Beeld van Jacoba van Tongeren

De Antillenstraat is een straat in Amsterdam-West, het gedeelte dat Amsterdam Oud-West (Westindische Buurt) wordt genoemd.

De Duizendste brug (brug 684) is een vaste brug in Amsterdam Nieuw-West. Ze overspant de Postjeswetering en vormt daarmee de verbinding tussen de Antillenstraat in de Surinamebuurt en het Rembrandtpark. De brug is de grotere zus van brug 682 en brug 683 en die analogie volgend ook een dochter van de Torontobrug. Ten noordoosten van de brug staat de voormalige Arminiuskerk, een gemeentelijk monument. Brug 1000 ligt in Amsterdam-Noord.

De Levensboom, Monument van Besef (Bon Fu Gron Prakseri) is een monument op het Surinameplein in Amsterdam-West ter herdenking van het slavernijverleden, de afschaffing van de Nederlandse slavernij en de lotsverbondenheid van de landen die tot het Koninkrijk der Nederlanden behoorden. Het monument is ontworpen door Henry Renfurm. Het Monument van Besef werd onthuld op 30 juni 2003.

Klokkenhof is een flatgebouw in Amsterdam-Zuid. Het is gelegen op de zuidoosthoek van het Surinameplein en de Haarlemmermeerstraat, dat nog net tot Amsterdam-Zuid behoort; de grens ligt op de Cornelis Lelylaan. Het vormt sinds de oplevering een blikvanger op het plein. De omgeving kent voornamelijk woonhuizen in 3 à 4 lagen met daarop een zadeldak. Klokkenhof telt veertien etages en is circa 45 meter hoog. Het gebouw heeft sinds de oplevering een hotel-restaurant op de begane grond en eerste verdieping (het Belfort Hotel, een belfort of hallentoren is een middeleeuwse wachttoren met een stormklok). Daarboven zijn 144 flats gesitueerd voor alleenstaande werkende vrouwen. Het werd gebouwd in opdracht van aannemer/projectontwikkelaar Huibert van Saanen, die eerder betrokken was bij de bouw van Oranjehof, voor dezelfde doelgroep. Bij oplevering was er in de aanbouw een filiaal gevestigd van de Amsterdamse bibliotheken. De plannen voor het gebouw zouden uit 1959 dateren, oplevering vond plaats in 1962. De keus voor een hotel op deze plek was logisch vanwege de Cornelis Lelylaan, die in de toekomst zou gaan dienen als grote toevoerroute (Stadsroute 106) naar de binnenstad. Voor de deur van het flatgebouw ligt dan ook de brede stadsbrug brug 386 over de Westlandgracht. Het ontwerp is afkomstig van de architecten Cornelis Wegener Sleeswijk en Sijtse Johannes Sophius Wichers. Het hotelgedeelte werd in mei 1962 geopend. De naam Klokkenhof dankt zijn naam aan de beiaard, dat geplaatst is aan de bovenzijde van de noorder zijgevel. Dat speelde automatisch haar muziek af op de 28 klokken, gegoten door de Klokkengieterij Eijsbouts in het Noord-Brabantse Asten. In diezelfde noordgevel is een metershoog tegelmozaïek van Jan Goeting geïntegreerd wat de Bijbelse figuur Ruth zou voorstellen. Jarenlang was bovenop het gebouw een lichtreclame van Ennia en later Aegon te zien. Het gebouw steeg door sloop van andere "lelijke gebouwen" steeds hoger in de lijst van "Lelijkste gebouw van Amsterdam". De buurt kreeg in de jaren tien te maken met onderzoeken naar mogelijke verdichting van de stadsbebouwing. Daarbij werd onder meer gekeken of de aanwezige bebouwing nog wel aan de eisen voldeed en zo nee, of die bebouwing dan gesloopt moest worden. Om die dreiging voor te zijn liet Erfgoedvereniging Heemschut onderzoeken welke mogelijkheden er zijn om dit beeldbepalend gebouw te behouden. Stadsdeel Zuid heeft op 16 juni 2020 op verzoek die vereniging de Klokkenhof en het naastgelegen voormalige bibliotheekgebouw aangewezen als gemeentelijk monument. Het bleef daardoor in ieder geval behouden. In 2022 begon de uitwerking van de plannen om het gebouw en haar onmiddellijke omgeving te renoveren, vernieuwen (124 nieuwbouwwoningen) en daardoor te kunnen overgaan tot herontwikkeling.

