Pachecotunnel

Het Pachecogebouw is een kantoorgebouw in de Belgische hoofdstad Brussel. Het gebouw staat aan de Pachecolaan 44 en aan de Kleine Ring (R20), net binnen de Vijfhoek in de Marais-Jacqmainwijk. Tegenover het Pachecogebouw staat aan de oostzijde de Financietoren. Ten zuidoosten ligt het station Brussel-Congres, ten noordoosten Kruidtuin en ten westen de Université Saint-Louis. Even verderop aan de Kleine Ring richting het oosten staat het Galileigebouw, even verderop naar het westen staat aan het Rogierplein de Rogiertoren.

De Schaarbeeksepoort (Frans: Porte de Schaerbeek) is een van de zeven stadspoorten die deel uitmaakte van de tweede stadsomwalling van Brussel. Van 1359 tot 1784 stond ze op de plek van de huidige Financietoren. De bouw van de tweede ommuring ving aan in 1357. Wellicht hebben we een eerste vermelding van de poort in december 1359. Ze was ingeplant op de valleiflank boven de Broekstraat, een weg die naar de Warmoespoort op de eerste omwalling liep. Haar naam Coelscheporte duikt voor het eerst op in 1363. Traditioneel leest men dit als 'Keulsepoort', omdat ze uitgaf op een oude handelsweg naar Keulen. Het poortgebouw lag echter niet direct op de uitvalsweg (het wegennet moest worden aangepast om ze aan te sluiten op de Broekstraat) en bovendien liep de hoofdroute naar Keulen via de Leuvensepoort. Door de Coelscheporte ging men eerder naar Schaarbeek, Vilvoorde en Mechelen. Daarom is voorgesteld dat de naam oorspronkelijk verwees naar kolen in plaats van Keulen. Deze 'Koolsepoort' zou verbonden zijn met de grootschalige groentenkweek in het toenmalige Warmoesbroek, waar de poort lag. Ook de Ezelweg die erop uitkwam, verwees trouwens naar het dagelijkse groententransport dat er in die tijd plaatsvond. Toen het gehucht Schaarbeek een sterke verstedelijking begon te kennen, ging men spreken over de Schaarbeeksepoort. In 1784 werd de Schaarbeeksepoort gesloopt om plaats te maken voor de brede lanen die wij nu kennen als de Brusselse binnenring. Er kwam een hek en tegen 1825 twee octrooipaviljoenen van stadsarchitect Nicolas Roget. Rond deze octrooipoort werd in 1830 fel gevochten tijdens de Septemberdagen van de Belgische Revolutie. Het regeringsleger opende door de poort kanonvuur op de opstandelingen in het Warandepark. Op 27 september, om 4u in de ochtend, schreef prins Frederik buiten de poort een brief aan zijn broer Willem om te zeggen dat hij Brussel opgaf. De tweede incarnatie van de Schaarbeeksepoort werd ontmanteld bij de afschaffing van het octrooi in 1860. Tegenwoordig wordt de benaming gebruikt voor het kruispunt tussen de Koningsstraat en de Kruidtuinlaan.

De Financietoren (Frans: Tour des Finances), vaak FINTO genoemd, is een kantoorgebouw langs de Kleine Ring in Brussel, aan de kruising van de Kruidtuinlaan en de Koningsstraat. Met zijn 144 meter hoogte is het gebouw het op een na hoogste van België, na de Zuidertoren. Als men rekening houdt met de zendmast van de VRT en RTBF is hij met 174 meter het hoogste punt van Brussel. De toren werd in 1982 gebouwd en heeft sindsdien onderdak geboden aan de ambtenaren van het ministerie van Financiën. De toren was het sluitstuk van de bouw van het Rijksadministratief Centrum en werd evenals dit centrum ontworpen door de architecten Hugo Van Kuyck, Marcel Lambrichs en Léon Stynen. Bij de bouw werd tussen 1968 en 1972 eerst het niveauverschil van 13 meter tussen het hoogste en het laagste punt van het bouwterrein aangepakt. De funderingen zitten 26 meter diep in de ondergrond, wat complex was door de aanwezigheid van veel grondwater en de nabijheid van de Noord-Zuidverbinding. Tussen 1974 en 1978 lag de bouw grotendeels stil door budgettaire problemen van de overheid. In 1983 werd de toren in gebruik genomen. Ten noorden van het kantoorgebouw ligt de Kruidtuin, ten oosten staan het Galileigebouw en ten westen staat het Pachecogebouw.

De Belfius Collectie is een omvangrijke Belgische kunstverzameling van de huidige Belgische bank Belfius. De grondslag van de verzameling werd gelegd door het Gemeentekrediet (België) waaruit regelmatig geëxposeerd werd, met name in Passage 44 te Brussel. In september 2015 werd in de Belfiustoren de Belfius Art Gallery geopend, waar stukken uit de collectie tentoongesteld worden.

