Melkbrug

Het Spaarne is de benaming voor de straat in de binnenstad van de Nederlandse stad Haarlem die aan het Spaarne, de Haarlemse stadsrivier ligt. De delen hebben verschillende namen: het Donkere Spaarne loopt vanaf de Koudenhorn tot aan de Bakenessergracht. Aan de oostzijde loopt vanaf de Spaarnwouderstraat tot aan de Gravestenenbrug het Korte Spaarne. En vanaf de Turfmarkt, waar de oude binnenstad vroeger eindigde, heet de westoever Zuider Buiten Spaarne. Zijstraten van het Spaarne zijn de Damstraat, Berkenrodesteeg, Turfsteeg, Helmbrekersteeg en de Gravinnesteeg. Aan het Spaarne liggen diverse monumentale panden waaronder het oudste museum van Nederland, het Teylers Museum en de Waag. Deze laatste staat op de hoek Spaarne en Damstraat.

Ratatouille Food & Wine is een restaurant in Haarlem. Het restaurant heeft sinds 2015 een Michelinster.

Het Gravinnehof is een hofje in Haarlem, het hof is te vinden aan het Spaarne. Het is een modern hofje en opgeleverd in 2001. De Gravinnehof werd op 7 mei 2001 geopend door Prinses Margriet. Het hof is te vinden langs het Spaarne, het adres is Spaarne 100/102. De zijkant van De Gravinnehof grenst aan de Gravinnesteeg, vandaar de naam. De Gravinnehof is gerealiseerd door de Stichting Gravinnehof uit Haarlem, een samenwerkingsverband van het Sint Jacobs Godshuis en De Hofjes van Codde en Van Beresteyn. De Gravinnehof wordt ook wel 'Hofje van de 21e eeuw' genoemd. De architect was Dolf Floors, hij won een uitgeschreven prijsvraag waarbij zijn ontwerp uit 198 inzendingen als de beste werd gekozen. De Gravinnehof is bedoeld voor mannen en vrouwen van 55 jaar en ouder en omvat 26 seniorenwoningen. In de Gravinnesteeg, naast De Gravinnehof, was vroeger de Brijder Stichting gevestigd. Hier haalden harddrugsverslaafden dagelijks een portie methadon, ook was er een gebruikersruimte. Dit leidde tot overlast voor de bewoners van De Gravinnehof.

De Damstraat is een straat in Haarlem, die loopt vanaf het Spaarne en de rivier de Spaarne tot aan de Lange Veerstraat, Klokhuisplein en de Oude Groenmarkt tegenover de Grote of Sint-Bavokerk. Er bevinden zich veel monumentale panden in de Damstraat. Waaronder het Teylers Fundatiehuis, dat onderdeel is van het nabij gevestigde Teylers Museum, en de 16e-eeuwse Waag op de hoek met het Spaarne. Ook het gebouw van de Rechtbank Haarlem prijkt aan de Damstraat, dat onderdeel is van het begin 21e eeuw gebouwde nieuwbouwcomplex de Appelaar. Dit complex is gebouwd de gronden waar eerder drukkerij Joh. Enschedé was gevestigd. Onder de Damstraat en het gebouw van de rechtbank is een grote parkeergarage aangelegd. Tot aan 1867 stroomde de Haarlemse Beek door de straat en die uitmondde in het Spaarne. Het gewelf van de monding van deze beek is anno 2024 nog zichtbaar in de kade. Ter hoogte van de Waag heeft lang een kraan gestaan om goederen te kunnen laden en lossen van schepen die aan de kade van het Spaarne lagen aangemeerd.

