Arie Biemondstraat 105-111

Getekend is een artistiek kunstwerk in Amsterdam Oud-West. Het kunstwerk uit de categorie gezichtsbedrog werd in 2006 geplaatst door kunstenaar Hans van der Pas. Aan het begin van de Kanaalstraat, daar waar zij begint aan de Nicolaas Beetsstraat werd in de periode dat het grondgebied nog tot gemeente Nieuwer-Amstel behoorde, een tweetal panden neergezet (architect onbekend). Kanaalstraat 1 en 3 bestonden uit een begane grond, twee verdiepingen en een zolderetage. Deze zolderetage werd voorzien van dakkapellen met klauwhamers. Het stel werd grotendeels symmetrisch gebouwd. De gebouwen werden in de loop der jaren verbouwd waarbij er een verdieping op werd geplaatst en er kwam een nieuwe zolderetage met nieuwe moderne dakkapellen (rechthoekig zonder versieringen). Wat de verbouwing had gewijzigd bleef zichtbaar, de afwijkende kleur van de nieuwe bakstenen, voeging en techniek vormen ook in 2021 voor een zichtbare scheiding tussen oud- en nieuwbouw. Het meest opvallend was de kleurscheiding op de zijgevel van nr. 1. Deze stak al sinds de oorspronkelijk bouw als blinde gevel af boven een onderstuk (stenen bergplaats) tussen de achtergevel van Nicolaas Beetstraat 116 en Kanaalstraat 1. Kunstenaar Hans van der Pas Liet zich door de verandering inspireren, hij liet die zijgevel reinigen en bracht tekening aan, waarbij het lijkt of er een aan de gevel van de gebouwen een bovenstuk hangt. Stadstekenaar Romy Muijers legde het kunstwerk in 2017 op tekening vast. Van Hans van der Pas zijn in de wijk Sporenburg drie “gevelstenen” te zien.

Voor de verpleging is een artistiek kunstwerk in Amsterdam Oud-West. Het is een eerbetoon uit 1992 van kunstenaar Liesbeth Pallesen (1955) aan verpleegkundigen Anna Reynvaan en Jeltje de Bosch Kemper. Zij hielden op 4 en 5 oktober 1892 twee samenkomsten in het kader van "Congres voor Ziekenverpleging" in vrijgehouden zalen binnen het Wilhelmina Gasthuis. Motto: Bij de beschaafde vrouw de lust om zich aan het edele werk der ziekenverpleging te wijden meer en meer op te wekken. Uit deze congressen zou een jaar later de "Nederlandsche Bond voor Ziekenverpleging" ontspruiten, die echter te weinig voor de verpleegkundigen deed en in 1900 al werd opgevolgd door "Nosokómos", de voorloper van "Verpleegkundigen en Verzorgenden in Opstand" (VVIO, 1988-1989), "Nederlandse Maatschappij voor Verpleegkunde" (NVM, 1989-1991) en uiteindelijk NU'91. Het beeld bestaat uit twee objecten uit brons. Het ene object is een lantarenpaal annex leeslamp; het ander een lessenaar. Op die lessenaar ligt een boek met opengeslagen bladzijden, waarop twee portretten van de verpleegkundigen te zien is en de tekst Samenkomst van belangstellenden in de ziekenverpleging, 4 en 5 oktober 1892. Beide objecten zijn versierd door beeltenissen uit de verpleegkunde, zoals een injectienaald. Ook een verwijzing naar een van de voorlopers van het Wilhelmina Gasthuis ontbreekt niet; een portret van een dokter (snaveldokter of pestmeester) uit het Pesthuys, dat daar eerder stond. Ook Aletta Jacobs wordt genoemd. Het ensemble staat op het Jeltje de Bosch Kemperpad, aangelegd op de voormalige terreinen van het Wilhelmina Gasthuis.

