Palazzo Venezia (Rome)

De Via del Plebiscito is een straat in de Italiaanse hoofdstad Rome. De Via del Plebiscito verbindt de Corso Vittorio Emanuele II met de Piazza Venezia en kruist met de Via degli Astalli. Via del Plebiscito betekent letterlijk vertaald "Straat van de Volksstemming" en herinnert aan de historische "plebiscito" van 2 oktober 1870. Het tijdelijk bestuur van Rome organiseerde deze volksraadpleging over de aansluiting van Rome bij het Koninkrijk Italië van Vittorio Emanuele II. Tot 1870 heette deze straat Via del Gėsu, naar de Chiesa del Gesù die op de hoek met de Piazze del Gesù staat. De straat maakte deel uit van de Via Papalis, de weg van de Sint-Pietersbasiliek naar de Sint-Jan van Lateranen, die voor pauselijke processies werd gebruikt.

Piazza Venezia is het centrale plein van de Italiaanse hoofdstad Rome, gelegen aan de voet van de Capitolijn. Het ontleent zijn naam aan het Palazzo Venezia, dat aan de westzijde van het plein ligt.

Venezia is een toekomstig metrostation onder de Piazza Venezia in het centrum van de Italiaanse hoofdstad Rome.

De Galleria Doria Pamphilj is een museum in de Italiaanse stad Rome gelegen aan de Via del Corso. Het museum is gevestigd in het paleis van de familie Doria (die er nog steeds woont) en exposeert voornamelijk schilderijen.

De Santissimo Nome di Gesù (kortweg Chiesa del Gesù of il Gesù) is een kerk in Rome, gewijd aan De Allerheiligste Naam van Jezus. De bouw werd aangevat in 1568 door de architect Vignola en na hem voortgezet door Della Porta. De Gesù is sinds haar inwijding in 1584 de "moederkerk" van de Orde der jezuïeten. Ze stond model voor talloze kerken uit de periode van de contrareformatie en de barok, in Italië en daarbuiten. De stijl wordt soms de "Jezuïetenstijl" genoemd, verwijzend naar de religieuze orde die dit prototype heeft laten oprichten.

Het Monument voor Victor Emanuel II, in Italië beter bekend als il Vittoriano, is een monument in de Italiaanse hoofdstad Rome. Het is opgericht ter ere van Victor Emanuel II, de eerste koning van het herenigde Italië, wiens kolossale ruiterstandbeeld de centrale plaats van het geheel inneemt. Tegelijk met hem eert het monument ook de eenmaking van Italië en de idealen die de jonge staat zijn burgers voorspiegelde. Het imposante witte gebouw ligt op de noordelijke flank van de Capitoolheuvel en grenst aan Piazza Venezia. Door zijn omvang, kleur en centrale ligging is het Vittoriano het oriëntatiepunt bij uitstek in Rome. Het monument is ontworpen door Giuseppe Sacconi. De constructie ervan werd aangevat in 1885 en was pas in 1935 volledig voltooid, maar het monument werd reeds in 1911 officieel ingehuldigd.

De Boog van Diocletianus (Latijn:Arcus Diocletiani), beter bekend als de Arcus Novus (nieuwe boog), was een triomfboog in het oude Rome. De boog werd in 303-304 gebouwd in opdracht van Diocletianus, ter ere van het 10-jarig regeringsjubileum (decennalia) van de door hem bedachte tetrarchie. De marmeren boog stond over de Via Lata, ter hoogte van de kerk Santa Maria in Via Lata. De ereboog bleef lang bewaard; pas rond 1490 liet paus Innocentius VIII hem afbreken. De laatste restanten werden in 1523 verwijderd. Van de boog zijn enkele reliëfs bewaard gebleven, die tegenwoordig worden tentoongesteld in de Villa Medici. Twee met gevleugelde Victoria's versierde voeten van zuilen, die in de Boboli-tuinen in Florence staan, zijn zeer waarschijnlijk ook afkomstig van de Arcus Novus.

De Santa Maria in Via Lata is een aan de Via del Corso, de voormalige Romeinse Via Lata - vandaar de naam - gelegen basiliek in Rome. De kerk is gewijd aan de Heilige Maria. Volgens - overigens omstreden - overlevering, zou de apostel Petrus nabij de plaats waarop de kerk staat twee jaar gevangengezeten hebben. De huidige kerk staat op de plaats van een kapel uit de vijfde eeuw. De oorspronkelijke delen hiervan vormen thans nog de benedenkerk. De bovenkerk werd, in eerste aanleg, in de negende eeuw gerealiseerd. De belangrijkste bezienswaardigheid van de kerk is een icoon van de Vergine Avvocata (Maagd Voorspreekster), waaraan verschillende wonderen zijn toegeschreven. In de kerk is ook het graf te vinden van Antonio Tebaldeo, een dichter van de Italiaanse renaissance. De kerk werd in 1639 grondig gerestaureerd, onder leiding van de architect Cosimo Fanzago. De façade is van een halve eeuw later, van de architect Pietro da Cortona. Giovanni Maria Mastai-Ferretti, de latere paus Pius IX, werd in 1825 benoemd tot kanunnik van deze kerk.

Santa Maria di Loreto is een eclectische kerk in de Italiaanse stad Rome gelegen aan de Piazza Madonna di Loreto 26. De kerk is opgedragen aan Onze-Lieve-Vrouw van Loreto.

De San Marcello al Corso is een aan de heilige paus Marcellus I gewijde kerk aan de Via del Corso in Rome.

De zuil van Trajanus (Italiaans: Colonna Traiana) is een antieke triomfzuil in Rome. Hij werd gebouwd in 107-112 n.C. op het Forum van Trajanus en ingewijd in 113 n.C. Het monument is waarschijnlijk oorspronkelijk bedoeld als grafmonument voor de as van keizer Trajanus. Het is een triomfzuil om de overwinning van Trajanus op het opstandige Dacië (nu Roemenië) te herdenken in de Dacische Oorlogen (101-102 en 105-106 n.C.).

De Tempel van Isis en Serapis was een heiligdom gewijd aan de Egyptische goden Isis en Serapis in het oude Rome. Het was een ommuurd complex, waarbinnen twee tempels stonden. Het heiligdom stond bekend als Iseum, Isis Campensis en als Iseum et Serapeum en was ooit het grootste heiligdom gewijd aan deze goden in de Romeinse wereld.