Onze-Lieve-Vrouw van Finisterraekerk

De Nieuwstraat (Frans: Rue Neuve) is een winkelwandelstraat in Brussel die in ongeveer noord-zuidrichting loopt, van het Rogierplein naar het Muntplein. Ze is ongeveer 600 m lang. Aan de kant van het Rogierplein bevindt zich het overdekte winkelcentrum City 2, gedeeltelijk op de plaats waar vroeger het warenhuis Au Bon Marché stond. Ernaast bevindt zich de Galeria Inno. Op deze plaats brandde het warenhuis "L'Innovation" op 22 mei 1967 volledig uit, waarbij meer dan 300 doden vielen. Drie jaar later werd het huidige gebouw opgetrokken, waarin momenteel Galeria Inno en Media Markt gevestigd zijn (beide behorende tot de Duitse METRO Group). Verder zijn in de Nieuwstraat vooral kledingzaken te vinden van ketens zoals C&A, HEMA en WE. Duurdere kledingzaken zijn meer geconcentreerd rond de Louizalaan. In de Nieuwstraat is de prijs per vierkante meter winkelruimte een van de hoogste van heel België (op een tweede plaats na de Meir in Antwerpen). De bovenste verdiepingen zijn echter meestal onbewoond, en door de winkelinrichting soms zelfs volledig ontoegankelijk. Hierdoor ligt de straat er 's avonds vrijwel dood bij. De stad Brussel probeert de laatste jaren het wonen in de Nieuwstraat opnieuw te promoten. De Nieuwstraat is ook de duurste straat in de Belgische versies (zowel Nederlands- als Franstalig) van het bordspel Monopoly.

De Adolphe Maxlaan (Frans: Boulevard Adolphe Max) is een van de centrale noord-zuidlanen in het centrum van Brussel. De laan loopt van het Rogierplein aan de Kleine Ring tot het De Brouckèreplein, en vormt een aanloop naar het centrale voetgangersgebied van Brussel in de daarop volgende autovrije Anspachlaan. De laan loopt parallel aan Brussels meest bezochte winkelstraat, de Nieuwstraat. De Adolphe Maxlaan werd aangelegd tussen 1867 en 1871 en maakt deel uit van de noord-zuidas, die ontstond na de overwelving van de Zenne. Oorspronkelijk droeg hij de naam Noordlaan, aangezien hij naar het Noordstation leidde. In 1919 werd de laan hernoemd naar de toenmalige Brusselse burgemeester Adolphe Max. Om de ontwikkeling van de nieuwe lanen te stimuleren schreef men een architectuurwedstrijd uit. De eerste prijs werd in 1876 toegekend aan een gebouw aan de Adolphe Maxlaan, Hier ist in den kater en de kat van architect Hendrik Beyaert. Sinds 1976 ligt de noord-zuidlijn van de Brusselse premetro onder de laan. Door de invoering van eenrichtingsverkeer aan de kant van het de Brouckèrplein verminderde de verkeersdrukte gevoelig. Lange tijd vormde de Adolphe Maxlaan een van de meest levendige straten van Brussel, met gerenommeerde winkels, typisch Brusselse cafés en een indrukwekkend aantal cinemazalen. Vanaf de jaren 1970 trad er verval in. Bijna alle oude gelegenheden verdwenen. Ook het luxueuze Hotel Le Plaza sloot zijn deuren. In de plaats daarvan kwamen er vooral souvenirwinkels, snackbars en seksshops. De heropening van Le Plaza in 1998 betekende het begin van een zekere heropleving. Van de cinema's bleven alleen een paar seksbioscopen over. De laatste, de ABC, stopte pas in 2014. De filmzaal werd toen opgekocht door een stichting van filmliefhebbers die ze voor culturele projecten gaan gebruiken.

Het Martelaarsplein (Frans: Place des Martyrs) is een neoclassicistisch plein in het centrum van Brussel, even ten oosten van de Nieuwstraat. Aan dit plein staan een aantal elegante gebouwen waar verschillende Vlaamse ministers hun kabinet hebben, onder wie de minister-president van Vlaanderen. De naam Martelaarsplein wordt daardoor wel als metonymie voor de Vlaamse regering gebruikt, net zoals Wetstraat voor de federale regering kan staan.

