Sint-Johanneskerk (Berlijn)

De Kleiner Tiergarten is een park in het Berlijnse district Mitte.

Slot Bellevue is de officiële ambtswoning van de Duitse Bondspresident. Het slot ligt in Berlijn aan de westkant van het grote Tiergarten-park, direct aan de oever van de Spree. Het slot heeft zijn naam te danken aan het uitzicht over de rivier.

Turmstraße is een station van de metro van Berlijn in het Berlijnse stadsdeel Moabit. Het metrostation bevindt zich onder de Kleiner Tiergarten, een park tussen de Turmstraße en de straat Alt-Moabit. Station Turmstraße werd geopend op 28 augustus 1961 en wordt bediend door lijn U9. Lijn G, de huidige U9, is de enige Berlijnse metrolijn die volledig na de Tweede Wereldoorlog gebouwd werd. De aanleg van de lijn was dan ook een direct gevolg van de naoorlogse deling van de stad. De historische binnenstad was in Oost-Berlijn komen te liggen en in het westen van de stad ontstond een nieuw centrum rond Bahnhof Zoo en de Kurfürstendamm. Om het nieuwe centrum te verbinden met Moabit en Wedding besloot men een nieuwe noord-zuidlijn te bouwen die de oude binnenstad ontweek. Eind augustus 1961, slechts twee weken nadat de Muur Berlijn fysiek spleet, kwam het eerste deel van lijn G, waarvan ook station Turmstraße deel uitmaakt, in gebruik. Zoals alle metrostations op het oudste deel van de U9 werd Turmstraße ontworpen door Bruno Grimmek. Herkenbare elementen van Grimmeks stijl zijn het geknikte, licht welvende dak en de met glasmozaïek beklede zeshoekige zuilen. Grimmek ontwikkelde een schema van vier pastelkleuren, die in een herhalende volgorde aan de stations werden toegewezen. Turmstraße kreeg de kleur lichtblauw, die is toegepast in de gehele wandbetegeling; de zuilen dragen echter een zandkleur. Op de lange termijn zal Turmstraße wellicht een overstapstation worden. Er bestaan namelijk plannen lijn U5 te verlengen naar het westen van de huidige westelijke terminus Berlin Hauptbahnhof naar Moabit en Jungfernheide en, in een later stadium, luchthaven Tegel en/of Reinickendorf. In station Turmstraße zal het tracé de U9 kruisen op een niveau boven het huidige noord-zuid-georiënteerd perron. In voorbereiding hierop bouwde men boven de huidige perronkoker een korte tunnelstronk in west-oostelijke richting en in het midden van het station alvast een trappenhuis dat deze beide niveaus verbindt, en dat in de tussentijd dienstdoet als extra uitgang, leidend naar de Kleiner Tiergarten. Twee andere uitgangen bevinden zich aan beide uiteinden van het perron en leiden via een tussenverdieping naar de zuidzijde van Alt-Moabit respectievelijk de kruising Turmstraße/Wilhelmshavener Straße. De zuidelijke toegang tot het station is geïntegreerd in een huizenblok. Bij de noordelijke toegang kwam in 2010 een lift in gebruik. Turmstraße werd daarmee het 74e Berlijnse metrostation dat drempelvrij toegankelijk is.

Het Bismarck-Nationaldenkmal (Nederlands: Nationaal Bismarckmonument) is een monument in Tiergarten in Berlijn ter ere van de eerste Duitse rijkskanselier Otto von Bismarck. Het werd opgericht in 1901 en het is het laatste grote werk van de beeldhouwer Reinhold Begas, die ook het Kaiser-Wilhelm-Nationaldenkmal in Berlijn ontwierp. Het standbeeld van Bismarck wordt geflankeerd door enkele standbeelden van mythologische figuren die elk iets symboliseren: Atlas symboliseert met zijn wereldbol de macht van het Duitse Rijk Siegfried symboliseert met zijn zwaard de grootsheid van de Duitse industrie en het Duitse leger. Germania symboliseert Duitsland. Sibille symboliseert de geschiedenis door in het geschiedenisboek te lezen.Het monument stond oorspronkelijk op de Königsplatz, de tegenwoordige Platz der Republik, voor het Rijksdaggebouw. Het standbeeld van Bismarck stond bijna symbolisch met zijn rug naar de Rijksdag, die in de door hem geschreven grondwet maar weinig macht had gekregen. In 1938 werd het monument naar aanleiding van de plannen van Hitler om van Berlijn de Welthauptstadt Germania te maken, verplaatst naar zijn huidige locatie aan de Großer Stern.

De Stephankiez is een buurt in het Berlijnse stadsdeel Moabit in het district Mitte. De bebouwing stamt voornamelijk uit de Gründerzeit, in de 19e eeuw. Midden in de buurt ligt de Stephanplatz. Merkwaardig aan de buurt is het stervormig stratenpatroon. De kiez met de Stephanstraße als centrale as, wordt begrensd door de Quitzowstraße, Birkenstraße, Putlitzstraße, Perleberger Straße, Rathenower Straße en Kruppstraße. Belangrijke groene plek is het naar de vroegere districtsburgemeester genoemde Fritz-Schloß-Park.

