Overcingeltunnel

Station Assen is het spoorwegstation te Assen (Drenthe) dat op 1 mei 1870 werd geopend. Het oorspronkelijke stationsgebouw is ontworpen door de architect Karel van Brederode en werd gebouwd in 1868. Het behoorde tot een vernieuwde versie van het standaardtype SS derde klasse (SS Hoogezand). Van 1905 tot 1947 was er ook personenvervoer over de spoorlijn naar Stadskanaal. Deze lijn is in 1977 opgebroken. Tussen station Assen en station Vries-Zuidlaren bevindt zich een baanwachterswoning langs het spoor. Deze werd in 1869 gebouwd. Tussen 1949 en 1985 verzorgde Harmanni, een stadsautobusdienst uit Assen, stadsvervoer vanaf station Assen. In 1986 werd dit vervoer overgenomen door de DVM.

De Nieuw-Apostolische kerk is een Nieuw-Apostolisch kerkgebouw in de Drentse plaats Assen, gelegen aan de Prins Hendrikstraat 1-B.

De Doopsgezinde kerk in de Nederlandse stad Assen is gelegen aan de Oranjestraat 13. De Doopsgezinde gemeente in Assen ontstond in 1896 als kring vanuit de doopsgezinde gemeente in Meppel. In 1899 werd de Assense kring een zelfstandige gemeente. Vanaf 1902 kwam de gemeente samen in het Nutsgebouw in de Javastraat. Een jaar later werd een bouwfonds ingesteld voor een eigen kerk, hiervoor werd in 1905 een stuk grond aan de Oranjestraat gekocht. Deze straat was in dat jaar aangelegd door de erven Van Lier, die daarvoor een deel van hun landgoed Overcingel opofferden. In 1909 kon de nieuwe Vermaning (Doopsgezinde kerken werden vermaning genoemd, evenals de preek) in gebruik worden genomen. Het gebouw is ontworpen door stadsbouwmeester Taeke Boonstra. Het interieur is sober, het exterieur heeft kenmerken van de jugendstil. De zaalkerk is niet zo groot, in 1930 bouwde de Vereniging van Vrijzinnige Hervormden en de Nederlandse Protestanten Bond verderop in de Oranjestraat een verenigingsgebouw, 'De Kern', dat in de jaren vijftig samen met de Doopsgezinde Gemeente werd uitgebreid met een aanbouw 'de Doevekamp' ten behoeve van het gezamenlijke jeugdwerk. Het gezamenlijke Jeugdwerk werd De Meiboom genoemd en was aangesloten bij de Vrijzinnig Christelijke Jeugdcentrale in Utrecht. Voor de bouw van de Doevekamp zijn de stenen gebikt door de Vrije Vogels (V.C.V.V.) en de Jeugd Gemeenschap (V.C.J.G.). De stenen kwamen van een gesloopt huis uit de Javastraat. In 1946 kreeg de gemeente de eerste vrouwelijke voorganger. Vanaf de jaren '50 wordt de kerk ook gebruikt door andere kerkgenootschappen als de Vereniging van Vrijzinnige Protestanten en de Het Apostolisch Genootschap. De kerk is opgenomen op de gemeentelijke monumentenlijst. Op 28 december 2019 is na 110 jaar de laatste kerkdienst gehouden, het gebouw is verkocht aan een kunstenaar. De Doopsgezinde Gemeente Assen is per 1 januari 2020 opgeheven.

De watertoren aan de Rolderstraat in Assen is gebouwd in 1897 door NV Asser Bronwaterleiding en werd ontworpen door J.P. Hazeu. De toren had een hoogte van 40 meter en een waterreservoir van 190 m³. De toren werd tevens gebruikt als openbare badinrichting. In 1961 werd de toren gesloopt, omdat zij in slechte staat verkeerde en het reservoir te klein geworden was voor Assen. Hierna werd er aan de Troelstralaan een nieuwe watertoren gebouwd.

Huize Ebbenerve is een monumentaal vrijstaand herenhuis in de Nederlandse stad Assen. Het pand maakt deel uit van het beschermd stadsgezicht.

