Molecule Man (monument)

Ostkreuz is een station van de S-Bahn van Berlijn, gelegen aan de rand van stadsdeel Friedrichshain. Het werd geopend in 1882 onder de naam Stralau-Rummelsburg en werd in 1933 hernoemd in Ostkreuz (Oostkruis). Net als station Westkreuz is het een kruisingsstation met twee niveaus: boven stoppen treinen over de Ringbahn, beneden treinen over de van oost naar west lopende Stadtbahn.

Alt-Treptow is een stadsdeel in het Berlijnse district Treptow-Köpenick. Het stadsdeel telt een grote 13.000 inwoners en werd in 1920 ingelijfd bij Groot-Berlijn.

Het Treptower Park is een groot Berlijns park aan de oever van de Spree, in het stadsdeel Alt-Treptow, deel van het district Treptow-Köpenick. Het park van 88,2 hectare, geïnspireerd door Peter Joseph Lenné werd aangelegd door Gustav Meyer tussen 1876 en 1888. In het midden van het park werden ook een spel- en sportplein aangelegd, toen een nieuwigheid, in de vorm van een hippodroom van 250 m lengte en 100 m breedte. Later werden er ook een rozentuin met meer dan 250.000 rozelaars en een fontein aangelegd.

Warschauer Straße is een station van de S-Bahn, dat geopend werd in 1884 en gelegen is aan de gelijknamige straat in de Berlijnse wijk Friedrichshain, niet ver van de Oberbaumbrücke over de Spree. De U-Bahn heeft er sinds 1902 een gelijknamig kopstation, dat via een loopbrug bereikbaar is. Station Warschauer Straße is tevens het eindpunt van twee tramlijnen.

Het bovengrondse metrostation Warschauer Straße is het oostelijke eindpunt van lijn U1 en U3. Het werd op 17 augustus 1902 geopend onder de naam Warschauer Brücke en was onderdeel van de eerste Berlijnse metrolijn, het zogenaamde stamtracé. Het kopstation met een overkapping van ijzer en glas werd ontworpen door het ontwerpbureau van metrobouwer Siemens & Halske. Reeds drie jaar na de opening werd het gebouw aangepast en uitgebreid naar plannen van Paul Wittig. Sindsdien beschikt het station over vier sporen langs twee eilandperrons. Het metrostation is gelegen op een 320 meter lang bakstenen viaduct dat net als de aansluitende Oberbaumbrücke ontworpen werd door Otto Stahn. Ten oosten van het station bevindt zich een overdekte werkplaats van de hand van Alfred Grenander. Door middel van een ijzeren brug is deze met de metrolijn verbonden. Zowel het metrostation en de werkplaats als het viaduct waarop deze liggen zijn beschermd als monument.Oorspronkelijk lag op het viaduct tussen Warschauer Brücke en Schlesisches Tor het station Osthafen (geopend als Stralauer Tor). Dit station werd verwoest in de Tweede Wereldoorlog en werd vanwege de korte afstand tot Warschauer Brücke inmiddels onnodig geacht en niet herbouwd. Na de oorlog kwam het metrostation in Oost-Berlijn te liggen. Aanvankelijk bleven de treinen naar West-Berlijn rijden, maar in bij de bouw van de Berlijnse Muur in 1961 werd het spoor naar Schlesisches Tor onderbroken. Gedurende 34 jaar was station Warschauer Brücke buiten gebruik en raakte het in verval. Na de Duitse hereniging werd het metrostation aan de hand van de oorspronkelijke ontwerpen gerestaureerd, zodat het op 14 oktober 1995 weer in gebruik genomen kon worden. Om de overstapmogelijkheid op de S-Bahn te benadrukken draagt het metrostation sinds de heropening de naam Warschauer Straße.

Osthafen is een voormalig station van de metro van Berlijn. Het metrostation bevond zich aan het oostelijke uiteinde van de Oberbaumbrücke over de Spree, nabij de Osthafen. Station Osthafen werd op 18 februari 1902 geopend onder de naam Stralauer Tor en was onderdeel van de eerste Berlijnse metrolijn, tegenwoordig U1. Aangezien station Warschauer Brücke pas op 17 augustus 1902 in gebruik kwam, was Stralauer Tor gedurende een half jaar het voorlopige eindpunt van de lijn. In 1924 kreeg het station de naam Osthafen. Station Osthafen had een standaardontwerp van ijzer en glas van het ontwerpbureau van metrobouwer Siemens & Halske. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het station op 10 maart 1945 verwoest en na de oorlog werd het afgebroken. Vanwege de zeer korte afstand (ca. 350 m) tot station Warschauer Brücke besloot men het metrostation niet te herbouwen.