De Kruidtuin (Frans: Botanique) is een park in de Belgische hoofdstad Brussel dat werd aangelegd in 1826 als botanische tuin. Het is gelegen aan de rand van het Brusselse centrum in de gemeente Sint-Joost-ten-Node, niet ver van het station Brussel-Noord. De Kruidtuin huisvest ook een cultureel centrum van de Franse Gemeenschap van België. De "Botanique" is uitgegroeid tot een van de bekendste concertzalen in België. Bekend citaat: “Brussel heeft twee wereldwonderen: de Grote Markt en het panorama van de Kruidtuin” – Victor Hugo.

Station Brussel-Congres (Frans: Bruxelles-Congrès) is een spoorweghalte in België, gelegen aan de ondergrondse Noord-Zuidverbinding tussen de Brusselse treinstations Noord en Zuid. Het ligt aan de Pachecolaan. Het station werd in 1948 ontworpen door Maxime Brunfaut. Zijn functionalistische gebouw integreerde een 25 meter hoge ventilatietoren, die indertijd onontbeerlijk was om de rookgassen van de stoom- en dieseltreinen te evacueren. De metalen verluchtingsroosters in de voorgevel zijn decoratief verwant aan een mashrabiya. Ervoor plaatste Brunfaut een diensttrap bekleed met een bas-reliëf dat de (toentertijd) negen provincies symbolisch weergeeft. Ook op de zijgevels zijn kunstwerken aangebracht. Een aluminium luifel markeert de toegang naar het ondergrondse station, dat is ingericht door interieurbedrijf Fred Sage & Cie. De loketten en het stationsbuffet zijn sinds 2004 gesloten. Op de stationsnaamborden wordt de Nederlandse naam in de oude spelling weergegeven als 'Brussel (Kongres)'. Het station, in gebruik sinds 1952, is nog voornamelijk een stopplaats aan het perron voor de sporen 5 en 6. Er is ook een tweede perron voor de sporen 3 en 4, maar dit wordt weinig gebruikt. In 2012 stopt er één geplande trein per dag op spoor 4. Verder wordt dit perron af en toe gebruikt bij spoorwijziging (wat echter niet vaak voorkomt, aangezien de Noord-Zuidverbinding slechts drie sporen per richting telt). Sinds de sluiting van het Rijksadministratief Centrum in 2007, alsook het verdwijnen van het Nationale Ministerie voor Onderwijs, kent het station een zeer beperkte dienstregeling. Hoewel het station aan de drukste spoorlijn van België ligt, wordt het enkel op werkdagen bediend, door enkele treinseries. Rond 19 uur stopt de laatste trein in het station. Hoewel de betreffende treinseries de rest van de avond nog wel rijden, slaan deze het station Brussel-Congres over. In het weekend stopt er geen enkele trein in het station en wordt de perronverlichting gedoofd, op de noodverlichting na. De nabijheid van het commerciële stadscentrum, met de Nieuwstraat op 200 meter, en van grote kantoren als het Pachecogebouw, dat eigendom is van Belfius, lieten het station nog een zeker reizigerspotentieel, versterkt door de heropening van de Financietoren in 2009. Met gemiddeld nog geen 1500 reizigers per dag bleef Brussel-Congres in 2010 een bescheiden stopplaats. De NMBS overwoog sluiting om de stiptheid op de Noord-Zuidas te verhogen, maar voerde dat uiteindelijk niet door. Petities om de frequentie te verhogen kregen evenmin gevolg. Infrabel verving in 2018 het verluchtingssysteem in de toren. De drie ventilatoren van drie meter breed werden losgesneden en vervangen door exemplaren die zes keer krachtiger zijn.

Het Rijksadministratief Centrum of RAC (Frans: Cité administrative de l'État) is een gebouwencomplex in Brussel, gelegen tussen de Pachecolaan en de Koningsstraat. Aan de noordkant van het centrum staat de Financietoren, aan de zuidkant de Congreskolom. Het complex is rechtstreeks verbonden met het station Brussel-Congres en heeft een eigen postcode (1010).