Pieter Teylers Huis, eerder Teylers Fundatiehuis genoemd, staat in de Damstraat 21 in de Nederlandse stad Haarlem. In dit huis woonden Pieter Teyler van der Hulst en zijn vrouw Helena Wijnand Verschaave. Daarvoor woonden zij in het huis De Hulst, dat ligt tussen het Klokhuisplein en de Damsteeg in. Pieter Teyler was een rijke Haarlemmer die zijn vermogen en huis naliet aan een stichting ter bevordering van kunst en wetenschap. Daaruit kwam Teylers Museum voort, dat in 1784 opende en hiermee het oudste museum van Nederland is. De Ovale Zaal van Teylers Museum (geopend in 1784) grenst aan het huis. Sinds 1878 is de ingang van het museum om de hoek op het Spaarne. Het huis staat nog steeds in verbinding met het museum. Door zijn erfenis is dat tot op de dag van vandaag in stand gebleven, alsook het Fundatiehuis waarvan bij testament is vastgelegd dat dit niet verkocht mag worden. In de Grote Zaal van het huis vinden traditioneel de vergaderingen plaats van zowel Teylers Stichting als van Eerste en Tweede Genootschap. Het Pieter Teylers Huis werd vanaf 2013 gerestaureerd en in maart 2021 opgeleverd voor herinrichting. Op 30 november 2021 opende Koningin Máxima het huis voor publiek.

ML is een restaurant in de Nederlandse stad Haarlem. De naam verwijst naar de eerste letters van de voornamen van de oorspronkelijke eigenaren (Mark Gratama en Liane Grootveld). Het restaurant is gevestigd op de locatie van het voormalige hotel-restaurant Stempels aan het Klokhuisplein, een pand dat oorspronkelijk gebouwd is voor de drukkerij en lettergieterij van Koninklijke Joh. Enschedé.

Het Hodshon Huis is een rijksmonumentaal stadspaleis, opgericht op vier belendende percelen aan de rivier het Spaarne in Haarlem. Het is in 1794 en 1795 gebouwd in opdracht van Cornelia Catharina Hodshon, naar een ontwerp van architect Abraham van der Hart.

De Appelaar is een gebouwencomplex in het centrum van Haarlem. Het terrein van de drukkerij Johan Enschedé in het centrum van Haarlem werd in de jaren 80 gekocht met het doel het gebied opnieuw te ontwikkelen. Het terrein bleek ernstig vervuild te zijn na meer dan 250 jaar te zijn gebruikt door de drukkerij. De plannen zijn meermaals gewijzigd waarbij in 1996 geplande hoogbouw werd vervangen voor een bescheidener plan.

De Gouden Straatjes is een stadsmarketingterm voor een bundeling van zeven winkelstraten in Haarlem-Centrum. De verzameling bestaat uit de Kleine Houtstraat, Warmoesstraat, Schagchelstraat, Anegang, Gierstraat, Koningstraat en Zijlstraat. De naam De Gouden Straatjes verwijst naar de Gouden Eeuw, een tijd waarin de handel hoogtijdagen beleefde en Haarlem een van de belangrijkste handelssteden van Nederland was. De straten liggen verspreid rond de Grote Markt van Haarlem, het centrale plein van de stad. In de straten zijn veelal zelfstandige en ambachtelijke winkels gevestigd, in tegenstelling tot de vele vestigingen van winkelketens in bijvoorbeeld de Grote Houtstraat en Barteljorisstraat. Sinds juni 2018 zijn in alle zeven straten minimaal twee gevelstenen opgehangen om de bekendheid van het de straatjes te vergroten. De Kleine Houtstraat, een van De Gouden Straatjes, is tweemaal verkozen tot “Leukste winkelstraat van Nederland”. Eenmaal in 2009 en nogmaals in 2010.

Het Rosenstock-Huessy Huis is een gebouwencomplex in de Noord-Hollandse stad Haarlem, vernoemd naar de Duitse filosoof Eugen Rosenstock-Huessy en zijn gedachtegoed. Het complex ligt op de Burgwal tussen de Hagestraat en de Antoniestraat in. In 1437 werd het Sint Jacobsgasthuis in dit gebouw gesticht. Het gebouw werd in 1969 aangewezen als rijksmonument.