De brand in de Innovation was een ramp die in de namiddag van 22 mei 1967 het Brusselse filiaal van de Belgische grootwarenhuisketen Innovation (nu INNO) trof. Er vielen 251 doden en 62 gewonden. Er waren naar schatting achthonderd aanwezigen. Het warenhuis was gevestigd in een doolhof van verschillende gebouwen. Vooral in het zelfbedieningsrestaurant, aan de achterzijde, hadden veel mensen pas laat in de gaten dat er brand was. Zij konden geen kant uit toen het vuur hen bereikte. Ook in de andere gebouwen beseften velen niet wat er aan de hand was, doordat het brandalarm op hetzelfde tijdstip afging als de bel die dagelijks het middageten van het personeel aankondigde. Rond 13.20 uur werd door een verkoopster brand opgemerkt in een kleine opslag voor kinderkledij op de eerste verdieping. Toen de brandweer aankwam, had het vuur de centrale koker al bereikt waardoor het extra zuurstof kreeg. Mensen sprongen uit ramen, terwijl brandweer en omwonenden hen probeerden te redden door dekens te spannen en ladders te plaatsen. Eén man overleefde een sprong van de derde verdieping zonder noemenswaardige verwondingen. Om 15.15 uur stortte een gedeelte van de winkel in. Over de oorzaak van de brand is veel gespeculeerd. Eerst werd gedacht aan brandstichting door extreemlinkse militanten; in de Innovation was net een Amerikaanse week bezig, en door de Vietnamoorlog was er veel anti-Amerikaans protest. Bewijs van kwade opzet is echter nooit gevonden. Procureur Vélu drukte de geruchten over een aanslag de kop in door te bevestigen dat er slechts één vuurhaard was geweest. Na drie jaar werden de resultaten van het gerechtelijk onderzoek bekendgemaakt. De drie aangestelde experts kwamen tot de conclusie dat zich lekkend stadsgas had opgehoopt boven een vals plafond en dat dit in brand was geschoten door een verhitte lichtspot. In elk geval was het warenhuis geenszins brandveilig: de blusinstallatie was ontoereikend, de architectuur (een soort amfitheater rondom een centrale ruimte met trappenhuis) droeg bij aan een snelle vuurontwikkeling, de nooduitgangen waren niet allemaal geopend, sommige nooduitgangen waren aangebracht voor de sier (voor ramen en blinde muren). Desondanks besloot het parket niet te vervolgen. Vijf jaar na de brand kreeg België een zeer strenge wetgeving voor brandveiligheid in winkels. Innovation opende in 1970 op dezelfde plaats een nieuw warenhuis. Op de begraafplaats van Brussel in Evere staat een monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de brand.

Hotel Le Plaza is een luxehotel aan de Adolphe Maxlaan in de Belgische hoofdstad Brussel. Het hotel kwam op de plaats van bioscoop Winter Palace. Het opende zijn deuren in 1930 en is daarmee het jongste zogenaamde palace of klassiek luxehotel van Brussel. Architect Michel Polak hanteerde een art-deco-stijl en zou zich ook hebben laten inspireren door het Hôtel George-V in Parijs, met een Lodewijk XVI-interieur. Aanvankelijk was er een bioscoopzaal in het gebouw geïntegreerd, in een weelderige Spaans-Arabisch-Moorse stijl. Hij sloot de deuren in 1985 en kreeg een nieuwe functie als congreszaal. Tegenwoordig is Le Plaza een van de laatste onafhankelijke hotels in Brussel. In de jaren 90 werd er een grondige renovatie ondernomen met het oog op het herstellen van Le Plaza's oorspronkelijke glorie. Het hotel telt 190 kamers en suites, verdeeld over 7 verdiepingen.

De Noorddoorgang (Frans: Passage du Nord) is een overdekte winkelgalerij in het centrum van de Belgische stad Brussel. De galerij ligt tussen de Nieuwstraat en De Brouckèreplein/Adolphe Maxlaan. De Adolphe Maxlaan heette bij de aanleg van de galerij de Noordlaan. De galerij is opgetrokken in eclectische stijl, versierd met 32 kariatiden in neo-klassieke stijl (van de Franse beeldhouwer Jean-François-Joseph Bertheux) en beelhouwwerken en putti (van de Belgische beeldhouwer Constant Albert Desenfants).

De Emile Jacqmainlaan (Frans: Boulevard Emile Jacqmain) is een centrale laan van Brussel die werd aangelegd in het derde kwart van de negentiende eeuw na de overwelving van de Zenne, vandaar haar oorspronkelijke naam: Zennelaan. In 1919 kreeg de laan haar huidige naam, ter ere van Brussels politicus Emile Jacqmain. De Emile Jacqmainlaan ligt in het noorden van de Brusselse binnenstad en loopt van het Brouckèreplein tot aan de Kleine Ring (Antwerpselaan). Gedurende de twintigste eeuw waren in de Jacqmainlaan de kantoren van heel wat dagbladen gevestigd (onder andere De Standaard, Het Laatste Nieuws, Het Nieuwsblad en Pourquoi Pas ?). Ook aan de achterkant in de Sint-Pietersstraat was er journalistieke bedrijvigheid, met onder meer La Libre Belgique en La Dernière Heure. In de jaren 80 vertrokken de Vlaamse kranten en in 2006 verliet La Libre Belgique als laatste de Jacqmainlaan. Tegenwoordig is de laan de thuishaven voor het vernieuwde Théâtre National, de hoofdzetel van AG Insurance, winkels, een jeugdhuis en enkele horecazaken.

Hier ist in den kater en de kat is een woonhuis en beschermd monument op de Adolphe Maxlaan te Brussel, van architect Hendrik Beyaert. Om de ontwikkeling van de nieuwe lanen te stimuleren schreef men een architectuurwedstrijd uit. De eerste prijs werd in 1876 toegekend aan dit gebouw.

Grand Hôtel G. Scheers is een voormalig hotel, gelegen aan de Adolphe Maxlaan in Brussel. Het is een gebouw in art-decostijl naar ontwerp van Edmond Libion.

De Vrijmetselaarstempel van de Cercle des Amis philanthropes is een tempelcomplex van de vrijmetselarij in de Peterseliestraat in Brussel. Het is gecreëerd in 1877 door de verbouwing van een neoclassicistisch gebouw van Claude Fisco uit 1774-1776. Twee van de negen tempels zijn in egyptiserende stijl. Bescherming werd verleend in 1975, uitgebreid in 1998.

Hotel Continental is een eclectisch gebouw uit 1874 in het centrum van Brussel, opgetrokken bij de aanleg van de centrumlanen. Het gebouw is niet beschermd.

Het Hotel Métropole is een hotel aan het De Brouckèreplein in Brussel. Het hotel opende in 1895 zijn deuren voor het publiek en legde na 125 jaar de boeken neer in april 2020.