City 2

Het bal van de Hertogin van Richmond was een mondaine danspartij in Brussel op 15 juni 1815, op de vooravond van de slag bij Quatre-Bras en drie dagen voor de slag bij Waterloo. Gastvrouw was Lady Charlotte Gordon, de Hertogin van Richmond. Haar echtgenoot Charles Lennox, de vierde Hertog van Richmond was de bevelhebber van een reserve-eenheid in Brussel: de eenheid had als doel Brussel te beschermen bij een inval van Napoleon Bonaparte.

De Keulsepoort (Frans: Porte de Cologne) was in de 19e eeuw een octrooipoort van Brussel die het huidige Rogierplein verbond met de Nieuwstraat.

De Rogiertunnel is een tunnel gelegen ten noorden van Brussel. De tunnel maakt deel uit van de ringweg R20 en loopt onder de R20a, een deel van de R20 die boven de tunnel loopt. De tunnel bevat 2x2 rijstroken. De Rogiertunnel was een van de vier wegtunnels die in 1957 in Brussel werden geopend voor het verkeer (naast de Stefaniatunnel, de Louizatunnel en de Kruidtuintunnel). De Rogiertunnel was hierdoor jarenlang de langste wegtunnel van Brussel, pas met de komst van de Montgomerytunnel in 1971 verloor het die titel.

Rogier is een station van de Brusselse metro en premetro, gelegen in het centrum van de stad Brussel.

Het (Karel) Rogierplein (Frans: Place (Charles) Rogier) is een plein in de Brusselse gemeente Sint-Joost-ten-Node. Het plein ligt aan de Kleine Ring van de Belgische hoofdstad en vormt de kruising van de Kruidtuinlaan, de Nieuwstraat, de Brabantstraat, de Adolphe Maxlaan en de Vooruitgangsstraat. Het naar Charles Rogier genoemde plein bevindt zich op de overgang tussen de historische binnenstad (de Vijfhoek) en de kantorenwijk Noordruimte, een exponent van het moderne Brussel. Het Rogierplein wordt gedomineerd door hedendaagse hoogbouw, waarin kantoren, hotels en winkelcentra onderdak vinden. Het plein is dan ook een belangrijke commercieel centrum. Aan de noordkant van het Rogierplein staat de Rogiertoren, het op twee na hoogste gebouw van België. Onder het plein ligt het metrostation Rogier, waar de ringlijnen 2 en 6 en de noord-zuidas van de premetro elkaar kruisen. Tot 1952 bevond zich aan het Rogierplein het Brusselse Noordstation. Het kopstation werd in verband met de ingebruikname van de Noord-Zuidverbinding vervangen door een nieuw, verder naar het noorden gelegen stationscomplex. In 1955 werd het oude stationsgebouw afgebroken. Van 1 mei 1891 tot 31 juli 1978 hadden de buurtspoorwegen op dit plein een van de belangrijkste Brusselse eindpunten. Het was vanaf 11 oktober 1957 ingericht met een keerlus langs de Georges Matheusstraat en de Theaterstraat (nu Albert II-laan). Het grootste deel van het plein werd 2013-2015 opnieuw aangelegd, waarbij ook enkele toegangen tot het metrostation opengewerkt en vernieuwd werden. Boven het station is een grote parasolvormige lichtdoorlatende luifel gekomen naar plannen van Xaveer De Geyter. De constructie weegt 200 ton en heeft een diameter van 64 meter.

De brand in de Innovation was een ramp die in de namiddag van 22 mei 1967 het Brusselse filiaal van de Belgische grootwarenhuisketen Innovation (nu INNO) trof. Er vielen 251 doden en 62 gewonden. Er waren naar schatting achthonderd aanwezigen. Het warenhuis was gevestigd in een doolhof van verschillende gebouwen. Vooral in het zelfbedieningsrestaurant, aan de achterzijde, hadden veel mensen pas laat in de gaten dat er brand was. Zij konden geen kant uit toen het vuur hen bereikte. Ook in de andere gebouwen beseften velen niet wat er aan de hand was, doordat het brandalarm op hetzelfde tijdstip afging als de bel die dagelijks het middageten van het personeel aankondigde. Rond 13.20 uur werd door een verkoopster brand opgemerkt in een kleine opslag voor kinderkledij op de eerste verdieping. Toen de brandweer aankwam, had het vuur de centrale koker al bereikt waardoor het extra zuurstof kreeg. Mensen sprongen uit ramen, terwijl brandweer en omwonenden hen probeerden te redden door dekens te spannen en ladders te plaatsen. Eén man overleefde een sprong van de derde verdieping zonder noemenswaardige verwondingen. Om 15.15 uur stortte een gedeelte van de winkel in. Over de oorzaak van de brand is veel gespeculeerd. Eerst werd gedacht aan brandstichting door extreemlinkse militanten; in de Innovation was net een Amerikaanse week bezig, en door de Vietnamoorlog was er veel anti-Amerikaans protest. Bewijs van kwade opzet is echter nooit gevonden. Procureur Vélu drukte de geruchten over een aanslag de kop in door te bevestigen dat er slechts één vuurhaard was geweest. Na drie jaar werden de resultaten van het gerechtelijk onderzoek bekendgemaakt. De drie aangestelde experts kwamen tot de conclusie dat zich lekkend stadsgas had opgehoopt boven een vals plafond en dat dit in brand was geschoten door een verhitte lichtspot. In elk geval was het warenhuis geenszins brandveilig: de blusinstallatie was ontoereikend, de architectuur (een soort amfitheater rondom een centrale ruimte met trappenhuis) droeg bij aan een snelle vuurontwikkeling, de nooduitgangen waren niet allemaal geopend, sommige nooduitgangen waren aangebracht voor de sier (voor ramen en blinde muren). Desondanks besloot het parket niet te vervolgen. Vijf jaar na de brand kreeg België een zeer strenge wetgeving voor brandveiligheid in winkels. Innovation opende in 1970 op dezelfde plaats een nieuw warenhuis. Op de begraafplaats van Brussel in Evere staat een monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de brand.