De Antoniestraat is een straat in het centrum van Haarlem. De straat loopt vanaf de Hoogstraat, die in het verlengde van de Melkbrug ligt, naar de Schalkwijkerpoort ter hoogte van Herensingel. In de straat ligt de Antoniebrug, die de Burgwal overspant.

De Waag in Haarlem ligt op een markante plek in de stad, op de hoek van het Spaarne met de Damstraat. Het gebouw werd tussen 1594 en 1598 naar ontwerp en onder leiding van de toenmalige Haarlemse stadsarchitect Lieven de Key in renaissancestijl gebouwd. Bouwtypologisch gezien gaat het hierbij om het oudste monofunctionele waaggebouw in Holland. De ligging aan het Spaarne was gunstig in verband met aan- en afvoer van de te wegen goederen. Het gebouw staat weliswaar op een relatief klein, onregelmatig grondstuk, maar maakt desalniettemin een harmonieuze indruk, doordat beide gevels aan de straatkant identiek zijn vormgegeven en uit het destijds kostbare en duurzame natuursteen, arduin, afkomstig uit Namen, waren opgetrokken. Bovendien waren beide façaden plastisch versierd en telde het bouwwerk drie bouwlagen, waardoor het met zijn steile schilddak toentertijd ten opzichte van de omringende bebouwing duidelijk in het oog sprong. Binnen de typologie van het waaggebouw hoort de Haarlemse waag tot het type 'toren' en kan als zodanig als prototype hiervan gelden. Tegelijkertijd is deze als oudste exemplaar van het monofunctionele bouwtype 'waag' in Holland op te vatten. Aangezien het bij dit torentype onmiskenbaar in eerste instantie erom ging een baken in het stadsbeeld te vormen, waarbij de functie als waag op de achtergrond werd gedrongen, kreeg deze bouwvorm geen verdere navolging, behalve in het geval van de Waag in Makkum. Tegenover de waag stond direct aan de kademuur een kraan en een wiphout om de goederen, die over het Spaarne werden vervoerd, in en uit te laden. In beide poortopeningen van de waag zelf bevond zich een balkweegschaal om deze te wegen. De tekening van Romeyn de Hooghe (1690) en het schilderij van Gerrit Adriaenszoon Berckheyde (1638–1698) geven hiervan een goed beeld. Het laatstgenoemde stadsgezicht geldt tevens als een van de fraaiste van Holland. De waag speelt ook architectuurhistorisch gezien een interessante rol. Wetenschappelijke experts waren het namelijk gedurende honderd jaar oneens of het ontwerp wel van de toenmalige stadbouwmeester Lieven de Key stamde, destijds verantwoordelijk voor de architectonische planning in Haarlem, of dat het ontwerp van twee schilders afkomstig was, die ooit voor de vervaardiging van een aantal ontwerptekeningen werden betaald. Onderzoek van Karl Kiem met betrekking tot de Haarlemse waag leverde in 1996 echter het eenduidige bewijs, dat de uitgevoerde façade baseerde op een verandering van het oorspronkelijke ontwerp. Daarmee werd aangetoond, dat het werk van de beide schilders zich duidelijk tot het kopiëren van architectuurtekeningen had beperkt en dat Lieven de Key zonder enige twijfel als architect van de Waag van Haarlem mag gelden. Sinds de reconstructie 1988 van de balustrade, die begin 19de eeuw verwijderd werd, heeft de waag grotendeels weer haar oorspronkelijke verschijningsvorm aangenomen. De Haarlemse waag vervulde haar oorspronkelijke functie tot 1915. Vervolgens werden er gemeentelijke brandspuiten opgeslagen. Sinds 1821 was op de bovenverdieping de kunstenaarsvereniging KZOD 'Kunst zij ons doel' gevestigd. In de jaren zestig vormde het gebouw het onderkomen voor de troubadours en de folkclub van Cobi Schreijer. Grootheden als Pete Seeger, Joan Baez en Simon en Garfunkel traden er op, alsook Boudewijn de Groot en Elly en Rikkert. Tegenwoordig is er in het pand een bar/café gevestigd.