De Oberbaumbrücke is een brug over de Spree in Berlijn. De brug verbindt de wijken Kreuzberg en Friedrichshain en bestaat uit twee niveaus, een voor het autoverkeer en voetgangers en een voor de metrolijnen U1 en U3. Tijdens de deling van de stad vormde de Spree ter plaatse de sectorgrens en bestond er een grensovergang op de Oberbaumbrücke. De brug vormt het symbool van het Berlijnse district Friedrichshain-Kreuzberg.

Het Ramones-Museum is een museum in de wijk Kreuzberg in de Duitse hoofdstad Berlijn. Het is gewijd aan de Amerikaanse punkband Ramones.

De East Side Gallery is een stuk van de Berlijnse Muur dat na die Wende vanaf december 1989 door 118 kunstenaars werd beschilderd. In november 1989 was de Duitse kunstenaar Bodo Sperling als woordvoerder van het bestuur van het Bundesverband Bildende Künstler (Bondsvereniging Beeldende Kunstenaars) in het kader van de besprekingen over het samengaan van de Duitse kunstverenigingen BBK en VBK in Berlijn naast Barbara Greul Aschanta, Jörg Kubitzky en David Monti mede-initiatiefnemer van de East Side Gallery. Het stuk ligt tussen Berlin Ostbahnhof en de Oberbaumbrücke in Friedrichshain-Kreuzberg en parallel aan de rivier de Spree. De beschilderingen zijn meestal aangebracht met graffiti, en gaan over politieke zaken na die Wende. Dit deel van de Berlijnse Muur is het bekendste en langste deel (1316 meter). Het is ook de langste openlucht-galerie ter wereld.

Neukölln is een van de 12 districten (Verwaltungsbezirke) van Berlijn. Neukölln ligt in het zuiden van de stad en hoorde tot 1990 bij West-Berlijn. Het bestaat uit de stadsdelen Neukölln, Britz, Buckow, Rudow en Gropiusstadt.

Het Sowjetisches Ehrenmal im Treptower Park (ook wel Treptower Ehrenmal genoemd) is een herdenkingsplaats in het Treptower Park in Berlijn. In mei 1949 kwam dit complex gereed. Het werd in opdracht van de Sovjetbezettingsmacht opgericht om de soldaten van het Rode Leger, die in de Tweede Wereldoorlog waren gevallen, te eren.

Schlesisches Tor is een station van de metro van Berlijn, gelegen in het oosten van de Berlijnse wijk Kreuzberg, niet ver van de Oberbaumbrücke over de Spree. Het viaductstation werd geopend op 18 februari 1902 aan de eerste Berlijnse metrolijn, het zogenaamde stamtracé, en is tegenwoordig onderdeel van lijn U1. Zijn naam dankt het station aan de Schlesisches Tor (Silezische Poort) in de Berlijnse stadsmuur, die tot het midden van de 19e eeuw op deze locatie stond. Station Schlesisches Tor onderscheidt zich door zijn architectuur van alle andere stations aan de Hochbahn door Kreuzberg. Net als de stations Warschauer Straße en Hallesches Tor kreeg het geen standaardconstructie van ijzer en glas van Siemens & Halske, maar een karakteristiek eigen ontwerp. De architecten Hans Grisebach en August Georg Dinklage creëerden een bakstenen stationsgebouw met torentjes, arcades en erkers in neorenaissancestijl. Beide zijperrons kregen een met rode dakpannen beklede overkapping. Het stationsgebouw huisvestte oorspronkelijk ook een café-restaurant en een kegelbaan, later was er een kleine winkel in gevestigd. Het metrostation staat in zijn geheel onder monumentenbescherming. Na de bouw van de Berlijnse Muur in 1961 werd het spoor tussen Schlesisches Tor en Warschauer Straße onderbroken. Station Schlesisches Tor was vervolgens 34 jaar het oostelijke eindpunt van de Hochbahn, totdat de verbinding op 14 oktober 1995 weer hersteld was. In 1985 onderging het stationsgebouw een uitgebreide restauratie aan de hand van de oorspronkelijke ontwerpen. Het spoor in het metrostation ligt in een flauwe bocht boven een pleintje tussen de Skalitzer Straße en de Oberbaumstraße. Ten oosten van station Schlesisches Tor maakt het luchtspoor een S-bocht door de Oberbaumstraße om vervolgens de Spree te kruisen op een viaduct op de Oberbaumbrücke.