samengevoegd. De parochies volgden in 1814. In februari 1937 werd de Sint-Pieterskerk afgebroken, slechts de romaanse toren (einde 11e eeuw) bleef behouden. Op deze toren werd in 1575 een klokkenverdieping gebouwd, die in 1960 gerestaureerd werd door Jean Rombaux, stadsarchitect van Brussel. De toren is tegenwoordig gedekt door een tentdak. De poort aan de westzijde en het venster erboven, beide aangebracht in 1735, zijn bij de restauratie weggewerkt. Aan de oostzijde, de kerkzijde, is de toren open. Na de afbraak van de kerk tot de restauratie was de opening dichtgemetseld. De toren is gebouwd in witte zandsteen, afkomstig van groeven uit de streek. Aan de noordzijde van de toren zijn twee stenen koppen te zien. In 1997 werd de toren geklasseerd als historisch monument. Tegenover de romaanse toren bevindt zich de Kluis, uit 1487.