De Ahmed Zianibrug (brug 386) is een vaste brug in Amsterdam Nieuw-West. Ze is gelegen in de Cornelis Lelylaan in de Stadsroute 106. Vanuit de stad gezien overspant ze eerst een fietspad tussen Postjeskade en Warmondstraat, vervolgens de Postjeswetering / Westlandgracht, dan een fietspad in een doorgaande route in het Rembrandtpark en dan nog een sloot langs dat park.

Zes cirkelelementen is de officieuze titel van een beeldengroep in Amsterdam-West. De kunstenaar André Volten leverde in 1982 voor het Jaarbeursplein in Utrecht een installatie bestaande uit een roestvaststalen zuil, twee in elkaar grijpende cirkels van basalt en een zestal cirkelelementen. Meer dan dertig jaar later kwam bij de bewoners van de Surinamebuurt in Amsterdam de wens op om het Surinameplein meer uitstraling te geven; het was vaak een woestenij tussen de rijwegen en trambanen. Tegelijkertijd werd het Jaarbeursplein opnieuw ingericht en moest de installatie van Volten opgeslagen dan wel verplaatst worden. In het kader van ArtZuid leende de buurt zes cirkelelementen van brons uit Utrecht om ze voor een periode van vier jaar tentoon te stellen. De groep was vlak daarvoor gerestaureerd. De plastieken werd in december 2014 geplaatst op een modderig Surinameplein, waartoe bijna het gehele grasland verdween onder stalen rijplaten. Op 14 januari 2015 werden zij onthuld. Het is de bedoeling dat ze er vier jaar staan, zodra de herinrichting van het Jaarbeursplein afgerond is, zal de beeldengroep teruggaan naar Utrecht. In 2023 staan ze echter nog steeds op het Surinameplein.

Het Surinameplein in Amsterdam-West verbindt de Hoofdweg met de Cornelis Lelylaan en is via de Surinamestraat verbonden met de Overtoom en Amstelveenseweg. Het plein is in 1922 vernoemd naar de sinds 1975 onafhankelijke Nederlandse kolonie Suriname aan de noordkust van Zuid-Amerika. De straten in de buurt ten noorden van het plein zijn eveneens genoemd naar geografische begrippen in Suriname en de (voormalige) Nederlandse Antillen. De buurt werd daarom door de gemeente de Westindische buurt genoemd, maar tegenwoordig staat dit gebied bekend als Postjesbuurt. Sinds 2003 bevindt zich op het plein het beeld Levensboom van Henry Renfurm (1940-2011) als "Monument van besef" (Bon Fu Gron Prakseri) ter herdenking van het Nederlandse slavernij-verleden. Het plein werd aangelegd in de jaren twintig op het grondgebied van de in 1921 geannexeerde gemeente Sloten. Deze gemeente had voordien al plannen gemaakt voor een nieuwbouwwijk ten westen van de Baarsjesweg en Sloterkade, maar de plannen werden in gewijzigde vorm uitgevoerd door de gemeente Amsterdam als onderdeel van het Plan West. De eerste bebouwing, tussen de Hoofdweg en de Surinamestraat, van architect Daan Roodenburgh, dateert van 1927. De eerste brug over de Kostverlorenvaart werd gebouwd in het verlengde van de Surinamestraat in 1925 ter vervanging van de oude brug over de Overtoomse Sluis in de Schinkel in het verlengde van de Andreas Schelfhoutstraat. In 1949 werd de ophaalbrug vervangen door de nog bestaande basculebrug, die toen tevens van tramrails werd voorzien. Aan de zuidwestkant staat het flatgebouw Klokkenhof uit 1962, waarin woningen en het Belforthotel zijn gevestigd. Het is voorzien is van een klokkenspel met 28 klokken; deze Voorslag speelde vroeger alleen automatisch elk uur. De klokken zwijgen al vele jaren. De klokken werden in 1961 gegoten door Eijsbouts in Asten. Ten oosten hiervan bevindt zich een bejaardenhuis uit 1960, waarin sinds januari 2015 een broedplaats van Stichting Urban Resort is gevestigd. Beide gebouwen zijn van de hand van Cornelis Wegener Sleeswijk Het Surinameplein lag tot 1990 in de wijk Overtoomse Veld. Tussen 1990 en 2010 lag het in stadsdeel De Baarsjes. Sinds 2010 vormt het Surinameplein de grens tussen stadsdeel West en stadsdeel Zuid. Het plein zelf hoort bij West. In 2014/2015 werd hier als tijdelijk kunstwerk Zes cirkelelementen van André Volten geplaatst. De bedoeling was plaatsing voor slechts vijf jaar. In 2023 staat de beeldengroep er nog steeds.

