Turmstraße (metrostation)

De protestantse Heilandskerk (Duits: Heilandskirche) is gelegen in het Berlijnse stadsdeel Moabit. Met haar 87 meter hoge toren is de kerk een beeldbepalend gebouw in de omgeving.

Moabit is een stadsdeel van de Duitse hoofdstad Berlijn, behorend tot het district Mitte. Voor de bestuurlijke herindeling van 2001 was Moabit een deel van het voormalige district Tiergarten.

De Kleiner Tiergarten is een park in het Berlijnse district Mitte.

Birkenstraße is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder de kruising van de Wilhelmshavener Straße en de Birkenstraße in het Berlijnse stadsdeel Moabit. Het metrostation werd geopend op 28 augustus 1961 en wordt bediend door lijn U9. De bouw van lijn G, de huidige U9, was een direct gevolg van de deling van de Berlijn na de Tweede Wereldoorlog. De historische binnenstad was in Oost-Berlijn komen te ligen en in het westen van de stad ontstond een nieuw centrum rond Bahnhof Zoo en de Kurfürstendamm. Om het nieuwe centrum met de dichtbevolkte buitenwijken te verbinden besloot men een nieuwe noord-zuidlijn te bouwen die de oude binnenstad ontweek. Eind augustus 1961, slechts twee weken nadat de Muur Berlijn fysiek spleet, kwam het eerste deel van lijn G, waarvan ook station Birkenstraße deel uitmaakt, in gebruik. Zoals alle metrostations op het oudste deel van de U9 werd Birkenstraße ontworpen door Bruno Grimmek. Herkenbare elementen van Grimmeks stijl zijn het geknikte, licht welvende dak en de met glasmozaïek beklede zeshoekige zuilen. Het station wordt gedomineerd door groene tinten; zowel de zuilen als de wanden dragen deze kleur. In tegenstelling tot de meeste andere stations op de lijn bevinden de uitgangen zich in het midden van het eilandperron, in plaats van aan de uiteinden. Het station is momenteel alleen via trappen te bereiken, maar uiteindelijk moeten alle Berlijnse metrostations van een lift voorzien zijn. Station Birkenstraße heeft hierbij echter geen hoge prioriteit; volgens het tijdschema van de Berlijnse Senaat zal de inbouw van een lift pas na 2010 plaatsvinden.

De Sint-Pauluskerk (Duits: St. Paulus) is een rooms-katholieke parochiekerk in het Berlijnse stadsdeel Moabit. Tegelijkertijd is het een kloosterkerk van de dominicanen. Kerk en parochiehuis staan op de Berlijnse monumentenlijst.

Hansaplatz is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder het gelijknamige plein in het Berlijnse stadsdeel Hansaviertel. Het metrostation wordt bediend door lijn U9 en kwam in gebruik op 28 augustus 1961. Station Hansaplatz was echter reeds vier jaar daarvoor voltooid en in het kader van een architectuurtentoonstelling opengesteld voor publiek.

De Sint-Johanneskerk (Duits: Sankt Johanniskirche) is een door Karl Friedrich Schinkel ontworpen kerkgebouw in het Berlijnse stadsdeel Moabit. Het kerkgebouw is een van de vier voorstadkerken van de architect die allen eenzelfde bouwplan hadden. De kerk draagt de naam van Johannes de Doper.

De Stephankiez is een buurt in het Berlijnse stadsdeel Moabit in het district Mitte. De bebouwing stamt voornamelijk uit de Gründerzeit, in de 19e eeuw. Midden in de buurt ligt de Stephanplatz. Merkwaardig aan de buurt is het stervormig stratenpatroon. De kiez met de Stephanstraße als centrale as, wordt begrensd door de Quitzowstraße, Birkenstraße, Putlitzstraße, Perleberger Straße, Rathenower Straße en Kruppstraße. Belangrijke groene plek is het naar de vroegere districtsburgemeester genoemde Fritz-Schloß-Park.

Hansaviertel is het kleinste stadsdeel van Berlijn, gelegen in het district Mitte. Het stadsdeel ligt tussen Großer Tiergarten en de Spree. In de Tweede Wereldoorlog is het district bijna volledig verwoest en is herbouwd tussen 1957 en 1961 als project door internationaal bekende architecten zoals Alvar Aalto, Egon Eiermann, Walter Gropius, Oscar Niemeyer en Sep Ruf. Het project, met de naam Interbau 57, bevat twee kerken (St. Ansgar en Kaiser-Friedrich-Gedächtniskirche) en is nu een beschermd monument. Het stadsdeel is genoemd naar het middeleeuwse samenwerkingsverband Hanze, met het Hansaplatz in het midden van de wijk. Het plein bestaat uit een klein winkelgebied, een bibliotheek en het Grips-Theater. Het metrostation Hansaplatz is geopend in 1957 maar de metro U9 reed er niet voor 1961. Sommige gebouwen uit de Gründerzeit ten noorden van het spoor zijn gespaard in de Tweede Wereldoorlog.

