place

Haarlemmerplein 4

Bouwwerk in Amsterdam-CentrumGemeentelijk monument in Amsterdam
Haarlemmerplein 4, Amsterdam
Haarlemmerplein 4, Amsterdam

Haarlemmerplein 4, Amsterdam is een gebouw aan het Haarlemmerplein in Amsterdam-Centrum.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Haarlemmerplein 4 (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Haarlemmerplein 4
Haarlemmerplein, Amsterdam Centrum

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Haarlemmerplein 4Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.384433333333 ° E 4.8844861111111 °
placeToon op kaart

Adres

Haarlemmerplein 4-1
1013 HS Amsterdam, Centrum
Noord-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Haarlemmerplein 4, Amsterdam
Haarlemmerplein 4, Amsterdam
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Haarlemmerplein 1
Haarlemmerplein 1

Haarlemmerplein 1 te Amsterdam is een gebouw aan het Haarlemmerplein te Amsterdam, het langste deel van de staat aan de Haarlemmerdijk 177-179. Haarlemmerplein 1 geeft toegang tot de woningen, de adressen aan de Haarlemmerdijk tot het winkelgedeelte. De firma van Gerhardus Bernardus Nagel had hier een gebouw in eigendom verkregen en met het toenmalige pand kon hij zijn bedrijf in manufacturen niet uitoefenen. Het gebouw was een grotendeels wit bepleisterd gebouw van drie verdiepingen en kap. Het bedrijfsgedeelte was toen al in gebruik geweest als kappersbedrijf, rijwielhandel (met reclame "Unique & Unity") en café en damgelegenheid (damclub "Gezellig Samenzijn") "De Gouden Leeuw". Nagel gaf daarop architect Jan Kuijt, Paleisstraat 8, opdracht om een nieuw gebouw te ontwerpen met als bestemming winkelhuis en drie bovenwoningen. Overigens woonde die Nagel om de hoek, Korte Marnixkade 4. In juli 1920 was het ontwerpstadium afgerond en de Gemeente Amsterdam kreeg de vraag om toestemming op het complex te herbouwen. Kuijt kwam met een gebouw in de eclectische stijl dat boven de winkeletage drie woonetages kent en nog een kap heeft. Aan beide straatzijden is een moderne klokgevel geplaatst. Die mengstijl heeft op sommige plekken kenmerken van de Amsterdamse School met name in het rechter deel van de gevel aan het Haarlemmerplein en de raampjes, sculpturen en hijsbalken in de klokgevels. Het gebouw heeft ten opzichte van de omliggende gebouwen een groot bouwvolume; het stak bij oplevering ruim boven de aanpalende gebouwen aan het plein uit. Het gebouw werd na verloop van tijd tot gemeentelijk monument verklaard. Na het vertrek van de manufacturenwinkel kreeg het bedrijfsgedeelte diverse bestemmingen. Zo zat er in 1981 een Meubelhuis (de Wereld) en in 2012 een zonnecentrum (Sundays) in.

Fontein Haarlemmerplein
Fontein Haarlemmerplein

De Fontein Haarlemmerplein is een fontein geplaatst in/op het Haarlemmerplein in Amsterdam-Centrum. De fontein werd geplaatst na een nieuwe herinrichting van het plein na een eerdere "opknapbeurt" in de jaren zeventig. Rond 2010 kwam er na jaren nieuwbouw naar ontwerp van architect Dick van Gameren, die daarmee een nieuwe noordrand creëerde. In de jaren zeventig was nog het idee om vanaf de Haarlemmerweg een snelwegverbinding te maken naar de Prins Hendrikkade. Een reliek uit die tijd is bijvoorbeeld de betonnen brug (brug 95). Dat werd losgelaten en zodoende kon er rond 2010 weer gebouwd worden op plekken waar ongezellige parkeerterreinen waren ingericht. De inrichting vond plaats onder supervisie van de gemeente Amsterdam onder woordvoerder Harm Klaas Naaijer. Naar ontwerp van Draken Bozan werd in 2013 aan de noordkant van het plein een fontein geplaatst. Tussen de grijze stoeptegels werden drie stroken van metaal geplaatst waaronder 42 bedriegertjes werden geïnstalleerd. Elk reeks van bedriegertjes heeft een eigen watervoorziening. Het geheel wordt middels computerprogrammatuur aangestuurd, zodat er een golfbeweging bij het spuiten wordt gesymboliseerd. Bij schemering wordt de installatie verlicht, want zij “draait” dagelijks tussen 9 en 23 uur. Op woensdag is de fontein buiten werking; er is dan een dagmarkt. Na dit eerste artistiek kunstwerk kwam een jaar later de Wubboboom. Drazen Bokan leverde in 2023 opnieuw een fontein aan Amsterdam, de Fontein Kolenkit nabij de Opstandingskerk (Kolenkit).