De Ketelhuisbrug (brug 1923) is een vaste boogbrug in Amsterdam Oud-West. De voetgangersbrug (fietsen moeten aan de hand meegenomen worden) uit 1989 vormt de verbinding tussen de noordelijk gelegen Ten Katestraat en de zuidelijk gelegen Anna Sprenglerstraat/Arie Biemondstraat. Het overspant het Jacob van Lennepkanaal met haar noordelijke Jacob van Lennepkade en haar zuidelijke Gerard Borstkade De brug is vernoemd naar het ketelhuis van het voormalige Wilhelminagasthuis dat hier ooit op de zuidoever stond. De brug heeft een behoorlijke welving, zowel op de kade als op het begin van het brugdek zijn trappen (tussen de treden is het onderliggende water zichtbaar) nodig om de brug te kunnen bestijgen. De stalen overspanning rust op betonnen landhoofden; het geheel wordt vermoedelijk gedragen door een betonnen paalfundering.

De Overtoombuurt is een buurt in Amsterdam-West (tussen 1990 en 2010 Stadsdeel Oud-West). De buurt is vernoemd naar de doorgaande straat de Overtoom. De buurt wordt begrensd door het Vondelpark, de Singelgracht, het Jacob van Lennepkanaal en de Kostverlorenvaart. Van 1990 tot 2010 vormde de Overtoombuurt de zuidelijke helft van het stadsdeel Oud-West. Het stadsdeel onderscheidt binnen de Overtoombuurt de volgende sub-buurten: de Cremerbuurt, de Helmersbuurt en de Vondelparkbuurt. Tot 1896 lag de buurt voor het grootste gedeelte in de toenmalige gemeente Nieuwer-Amstel en werd toen door Amsterdam geannexeerd. Belangrijke straten, met winkels en trams (1, 3, 12), zijn de Overtoom en de 1e Constantijn Huijgensstraat. In deze buurt lag van 1891 tot 1983 het grote Amsterdamse ziekenhuis het Wilhelmina Gasthuis (WG). Op het terrein van het WG bevinden zich nu woningen, bedrijven en ateliers.

Eerste Helmersstraat is een straat in de Helmersbuurt in Amsterdam-West.

De Van Lennepbuurt is een buurt in Amsterdam-West (tussen 1990 en 2010 Stadsdeel Oud-West). De buurt is vernoemd naar de Van Lennepstraat, die vernoemd is naar Jacob van Lennep (Amsterdam, 24 maart 1802 – Oosterbeek, 25 augustus 1868), een Nederlands schrijver, taalkundige en politicus. De Van Lennepbuurt wordt begrensd door de Kinkerstraat, Singelgracht, het Jacob van Lennepkanaal en de Kostverlorenvaart. De straten zijn genoemd naar Nederlandse schrijvers uit de 19e eeuw. Bekende straten zijn de Nicolaas Beetsstraat, Borgerstraat, Ten Katestraat en Jacob van Lennepstraat. Hiervan ligt alleen de Borgerstraat geheel in de Van Lennepbuurt. De buurt maakte deel uit van het plan-Kalff, een uitbreidingsplan uit 1875. In december 1876 werd besloten tot de aanleg van de Jacob van Lennepstraat aan de overkant van de Singelgracht, dwars door het "landje van Mina", waar tot dan toe paarden graasden. vanwege de slechte bereikbaarheid werd er een pontje in de vaart gebracht tot in 1880 de brug naar de Kinkerstraat klaar was.