Brug 2400 is een kunstwerk in Amsterdam Nieuw-West. De term kunstwerk kan hier uitgelegd worden in zowel de kunstzinnige en bouwkundige betekenis. De brug is weliswaar van beton, maar heeft de vorm van een touwbrug.

De Haarlemmermeerstraat is een straat in Amsterdam-Zuid. De straat verbindt het Hoofddorpplein met het Surinameplein en is in 1927 genoemd naar de Haarlemmermeer. Andere straten in de buurt zijn eveneens genoemd naar plaatsen ten zuidwesten van Amsterdam. De straat is ongeveer 650 meter lang. Halverwege tussen de Theophile de Bockstraat en de Albert Neuhuysstraat bevindt zich aan beide kanten een plantsoen. De straat werd aangelegd in 1927 op het grondgebied van de in 1921 geannexeerde gemeente Sloten. Deze gemeente had voordien al plannen gemaakt voor een nieuwbouwwijk ten westen van de Sloterkade, maar de plannen werden in gewijzigde vorm uitgevoerd door de gemeente Amsterdam als onderdeel van het Plan West. Tot de indeling in stadsdelen maakte de Haarlemmermeerstraat onderdeel uit van het Overtoomse Veld. Vanaf 1990 werd de Hoofddorppleinbuurt ingedeeld bij stadsdeel Amsterdam-Zuid, van 1998 tot 2010 was dit Oud Zuid.

De Floris Versterstraat is een straat in de Hoofddorppleinbuurt binnen de wijk Oud-Zuid binnen Amsterdam-Zuid.

De Surinamestraat is een straat in Amsterdam-West. Het maakt deel uit van Stadsroute 106. Ze is gelegen aan de zuidkant van een buurt waarin alle straatnamen verwijzen naar Suriname en de Nederlandse Antillen. De straat begint bij de brug de Overtoomse Sluis over de Kostverlorenvaart en eindigt op het Surinameplein. Zowel de straat als het plein kregen op 22 maart 1922 haar naam. De bebouwing bestaat uit twee in basis identieke bouwblokken met galerij en winkels aan beide zijden van het wegdek. Beide bouwblokken met hun respectievelijke overgang naar Kostverlorenkade (noordelijk blok) en Sloterkade zijn sinds 2013 gemeentelijk monument en in basis ook elkaars spiegelbeeld. De totale bebouwing heeft van bovenaf gezien de vorm van een kelk. Bij de zuidkant is uitgegaan van het ontwerp van Jordanus Roodenburgh, gebouwd in een stijl die gerelateerd is aan de Amsterdamse School. Er is dan ook veel baksteen te zien, afgewisseld met natuursteen met daarin strak uitgevoerde rechthoekige raampartijen. Roodenburghs specifieke kenmerken, de (vijf-)hoekige poortjes/toegangen, zijn ook terug te vinden in bijvoorbeeld de galerijpoorten. Dit blok dateert van de periode eind jaren twintig conform een plattegrondschets uit 1926. Aan de noordzijde kon nog niet gebouwd worden op de geplande plaats. De toenmalige de brug Overtoomse Sluis uit 1924 lag noordelijker dan de huidige, hetgeen nog altijd terug te vinden in de afgesneden hoek Kostverlorenvaart en Overtoom. Er waren wel al plannen voor het vervangen van die brug, maar crisis en Tweede Wereldoorlog hielden de bouw tegen. In 1949 werd de nieuwe brug Overtoomse Sluis naar een ontwerp van Piet Kramer opgeleverd en werd voorzien van tramsporen die echter alleen werden gebruikt ter verkorting van de remiseritten naar de remise Havenstraat. De oude brug, die geen tramsporen had, kon afgebroken worden en de tijdelijke bebouwing aan de noordzijde verdween om plaats te maken voor het spiegelbeeld. Het is dan 1955/1956. De bouwstijl is aanmerkelijk versoberd en gemoderniseerd. De hoeveel baksteen is vrijwel gelijk, maar de vlakverdeling is veranderd. De galerijpoortjes zijn ook veel minder “moeilijk” uitgevoerd, meer richting nieuwe bouwen.

Brug 2401 is een kunstwerk in Amsterdam Nieuw-West. Het bouwwerk houdt het midden tussen een brug en duiker.