Wubboboom
Wubboboom

De Wubboboom is een levend gedenkteken annex monument, staande op het Haarlemmerplein in Amsterdam-Centrum. Vrijwel direct na het overlijden van natuurkundige Wubbo Ockels (18 mei 2014) kwam binnen de gemeenteraad Amsterdam het idee van de grond voor hem een levend monument op te richten. Tijdens een herdenkingsdienst in de Westerkerk maakte wethouder Maarten van Poelgeest bekend dat er ter ere van Ockels een iep zou worden geplant. De boom moest zo geplant worden zodat hij geen schade kon toebrengen aan bestrating en leidingen in de grond. De boom zou geplant worden in een hoek van het Haarlemmerplein. De iep van het ras Ulmus 'Sapporo Autumn Gold' is een kruising van de Japanse iep (Ulmus japonica) met Ulmus pumila, die vanwege haar afwijkende bladkleur opvalt ten opzichte van andere bomen op het plein. Er werd een constructie bedacht die de boom stormbestendig zou moeten maken. Bomen van dit iepenras zouden wel 500 jaar oud kunnen worden, staande voor de duurzaamheid waar Ockels zijn laatste jaren voor streed. De boom werd begon november 2014 "onthuld". De boom wordt omringd door straatmeubilair met zitbanken, waarop vier plaquettes zijn aangebracht. Ook deze banken volgen de duurzaamheid. Ze worden gedragen door cortenstaal en zijn bekleed met FSC-gecertificeerd hout. Twee plaquettes duiden Ockels als persoon en twee laten twee bekende uitspraken van de astronaut zien: Optimisme is een verantwoordelijkheid We zijn allemaal astronaut van Ruimteschip Aarde Ockels volgde hiermee Hella S. Haasse, die al tijdens haar leven een boom naar haar vernoemd kreeg in het Vondelpark.

Nieuwe Teertuinen
Nieuwe Teertuinen

De Nieuwe Teertuinen is een kade in de Haarlemmerbuurt van Amsterdam. De kade loopt in noordelijke richting vanaf de spoorbaan aan noordzijde van het Haarlemmerplein. In de Sloterdijkstraat is naast de spoorbaan een groot kantoorgebouw opgetrokken in de richting van de Nieuwe Teertuinen. De kade loopt parallel aan de Planciusstraat, en is daarmee verbonden door de Sloterdijkstraat en de Eerste en Tweede Breeuwerstraat. Via brug 321 (de Sloterdijkerbrug) komt men op het Prinseneiland. Aan het noordelijke einde van de Nieuwe Teertuinen maakt de straat een draai in westelijke richting en komt uit op de Planciusstraat. Langs het noordelijke deel van de Nieuwe Teertuinen, aan westzijde van het Realeneiland, ligt de Smallepadsgracht. Deze relatief smalle gracht verbindt de Zoutkeetsgracht met de Prinseneilandsgracht. Er liggen geen bruggen over deze gracht. De 18e-eeuwse pakhuizen op nummers 11A, 12A, 13A en 14A en het 18e-eeuwse woonhuis De Roo Vos op nummer 24 zijn aangewezen als rijksmonument. De vier eerstgenoemde pakhuizen waren van het Gulden Veem. Deze pakhuizen waren in de jaren vijftig nog volop in bedrijf en hadden alle vier een eigen naam: Essen, Worms, Liefde en Hoop. Ze werden voornamelijk gebruikt voor tabaksopslag. In De Roo Vos gebouwd in 1765, waren in de afgelopen eeuw achtereenvolgens een teeropslag, een zeepfabriek, een drukkerij en een zeilmakerij gevestigd. In de oorlog werd hier de illegale verzetskrant Het Parool gedrukt. Na een grote brand in 1936, werd het pand grondig gerenoveerd. De laatste verbouwing stamt uit 1998, waarna een hedendaags, monumentaal gebouw ontstond. Nieuwe Teertuinen 17, een voormalig schoolgebouw, is gemeentelijk monument. Nieuwe Teertuinen 33 is rond 1916 gesloopt.