Émile Jacqmainlaan

De Adolphe Maxlaan (Frans: Boulevard Adolphe Max) is een van de centrale noord-zuidlanen in het centrum van Brussel. De laan loopt van het Rogierplein aan de Kleine Ring tot het De Brouckèreplein, en vormt een aanloop naar het centrale voetgangersgebied van Brussel in de daarop volgende autovrije Anspachlaan. De laan loopt parallel aan Brussels meest bezochte winkelstraat, de Nieuwstraat. De Adolphe Maxlaan werd aangelegd tussen 1867 en 1871 en maakt deel uit van de noord-zuidas, die ontstond na de overwelving van de Zenne. Oorspronkelijk droeg hij de naam Noordlaan, aangezien hij naar het Noordstation leidde. In 1919 werd de laan hernoemd naar de toenmalige Brusselse burgemeester Adolphe Max. Om de ontwikkeling van de nieuwe lanen te stimuleren schreef men een architectuurwedstrijd uit. De eerste prijs werd in 1876 toegekend aan een gebouw aan de Adolphe Maxlaan, Hier ist in den kater en de kat van architect Hendrik Beyaert. Sinds 1976 ligt de noord-zuidlijn van de Brusselse premetro onder de laan. Door de invoering van eenrichtingsverkeer aan de kant van het de Brouckèrplein verminderde de verkeersdrukte gevoelig. Lange tijd vormde de Adolphe Maxlaan een van de meest levendige straten van Brussel, met gerenommeerde winkels, typisch Brusselse cafés en een indrukwekkend aantal cinemazalen. Vanaf de jaren 1970 trad er verval in. Bijna alle oude gelegenheden verdwenen. Ook het luxueuze Hotel Le Plaza sloot zijn deuren. In de plaats daarvan kwamen er vooral souvenirwinkels, snackbars en seksshops. De heropening van Le Plaza in 1998 betekende het begin van een zekere heropleving. Van de cinema's bleven alleen een paar seksbioscopen over. De laatste, de ABC, stopte pas in 2014. De filmzaal werd toen opgekocht door een stichting van filmliefhebbers die ze voor culturele projecten gaan gebruiken.

De Onze-Lieve-Vrouw van Finisterraekerk (Frans: Église Notre-Dame du Finistère) is een kerkgebouw in de Belgische hoofdstad Brussel aan de Nieuwstraat. Reeds in de 15e eeuw bestond er een kleine kapel gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw bij de groententuinen van het Brussels grondgebied, aan het uiteinde van het stadsgebied (met enige overdrijving Finis Terrae of Einde van de Wereld). Bij een inval door de Nederlanden in de loop van de Tachtigjarige Oorlog wordt de kapel verwoest maar vervolgens groter heropgebouwd en in 1617 ingezegend door Matthias Hovius, de aartsbisschop van Mechelen. Door de stadsgroei wordt de kapel in de 17e eeuw te klein en wordt in 1646 een parochiekerk opgetrokken, die tien jaar later al vergroot dient te worden. De huidige kerk is een kerk waarvan de bouw werd aangezet in 1708 en de wijding plaatsvond in 1730. Architecten zijn vermoedelijk Willem de Bruyn en beeldhouwer Hendrik Frans Verbruggen. De kerk in barokarchitectuur is driebeukig met een middenschip, twee zijbeuken en een halfrond koor, zonder transept. In de kerk bevinden zich schilderijen van Gaspar de Crayer, Joseph van Severdonck en Charles de Groux. De naturalistische preekstoel is van Simon Joseph Duray (1758). Hij verbeeldt de Zondeval tussen de Levensboom en de Boom van de kennis van goed en kwaad. Mozes met de wetstafelen en Aäron vertegenwoordigen het oude verbond. De gekruisigde Christus is de nieuwe boom des levens. Een beeldje uit 1625, aanwezig in de kerk sinds 1814 en oorspronkelijk afkomstig uit Aberdeen, heeft de naam geluk te brengen bij kansspelen en bij examens. Het orgel uit 1849-1856 is van de hand van Hippolyte Loret werd een laatst maal in 1999 hersteld door de firma Thomas en Jean Ferrard. In 1970 ging bij een brand de klokkentoren in de vlammen op, die men nadien restaureerde. De brand volgde slechts drie jaar na een grote brand recht tegenover aan de overkant van dezelfde Nieuwstraat, de brand in de Innovation. Onze-Lieve-Vrouw van Finisterrae was van 1973 tot 2003 de parochiekerk van pastoor Staf Nimmegeers.

Hier ist in den kater en de kat is een woonhuis en beschermd monument op de Adolphe Maxlaan te Brussel, van architect Hendrik Beyaert. Om de ontwikkeling van de nieuwe lanen te stimuleren schreef men een architectuurwedstrijd uit. De eerste prijs werd in 1876 toegekend aan dit gebouw.

Hotel Continental is een eclectisch gebouw uit 1874 in het centrum van Brussel, opgetrokken bij de aanleg van de centrumlanen. Het gebouw is niet beschermd.