De Overtoom is een straat in het stadsdeel West in Amsterdam, tussen de Stadhouderskade en de Amstelveenseweg. De huidige Overtoom heette vanaf 1345 de Heiligeweg, want hij leidde naar het Mirakel van Amsterdam. Langs de Heiligeweg liep de Heiligewegsevaart, later de Overtoomsevaart genoemd. Een stukje Overtoom (bij de Vondelkerk) heeft korte tijd Vondelkade geheten. Tot eind 19e eeuw lag de Overtoomseweg in de gemeente Nieuwer-Amstel die toen door Amsterdam werd geannexeerd. De straat dankt haar naam aan de overtoom (overhaal) op een dam die in 1515 tussen de Schinkel en de Kostverlorenwetering was aangelegd. Op dit drukke kruispunt van water en wegen ontstonden herbergen, melkhuisjes, woningen, een wekelijkse markt en vertier. In de 18e eeuw kwamen langs de Overtoomseweg pleziertuinen, buitenhuizen, bierlokalen en zelfs theaters. Deze verdwenen vrijwel allemaal in de 19e eeuw om plaats te maken voor statige woonhuizen, winkels en bedrijven. Ook werd de overhaal in 1809 door een schutsluis vervangen: de Overtoomse sluis. Begin 20e eeuw werd de Overtoomsevaart gedempt en werden beide zijden bebouwd met woonhuizen van meestal vier verdiepingen. In 1925 werd een nieuwe ijzeren ophaalbrug gebouwd iets ten noorden van de oude en in 1942 werd de Overtoomse sluis vervangen door de Schinkelsluis bij de Nieuwe Meer. Het was een statige laan met prachtige volwassen bomen. De grotendeels 19e- en begin-20e-eeuwse woonhuizen staan er nog steeds, aangevuld met interessante architectuur uit de jaren 1920, 30 en 40 en afgewisseld met bebouwing uit de jaren 60 en 70. De huidige Overtoom herbergt op ongeveer 1,75 kilometer duizenden bewoners en bijna honderd winkels. Op de begane grond is de verhouding bewoners/winkels ongeveer 50/50. In 2000 is de Overtoom 'geherprofileerd' en zijn de meeste oude bomen gekapt.

Overtoom 249-253, Amsterdam is een gebouwencomplex aan de Overtoom in Amsterdam-West.

Het Wilhelmina Gasthuis (WG) is een voormalig ziekenhuis in Amsterdam. Op 28 mei 1891 legde de tienjarige, toen nog prinses Wilhelmina, de eerste steen voor het Wilhelmina Gasthuis. Het zou een ziekenhuis worden in een parkachtige omgeving. Het ziekenhuis kwam in de buurt van het vroegere pesthuis en Buitengasthuis, gelegen buiten de stadswallen, zuidwestelijk van de Singelgracht. In de loop der tijd raakte het ziekenhuis ingebouwd door de bebouwing van Oud-West. In 1925 werd een begin gemaakt met bouwactiviteiten die het karakter van het WG geheel hebben veranderd. Er werden nieuwe paviljoens opgetrokken waar diverse klinieken werden gehuisvest. Het WG was decennialang een academisch ziekenhuis bij de Universiteit van Amsterdam, samen met het oudere en nog centraler gelegen Binnengasthuis. In 1981 werden beide ziekenhuizen samengevoegd en verhuisden naar het uiteindelijke AMC in Holendrecht (Amsterdam-Zuidoost). Tussen 1981 en 1983 verhuisde het WG, in gedeelten, naar de nieuwe locatie. Na de sluiting in 1983 is het terrein gedeeltelijk gesaneerd; enkele oude gebouwen staan nog overeind en kregen nieuwe functies. Verschillende nieuwe straatnamen op het terrein werden vernoemd naar medisch personeel dat hier vroeger werkzaam was. Op het terrein van het voormalige ziekenhuis bevinden zich diverse bedrijven en woningen. Het staat bekend als het "WG-terrein".

Het Buitengasthuis was een gasthuis (een vroeg soort ziekenhuis) nabij de Overtoomse Vaart in Amsterdam, in de buurt van het latere Wilhelmina Gasthuis. Het gasthuis speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van de verpleging in Nederland.

Het Helmersplantsoen is een plantsoen/parkje (meer een groenstrook) aan de Eerste Helmersstraat, Amsterdam-West.

Helmersplantsoen 1-15 te Amsterdam betreft het enige gebouw aan het Helmersplantsoen in Amsterdam-West. Het gebouw werd op 4 november 2002 opgenomen in het monumentenregister.