Moabit is een stadsdeel van de Duitse hoofdstad Berlijn, behorend tot het district Mitte. Voor de bestuurlijke herindeling van 2001 was Moabit een deel van het voormalige district Tiergarten.

De protestantse Heilandskerk (Duits: Heilandskirche) is gelegen in het Berlijnse stadsdeel Moabit. Met haar 87 meter hoge toren is de kerk een beeldbepalend gebouw in de omgeving.

Hansaplatz is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder het gelijknamige plein in het Berlijnse stadsdeel Hansaviertel. Het metrostation wordt bediend door lijn U9 en kwam in gebruik op 28 augustus 1961. Station Hansaplatz was echter reeds vier jaar daarvoor voltooid en in het kader van een architectuurtentoonstelling opengesteld voor publiek.

De Siegessäule ("overwinningszuil") is een monument in Berlijn, naar ontwerp van Heinrich Strack. De erezuil bevindt zich in de Großer Tiergarten op de Großer Stern, een groot verkeersknooppunt midden in het park. Aanleiding tot de bouw was de overwinning van Pruisen op de Denen in de oorlog van 1864. Toen de bouw van de zuil was afgerond waren er inmiddels nog meer overwinningen behaald in andere oorlogen (Oostenrijkse-Pruisische oorlog en de Frans-Pruisische oorlog). Vanwege deze laatste overwinningen werd op de zuil een bronzen beeld geplaatst. De Siegessäule is een beschermd monument.

De Straße des 17. Juni is een belangrijke verbindingsweg in West-Berlijn. De straat is vernoemd naar de volksopstand in de DDR van 1953 en heette daarvoor Charlottenburger Chaussee. De Straße des 17. Juni heeft een lengte van ongeveer 3,8 kilometer en loopt grotendeels door het park Tiergarten. Halverwege de straat ligt een grote rotonde met de Siegessäule. Verder naar het westen staat de Charlottenburger Tor en voert de straat over het Landwehr Kanal. De laan zet zich in westelijke richting voort onder de namen Bismarckstraße, Kaiserdamm en Heerstraße. In oostelijke richting, via de Brandenburger Tor verandert de naam in Unter den Linden. Het geheel is een kaarsrechte laan van 11,5 kilometer. De Love Parade van Berlijn werd voornamelijk op de Straße des 17. Juni gehouden.

Birkenstraße is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder de kruising van de Wilhelmshavener Straße en de Birkenstraße in het Berlijnse stadsdeel Moabit. Het metrostation werd geopend op 28 augustus 1961 en wordt bediend door lijn U9. De bouw van lijn G, de huidige U9, was een direct gevolg van de deling van de Berlijn na de Tweede Wereldoorlog. De historische binnenstad was in Oost-Berlijn komen te ligen en in het westen van de stad ontstond een nieuw centrum rond Bahnhof Zoo en de Kurfürstendamm. Om het nieuwe centrum met de dichtbevolkte buitenwijken te verbinden besloot men een nieuwe noord-zuidlijn te bouwen die de oude binnenstad ontweek. Eind augustus 1961, slechts twee weken nadat de Muur Berlijn fysiek spleet, kwam het eerste deel van lijn G, waarvan ook station Birkenstraße deel uitmaakt, in gebruik. Zoals alle metrostations op het oudste deel van de U9 werd Birkenstraße ontworpen door Bruno Grimmek. Herkenbare elementen van Grimmeks stijl zijn het geknikte, licht welvende dak en de met glasmozaïek beklede zeshoekige zuilen. Het station wordt gedomineerd door groene tinten; zowel de zuilen als de wanden dragen deze kleur. In tegenstelling tot de meeste andere stations op de lijn bevinden de uitgangen zich in het midden van het eilandperron, in plaats van aan de uiteinden. Het station is momenteel alleen via trappen te bereiken, maar uiteindelijk moeten alle Berlijnse metrostations van een lift voorzien zijn. Station Birkenstraße heeft hierbij echter geen hoge prioriteit; volgens het tijdschema van de Berlijnse Senaat zal de inbouw van een lift pas na 2010 plaatsvinden.

Het Poststadion is een multifunctioneel stadion in Berlijn, de hoofdstad van Duitsland. Het stadion werd tussen 1926 en 1929 gebouwd op het voormalig exercitieterrein om te kunnen worden gebruikt door de voetbalclub Post SV Berlin. Het ontwerp kwam van architect George Demmler. Rondom en in het stadion kunnen ook andere sporten worden beoefend. In 1936 werd dit stadion gebruikt voor voetbalwedstrijden op de Olympische Zomerspelen. Er werden drie wedstrijden gespeeld. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden delen van het stadion verwoest en na de oorlog weer opgebouwd. Aanvankelijk konden er 55.000 toeschouwers in dit stadion, maar na de wederopbouw werd dit aantal uitgebreid tot 60.000. In de jaren 1970 raakte het stadion en het gebied eromheen in verval. Plannen om het opnieuw te renoveren werden niet uitgevoerd en in 1990 mochten er van de Duitse voetbalbond geen competitiewedstrijden uit de Tweede Divisie meer plaatsvinden. In datzelfde jaar kwam het stadion op de monumentenlijst te staan. Vanaf 2008 worden steeds meer delen rondom het stadion gerenoveerd.