Het Manhattan Center (of 'Manhattan Center Office Tower') is een iconische wolkenkrabber in Brussel. Het complex bevindt zich net buiten de Brusselse binnenstad op het grondgebied van de gemeente Sint-Joost-ten-Node, langs de Bolwerklaan (Kleine ring), naast het Rogierplein en op wandelafstand van het Brussel-Noord station. Het Manhattan Center is gebouwd in 1972 en heeft een hoogte van 102 meter. Het multifunctionele complex biedt naast kantoren, verschillende horecagelegenheden, een fitnesscentrum en een aantal winkels. In het gebouw bevindt zich ook een ingang naar het metrostation Rogier. Het Manhattan Center in Brussel is onderdeel van Icon Real Estate. Naast het Manhattan Center-kantorencomplex bevinden zich twee hotels; het Sheraton-hotel aan de oostzijde (Rogierplein) en het Thon-hotel aan de zuidzijde. Beide hotels hebben andere uitbaters en behoren tot internationale ketens. Het Sheraton-hotel moest eind 2016 sluiten door faillissement,. Bovendien huurt ook de Vlerick Business School sinds 2011 twee verdiepingen als zijn Brusselse campus. Het Manhattan Center werd gerenoveerd van 2017 tot 2020, waarbij de werken begin november 2020 klaar waren.

Grand Hôtel G. Scheers is een voormalig hotel, gelegen aan de Adolphe Maxlaan in Brussel. Het is een gebouw in art-decostijl naar ontwerp van Edmond Libion.

Hotel Le Plaza is een luxehotel aan de Adolphe Maxlaan in de Belgische hoofdstad Brussel. Het hotel kwam op de plaats van bioscoop Winter Palace. Het opende zijn deuren in 1930 en is daarmee het jongste zogenaamde palace of klassiek luxehotel van Brussel. Architect Michel Polak hanteerde een art-deco-stijl en zou zich ook hebben laten inspireren door het Hôtel George-V in Parijs, met een Lodewijk XVI-interieur. Aanvankelijk was er een bioscoopzaal in het gebouw geïntegreerd, in een weelderige Spaans-Arabisch-Moorse stijl. Hij sloot de deuren in 1985 en kreeg een nieuwe functie als congreszaal. Tegenwoordig is Le Plaza een van de laatste onafhankelijke hotels in Brussel. In de jaren 90 werd er een grondige renovatie ondernomen met het oog op het herstellen van Le Plaza's oorspronkelijke glorie. Het hotel telt 190 kamers en suites, verdeeld over 7 verdiepingen.