De Nieuwstraat (Frans: Rue Neuve) is een winkelwandelstraat in Brussel die in ongeveer noord-zuidrichting loopt, van het Rogierplein naar het Muntplein. Ze is ongeveer 600 m lang. Aan de kant van het Rogierplein bevindt zich het overdekte winkelcentrum City 2, gedeeltelijk op de plaats waar vroeger het warenhuis Au Bon Marché stond. Ernaast bevindt zich de Galeria Inno. Op deze plaats brandde het warenhuis "L'Innovation" op 22 mei 1967 volledig uit, waarbij meer dan 300 doden vielen. Drie jaar later werd het huidige gebouw opgetrokken, waarin momenteel Galeria Inno en Media Markt gevestigd zijn (beide behorende tot de Duitse METRO Group). Verder zijn in de Nieuwstraat vooral kledingzaken te vinden van ketens zoals C&A, HEMA en WE. Duurdere kledingzaken zijn meer geconcentreerd rond de Louizalaan. In de Nieuwstraat is de prijs per vierkante meter winkelruimte een van de hoogste van heel België (op een tweede plaats na de Meir in Antwerpen). De bovenste verdiepingen zijn echter meestal onbewoond, en door de winkelinrichting soms zelfs volledig ontoegankelijk. Hierdoor ligt de straat er 's avonds vrijwel dood bij. De stad Brussel probeert de laatste jaren het wonen in de Nieuwstraat opnieuw te promoten. De Nieuwstraat is ook de duurste straat in de Belgische versies (zowel Nederlands- als Franstalig) van het bordspel Monopoly.

De Noorddoorgang (Frans: Passage du Nord) is een overdekte winkelgalerij in het centrum van de Belgische stad Brussel. De galerij ligt tussen de Nieuwstraat en De Brouckèreplein/Adolphe Maxlaan. De Adolphe Maxlaan heette bij de aanleg van de galerij de Noordlaan. De galerij is opgetrokken in eclectische stijl, versierd met 32 kariatiden in neo-klassieke stijl (van de Franse beeldhouwer Jean-François-Joseph Bertheux) en beelhouwwerken en putti (van de Belgische beeldhouwer Constant Albert Desenfants).

De Middelste Lakenpoort, soms ook (Klein) Lakenpoortje genoemd, was een stadspoort op de kleine vesten van Brussel. Het bouwwerk, waarvan de oudste vermelding teruggaat tot 1373, was via de Begijnengracht verbonden met de Filipspoort en sloot zo aan op de D-vormige verdedigingsgordel genaamd 'kleine vesten' op de linkeroever van de Zenne. Niet onlogisch bevond de Middelste Lakenpoort zich tussen de oude Lakenpoort op de eerste omwalling en de nieuwe Lakenpoort op de tweede omwalling. Ze stond dwars op de huidige Lakensestraat. Op 26 mei 1520 vercijnsden de stedelijke rentmeesters het bouwwerk voor vijf florijnen per jaar aan de bekende architect Lodewijk van Bodegem. Hij mocht ze herstellen en er een bestemming naar goeddunken aan geven, zonder echter het (militaire?) nut ervan te compromitteren, klaarblijkelijk omdat het stadsbestuur er in geval van nood toch nog een verdedigende functie voor in gedachten had. De poort is nog aangegeven op een kaart uit 1572 maar verdwijnt daarna.

De voormalige Augustijnenkerk in Brussel was een barokkerk die bestond van 1620 tot 1893. Ze moest plaats ruimen voor het De Brouckèreplein.

De Lakensepoort, ook wel Nieuwe of Buitenste Lakenpoort genoemd, was een stadspoort op de tweede omwalling van Brussel. In het 14e-eeuwse complex was ook het Lakenspui over de Zenne verwerkt. Tot de aanleg van de Willebroekse vaart was deze waterpoort de belangrijkste fluviale toegang tot Brussel.

Hotel Le Plaza is een luxehotel aan de Adolphe Maxlaan in de Belgische hoofdstad Brussel. Het hotel kwam op de plaats van bioscoop Winter Palace. Het opende zijn deuren in 1930 en is daarmee het jongste zogenaamde palace of klassiek luxehotel van Brussel. Architect Michel Polak hanteerde een art-deco-stijl en zou zich ook hebben laten inspireren door het Hôtel George-V in Parijs, met een Lodewijk XVI-interieur. Aanvankelijk was er een bioscoopzaal in het gebouw geïntegreerd, in een weelderige Spaans-Arabisch-Moorse stijl. Hij sloot de deuren in 1985 en kreeg een nieuwe functie als congreszaal. Tegenwoordig is Le Plaza een van de laatste onafhankelijke hotels in Brussel. In de jaren 90 werd er een grondige renovatie ondernomen met het oog op het herstellen van Le Plaza's oorspronkelijke glorie. Het hotel telt 190 kamers en suites, verdeeld over 7 verdiepingen.

Het Hotel Métropole is een hotel aan het De Brouckèreplein in Brussel. Het hotel opende in 1895 zijn deuren voor het publiek en legde na 125 jaar de boeken neer in april 2020.

Het Belgisch Museum van de Vrijmetselarij (Frans: Musée belge de la Franc-Maçonnerie) is een museum in Brussel-stad. Het werd opgericht in 1985, daarna gesloten en heropend in 2011. Het museum heeft tot doel het publiek beter bekend te maken met de vrijmetselarij. In tegenstelling tot de beslotenheid en vertrouwelijkheid waar de vrijmetselarij bekend om staat, biedt dit museum een beeld achter de schermen, een verduidelijking van de doelstellingen en een overzicht van de geschiedenis van dit genootschap. Het museum richt zich daarbij niet alleen op België maar ook op de vrijmetselarij in de rest van Europa. Het museum beschikt over een collectie die teruggaat tot en met de 18e eeuw. Ze bevat onder meer medailles, linten, juwelen, schootsvellen, decors, kentekens van de werkplaatsen en boeken.