De UCLouvain Saint-Louis - Bruxelles, officieel Université Saint-Louis - Bruxelles, tot 2013 bekend onder de naam Facultés universitaires Saint-Louis (FUSL), is een Franstalige katholieke universiteit in hartje Brussel en in Elsene. Het is de kleinste universiteit van België. Vanaf september 2018 gebruikt de universiteit, in de context van een fusie met de Université catholique de Louvain, de benaming UCLouvain. Van oorsprong (1858) is het een opleidingsinstituut dat kandidaten voorbereidde op de toelatingsexamens rechten en filosofie aan de universiteit. Sedert 1891 werd de instelling erkend als vrije universiteit en in 1929 werd het een kandidaturen-centrum voor de opleidingen in de rechten en de wijsbegeerte en letteren. In 1925 stichtte de Faculté universitaire Saint-Louis de Haute école de commerce Saint-Louis (HEC Saint-Louis) samen met de Nederlandstalige Economische Hogeschool Sint-Aloysius (EHSAL). Na mei 1968 werden de meeste cursussen ontdubbeld in een Nederlandstalige en Franstalige sectie. In 1973 werd de Nederlandstalige afdeling verzelfstandigd als Universitaire Faculteiten Sint-Aloysius. Dit groeide later uit tot de Katholieke Universiteit Brussel. De K.U. Brussel ging evenwel later op in de HUB, waarvan de academische opleidingen nadien in de KU Leuven overgingen. De contacten tussen Saint-Louis en de KU Leuven blijven uitstekend, zodat er een intensieve taaluitwisseling bestaat die leidt naar tweetalig onderwijs en soms drietalig onderwijs voor vrijwel alle bachelor opleidingen die de universiteit organiseert. In 2005 telt de instelling 1554 studenten in de rechten; economische, politieke en sociale wetenschappen; en de wijsbegeerte en letteren, waarvoor het bachelor-diploma's, een master-diploma en specialisatie master-diploma's aflevert. De universiteit telt ook een Instituut voor Europese studies en Faculteit Vertalingen en Tolken op een aparte campus in de Europese wijk. In 2017 telt de universiteit 4000 studenten. De hoofdzetel van de universiteit is campus Saint-Louis gelegen in de stad Brussel. De universiteit telt echter twee vestigingen in Elsene, campus Marie Haps, in de Europese Wijk, waar de Marie Haps Faculteit voor Vertaal- en Tolkkunde gelegen ligt. In 2010 was de universiteit voorstander van een fusie van alle Franstalige katholieke universiteiten in België tot UCLouvain. Nadat de Facultés universitaires Notre-Dame de la Paix van Namen deze fusies weigerde, veranderde de FUSL van koers en koos resoluut voor het statuut van volwaardige universiteit. In dit kader wijzigde begin 2013 de naam van de universiteit naar Université Saint-Louis - Bruxelles. In september 2018 fuseerden Saint-Louis en de Université catholique de Louvain (gevestigd op 6 campussen in Wallonië en Brussel), om de UCLouvain te stichten. De universiteit heeft vijf faculteiten: Faculté de philosophie, lettres et sciences humaines Faculté de droit Faculté des sciences économiques, sociales, politiques et de la communication (ESPO) Faculté de traduction et interprétation Marie Haps Institut d'Études européennes Saint-Louis telt ook 19 onderzoekscentra.

Kruidtuin (Frans: Botanique) is een station van de Brusselse metro en een halte van de Brusselse tram en bus, gelegen in de gemeente Sint-Joost-ten-Node.

De Pachecolaan (Frans: Boulevard Pachéco) is een straat binnen de Vijfhoek van de Belgische hoofdstad Brussel. Ze loopt van de Zandstraat naar de Kruidtuinlaan. De Pachecolaan is het noordelijk sluitstuk van de brede laan op de Noord-Zuidverbinding. Ze volgt op de de Berlaimontlaan, de Keizerinlaan en de Keizerslaan. In het zuiden loopt de straat in de de Berlaimontlaan over en in het noorden verbindt Pachecotunnel onder de Kleine Ring de Pachecolaan met de Sint-Lazarusstraat in Sint-Joost-ten-Node. Ten noorden ervan ligt de Kruidtuin.

Het Botanicgebouw (vroeger ook wel Kadastertoren genoemd) is een kantoorgebouw in de Sint-Lazaruslaan in Sint-Joost-ten-Node. Het gebouw maakt deel uit van de Noordruimte, het zakelijke district van de stad, en bevindt op een vijfhondertal meter van het station Brussel-Noord. Het gebouw bevindt zich op een steenworp van de Kruidtuin. (Frans: Botanique) Het gebouw werd oorspronkelijk gebouwd begin jaren 60, onder leiding van architect Henri Montois. Het gebouw werd gedurende vele jaren ingenomen door verschillende overheidsadministraties, waaronder het 'Kadaster'. In 2000 won het architectenbureau Atelier de Genval een architectuurwedstrijd met het oog op de renovatie van het gebouw. Het bureau sloot een samenwerking af met de architecten Accarain-Bouillot. Het gebouw, dat 19 verdiepingen telt, gaat aan één zijde recht omhoog, terwijl het aan de andere zijde 'trapsgewijs' omhoog gaat, met een insprong om de vier verdiepingen. De werken aan het gebouw begonnen eind 2001 en eindigden in het jaar 2003. Anno 2016 wordt het gebouw bezet door verscheidene overheidsadministraties, kabinetten en privé-bedrijven.

Het Corinthia Grand Hotel Astoria Brussels, voorheen Hôtel Astoria, bestaat sinds 1910 in de Brusselse Koningsstraat. Het heropent in 2024 na zeventien jaar sluiting.