Het Internationaal Rogiercentrum, ook wel de Martinitoren genoemd vanwege de grote neonreclame van Martini die het gebouw kroonde, was een multifunctioneel torengebouw op het Rogierplein in Brussel. Het gebouw werd gebouwd op de plaats van het oude Noordstation dat onder impuls van de Noord-Zuidverbinding zijn functie van eindstation had verloren en daarom gesloopt werd. Het gebouw werd ontworpen door architect Jacques Cuisinier die zich liet inspireren door het werk van Le Corbusier en uiteindelijk voltooid werd in 1963. Het was samen met het Atomium het uithangbord van de Expo 58 en straalde de sfeer van de gouden jaren zestig uit. Europese steden keken inmiddels op naar hun trans-Atlantische buren waar hoogbouw het kenmerk van was en zo the Amerikaanse leefstijl introduceerde in hun hoofdstad. De toren werd een stad in de stad waar gewoond en gewerkt had met alle bijhorende faciliteiten zoals het Théâtre National de Belgique en winkels. Het Rogiercentrum wordt ook wel de pionier van het modernisme genoemd en bevatte onder meer kantoren, appartementen, een winkelgalerij en een theater. Bij de voltooiing was het een van de opmerkelijkste hoogbouwprojecten in België omwille van het multifunctionele programma, de vormgeving en de integratie in de stad. Het centrum bood ook onderdak aan het befaamde Martini Center, hoog in de nok van de toren op de 29ste en 30ste verdieping. Hier kwamen vedetten als Louis de Funès, Georges Brassens, Jacques Brel en The Rolling Stones langs voor een persvoorstelling en signeersessies. De club sloot uiteindelijk in 1978 de deuren en nadien ging het ook met de rest van het ooit zo prestigieuze centrum gestaag naar beneden. De hoogste verdiepingen bleven leeg en de ronddraaiende Mercedes-ster bovenop de toren die de neon van Martini moest vervangen kon niet het prestige van zijn voorganger evenaren. Kantoren en appartementen raakten niet meer verhuurd, een geplande renovatie ging niet door en ook externe factoren zoals de kaalslag van de Noordwijk deden geen goed. De Martinitoren verwaarloosde steeds meer en werd ook illegaal bewoond door krakers. De laatste bewoner werd in 1995 uiteindelijk na een juridische strijd uit zijn appartement gezet. De neergang werd tot 2001 bespoedigd door alles in het gebouw open te laten. Zelfs het meubilair van de club kon hierdoor geplunderd worden. Het Théâtre National vertrok uiteindelijk in het voorjaar van 2001 en het hele gebouw werd in het najaar van datzelfde jaar ondanks protesten gesloopt in een tempo van een verdieping per week.

De Adolphe Maxlaan (Frans: Boulevard Adolphe Max) is een van de centrale noord-zuidlanen in het centrum van Brussel. De laan loopt van het Rogierplein aan de Kleine Ring tot het De Brouckèreplein, en vormt een aanloop naar het centrale voetgangersgebied van Brussel in de daarop volgende autovrije Anspachlaan. De laan loopt parallel aan Brussels meest bezochte winkelstraat, de Nieuwstraat. De Adolphe Maxlaan werd aangelegd tussen 1867 en 1871 en maakt deel uit van de noord-zuidas, die ontstond na de overwelving van de Zenne. Oorspronkelijk droeg hij de naam Noordlaan, aangezien hij naar het Noordstation leidde. In 1919 werd de laan hernoemd naar de toenmalige Brusselse burgemeester Adolphe Max. Om de ontwikkeling van de nieuwe lanen te stimuleren schreef men een architectuurwedstrijd uit. De eerste prijs werd in 1876 toegekend aan een gebouw aan de Adolphe Maxlaan, Hier ist in den kater en de kat van architect Hendrik Beyaert. Sinds 1976 ligt de noord-zuidlijn van de Brusselse premetro onder de laan. Door de invoering van eenrichtingsverkeer aan de kant van het de Brouckèrplein verminderde de verkeersdrukte gevoelig. Lange tijd vormde de Adolphe Maxlaan een van de meest levendige straten van Brussel, met gerenommeerde winkels, typisch Brusselse cafés en een indrukwekkend aantal cinemazalen. Vanaf de jaren 1970 trad er verval in. Bijna alle oude gelegenheden verdwenen. Ook het luxueuze Hotel Le Plaza sloot zijn deuren. In de plaats daarvan kwamen er vooral souvenirwinkels, snackbars en seksshops. De heropening van Le Plaza in 1998 betekende het begin van een zekere heropleving. Van de cinema's bleven alleen een paar seksbioscopen over. De laatste, de ABC, stopte pas in 2014. De filmzaal werd toen opgekocht door een stichting van filmliefhebbers die ze voor culturele projecten gaan gebruiken.

De Rogiertoren is een torengebouw in de zakenwijk Noordruimte van Brussel. De toren wordt gebruikt door de financiële instelling Belfius en Corona Direct Verzekeringen. De toren werd gebouwd op de plaats van de vroegere Martini-toren aan het Rogierplein en werd in 2006 in gebruik genomen. Het nieuwe torengebouw, dat zich op het grondgebied van de Brusselse gemeente Sint-Joost-ten-Node bevindt, is 137 meter hoog en op vier na het hoogste gebouw van België. Onder het gebouw ligt er een parking van vier verdiepingen. Tot 2012 heette het Dexia-toren, naar de voormalige bank. Sinds de splitsing van de Dexia holding spreekt men van de Rogiertoren. Dexia is verhuisd van de Rogiertoren naar de Bastion Tower. Momenteel is Belfius (de afgesplitste bankactiviteiten van Dexia) de enige gebruiker van het gebouw. De medewerkers in de andere twee hoofdgebouwen in Brussel in het Pachecogebouw en het Galileigebouw verhuisden nadien naar de Rogiertoren.