Westhafen is een metrostation in de Duitse hoofdstad Berlijn dat in 1961 werd geopend bij het gelijknamige S-Bahnstation. Het metrostation Westhafen, voorheen Putlitzstraße, ligt iets ten noorden van de S-Bahnring en ten westen van de Putlitzbrücke, in een hoofdzakelijk industrieel gebied. Het station heeft een eilandperron met uitgangen aan beide uiteinden; de noordelijke uitgang leidt naar de Westhafenstraße, de zuidelijke geeft toegang tot het S-Bahnstation en is tevens voorzien van een lift. Zijn huidige naam kreeg station Westhafen in mei 1992. De bouw van lijn G, de huidige U9, was een direct gevolg van de deling van de Berlijn na de Tweede Wereldoorlog. De historische binnenstad was in Oost-Berlijn komen te ligen en in het westen van de stad ontstond een nieuw centrum rond Bahnhof Zoo en de Kurfürstendamm. Om het nieuwe centrum met de dichtbevolkte buitenwijken te verbinden besloot men een nieuwe noord-zuidlijn te bouwen die de oude binnenstad ontweek. Deze lijn zou tevens de tot het West-Berlijnse net behorende, maar deels over Oost-Berlijns grondgebied verlopende U6 en U8 versterken. Eind augustus 1961, slechts twee weken nadat de Muur de stad fysiek spleet, kwam het eerste deel van lijn G in gebruik. Putlitzstraße was een van de negen eerste stations van deze lijn. Ondanks de nabijheid van het gelijknamige S-Bahnstation moesten overstappende reizigers aanvankelijk een flinke omweg via de straat maken. Pas in 1975 werd een voetgangerstunnel tussen metro en S-Bahn aangelegd. Zoals alle Berlijnse metrostations uit deze periode werd station Westhafen ontworpen door Bruno Grimmek. Typerend voor Grimmeks stijl zijn met name de zeshoekige zuilen op het perron. In tegenstelling tot de andere stations op het oudste deel van de U9, ontworpen door dezelfde architect, heeft het station geen geknikt, maar een vlak dak. Oorspronkelijk waren de wanden bekleed met beige tegels, terwijl de zuilen in een lichtgroene kleur waren uitgevoerd. Tijdens een renovatie in 2000 werd het uiterlijk van het station echter volledig veranderd. Station Westhafen werd naar een ontwerp van Françoise Schein en Barbara Reiter in samenwerking met de Europese mensenrechtenorganisatie Inscrire ingericht als station van de mensenrechten. De wanden worden sindsdien gesierd door diverse citaten uit de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en van de Duitse dichter Heinrich Heine. De letters van de citaten nemen steeds een hele tegel in beslag en vormen zowel rechthoekige als diagonale blokken, waardoor de werken niet alleen tekstueel, maar ook grafisch van aard zijn. De zuilen werden bekleed met citroengele tegels, waarop leestekens te herkennen zijn. Gelijkaardige projecten werden eerder gerealiseerd in de metro van Brussel (station Sint-Gillis Voorplein), Parijs (station Concorde), Lissabon en Stockholm. In Berlijn koos men voor station Westhafen vanwege de deportatietreinen die er tijdens de Tweede Wereldoorlog vertrokken.

Westhafen is een station van de S-Bahn van Berlijn, gelegen nabij de gelijknamige binnenhaven in het Berlijnse stadsdeel Moabit. Het S-Bahnstation ligt aan de Ringbahn en opende op 1 oktober 1898 onder de naam Putlitzstraße. Het gelijknamige metrostation haaks onder de spoorlijn, aanvankelijk eveneens Putlitzstraße geheten, kwam in gebruik op 28 augustus 1961 en is onderdeel van lijn U9.

Het Bismarck-Nationaldenkmal (Nederlands: Nationaal Bismarckmonument) is een monument in Tiergarten in Berlijn ter ere van de eerste Duitse rijkskanselier Otto von Bismarck. Het werd opgericht in 1901 en het is het laatste grote werk van de beeldhouwer Reinhold Begas, die ook het Kaiser-Wilhelm-Nationaldenkmal in Berlijn ontwierp. Het standbeeld van Bismarck wordt geflankeerd door enkele standbeelden van mythologische figuren die elk iets symboliseren: Atlas symboliseert met zijn wereldbol de macht van het Duitse Rijk Siegfried symboliseert met zijn zwaard de grootsheid van de Duitse industrie en het Duitse leger. Germania symboliseert Duitsland. Sibille symboliseert de geschiedenis door in het geschiedenisboek te lezen.Het monument stond oorspronkelijk op de Königsplatz, de tegenwoordige Platz der Republik, voor het Rijksdaggebouw. Het standbeeld van Bismarck stond bijna symbolisch met zijn rug naar de Rijksdag, die in de door hem geschreven grondwet maar weinig macht had gekregen. In 1938 werd het monument naar aanleiding van de plannen van Hitler om van Berlijn de Welthauptstadt Germania te maken, verplaatst naar zijn huidige locatie aan de Großer Stern.