place

Hervormde Kerk (Wateringen)

Kerkgebouw in WestlandProtestants kerkgebouw in NederlandRijksmonument in Westland
Wateringen Kerkgebouw aan plein 9
Wateringen Kerkgebouw aan plein 9

De Hervormde Kerk van Wateringen is een kerk uit circa 1450 en is in gebruik door de Hervormde gemeente van deze plaats.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Hervormde Kerk (Wateringen) (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Hervormde Kerk (Wateringen)
Plein, Westland

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Hervormde Kerk (Wateringen)Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.024136111111 ° E 4.2746 °
placeToon op kaart

Adres

Plein 9
2291 CA Westland
Zuid-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Wateringen Kerkgebouw aan plein 9
Wateringen Kerkgebouw aan plein 9
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Sint-Jan de Doperkerk (Wateringen)
Sint-Jan de Doperkerk (Wateringen)

De Sint-Jan de Doperkerk is een rooms-katholieke kerk aan de Herenstraat in Wateringen. De Hervormde Kerk in het centrum van Wateringen was oorspronkelijk ook aan Johannes de Doper gewijd, maar werd bij de reformatie in gebruik genomen door de protestanten. In de eeuwen die volgden maakten de katholieken gebruik van schuilkerken. De huidige kerk werd in 1900-1901 gebouwd op de plaats van een schuurkerk uit 1807. De eerste steen werd gelegd op 17 juli 1900 en op 1 juni 1901 werd de kerk geconsacreerd. Architect Albert Margry ontwierp een grote driebeukige pseudobasilieke kruiskerk in neogotische stijl. De halfingebouwde toren aan de voorzijde heeft drie geledingen met een naaldspits en pinakels en is ongeveer 60 meter hoog. Binnen wordt het schip en het transept overdekt door een gepolychromeerd houten tongewelf. De zijbeuken worden overdekt door stenen kruisribgewelven. Margry ontwierp ook de naastgelegen pastorie. Het neogotische hoofdaltaar werd gebouwd in het atelier van Pierre Cuypers. De kosten van fl. 5000,- werden door bouwpastoor P.M.H. Finkenflügel betaald. Hij ontwierp zelf ook de gebrandschilderde ramen, die door de Utrechtse firma van W. van de Wurf werden gemaakt. Het orgel werd in 1901 gebouwd door P. J. Adema. Hierbij werden de pijpen van het uit 1796 stammende orgel van Abraham Meere herbruikt. In de kerk staat verder nog een eikenhouten passiekruis uit 1900, waarin de Arma Christi, de passiewerktuigen van Christus zijn opgenomen. Op 3 juli 1941 ontplofte een afgedwaalde Duitse vliegtuigbom in de buurt van de kerk, waarbij een aantal gebrandschilderde ramen werden verwoest. De restauratie werd pas in 1984 voltooid. Vanwege de liturgische vernieuwingen van het Tweede Vaticaans Concilie werden in de jaren 1960 de beide zijaltaren en de preekstoel uit de kerk verwijderd. Het hoofdaltaar werd daarbij verkleind. De kerk is sinds 2019 in gebruik bij de toen gevormde Sint Elisabethparochie. Deze omvat de katholieken uit Wateringen en Wateringse Veld. Het kerkgebouw, de pastorie, het Heilig Hartbeeld en het hekwerk voor de kerk staan op de rijksmonumentenlijst.

Gemaal Oude en Nieuwe Broekpolder
Gemaal Oude en Nieuwe Broekpolder

gemaal Oude en Nieuwe Broekpolder is een gemaal in Kwintsheul en bemaalt een poldergebied van 635 hectare. Het gemaal werd in 1880 gebouwd in opdracht van de polderbesturen van de Oude en Nieuwe Broekpolder en is ontworpen door J.P. van den Berg Jansz in neoclassicistische stijl. Het water aan het gemaal uit de Oude en Nieuwe Broekpolder ligt 2 meter onder het NAP en wordt 1,6 meter omhoog gebracht naar het peil van de Kromme Zweth. Het gemaal verving twee windmolens die al zeker sinds de zeventiende eeuw op deze plaats de polders bemaalden. In het begin werd het gemaal aangedreven door een stoommachine die in het lage gebouw nog staat opgesteld. In 1920 werd overgegaan op dieselmotoren en momenteel wordt het elektrisch aangedreven. De tweetakt dieselmotor uit 1920 is nog aanwezig. Deze is echter in 2000 defect geraakt. Een andere, later geplaatste dieselmotor wordt eenmaal per maand gebruikt, zodat deze blijft werken. Dit kan nodig zijn wanneer de stroom zou uitvallen en dus overgeschakeld kan worden op de dieselmotor. De machinist woonde met zijn familie in het bovengedeelte van het gemaal. In 1977 kwam daar verandering in toen de woonfunctie kwam te vervallen. Dit gedeelte wordt nu gebruikt als kantine en kantoorruimte. In 2009 is het monumentale gebouw aan de buitenkant gerenoveerd. De stoomketel heeft jarenlang elders buiten gelegen en is als brandstoftank gebruikt. Hij ligt sinds een verbouwing in de jaren 90 op de plaats in het gebouw waar voorheen de stoomketel lag. Het gemaal is volautomatisch maar kan ook bediend worden vanuit de controlekamer in Vlaardingen. Dit gebeurt bijvoorbeeld wanneer zware regen verwacht wordt en het waterniveau extra omlaag gebracht moet worden.