Overcingel is een 18e-eeuws landgoed in de Nederlandse stad Assen.

Borneo is een monumentale, vroeg-20e-eeuwse winkel annex woonhuis in de Nederlandse stad Assen.

Het woonhuis aan de Oostersingel 21A in de Nederlandse stad Assen is een monument.

Gezicht Assen - Brink is een van rijkswege beschermd stadsgezicht in Assen in de Nederlandse provincie Drenthe. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 17 november 1965. Het gebied werd op 5 november 1969 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 11,7 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

Het Wilhelminaziekenhuis is een voormalig ziekenhuis in de Nederlandse stad Assen. In 1907 vierde Assen het honderdjarig bestaan als zelfstandige gemeente. Een aantal mensen wilde een blijvend aandenken en besloot een ziekenhuis op te richten. Er werd hiervoor een inzamelingsactie onder de bevolking gehouden. Op 5 juli 1907 kwam koningin Wilhelmina de eerste steen leggen voor het naar haar genoemde ziekenhuis. In 1910 was het gebouw aan de Oosterhoutstraat gereed. Het was van oorsprong een klein gebouw, maar langzaamaan werden er steeds meer delen aangebouwd. Begin jaren dertig werd het flink uitgebreid door de Zeister architecten Jan en Theo Stuivinga. Willem Coenraad Brouwer maakte voor de gevel vijf terracotta panelen, waarop een arts, een verpleegkundige en een aantal patiënten zijn afgebeeld. Vooral na de Tweede Wereldoorlog werd er flink uitgebreid. Achter het oude gebouw kwam onder meer een nieuw hoofdgebouw en een nieuwe verpleegvleugel. In de jaren tachtig, toen de verbouwingen waren afgerond, was het ziekenhuis een uitgestrekte aaneenschakeling van gebouwen tot aan de Zuidersingel. Omdat de ruimte te krap werd, besloot men uit te wijken naar een andere locatie. De psychiatrische inrichting Port Natal werd gekocht en er werd een nieuw ziekenhuis neergezet. Het nieuwe Wilhelmina Ziekenhuis Assen werd in 1990 in gebruik genomen. De uitbreidingen van het voormalige ziekenhuis aan de Oosterhoutstraat werden gesloopt, op het oude hoofdgebouw na. Het hoofdgebouw werd in 1994 ingeschreven in het monumentenregister als rijksmonument. Rond 2000 werd het gerenoveerd, sindsdien zijn er meerdere kantoren in het pand gevestigd.

Het Ontvangershuis is een van de oudste woonhuizen in de Nederlandse stad Assen. Het huis aan de Brink in Assen was van oorsprong een van de gebouwen van het klooster Maria in Campis. Mogelijk was het in gebruik als priesterwoning. Het huis heeft een 15e-eeuws keldergewelf. Vanaf de 17e eeuw was het in gebruik bij de ontvangers-generaal van Drenthe. Bij de stadsbrand van 1676 werd het gebouw grotendeels verwoest. Johan Sichterman gaf opdracht voor herbouw, waarna vermoedelijk in 1698 een nieuw gebouw werd opgeleverd. Vanaf de 18e eeuw woonden de ontvangers veelal elders in de provincie. Zij gebruikten het Ontvangershuis als kantoor en logeerhuis voor hooggeplaatste gasten als stadhouders. Petrus Hofstede liet het gebouw in 1809 opknappen voor het bezoek van koning Lodewijk Napoleon. Niet veel later kwam het huis in particuliere handen. Gerrit Kniphorst woonde er vanaf 1822 met zijn gezin. In 1853 werd het huis door de gemeente Assen gekocht van de erven Kniphorst. Tot 1888 was er een meisjesschool gevestigd. Na een serie van particuliere eigenaren, waarbij het huis zelfs werd gesplitst, werd het in 1955 aangekocht door de provincie Drenthe. Tussen 1957 en 1959 werd het gerestaureerd, waarna het in gebruik werd genomen door het Drents Museum. In het huis zijn tegenwoordig diverse stijlkamers ingericht.

Het gedenkraam Limburgse evacués is een oorlogsmonument in de Nederlandse stad Assen.