place

Stoutenburg

Geografie van LeusdenPlaats in UtrechtVoormalige gemeente in Utrecht
Stoutenburg Kasteel Stoutenburg
Stoutenburg Kasteel Stoutenburg

Stoutenburg is een dorp met 355 inwoners (2021) in de Nederlandse provincie Utrecht. Tussen 1798 en 1969 was Stoutenburg een zelfstandige gemeente, die ook Achterveld omvatte. Tussen 1812 en 1818 behoorde Stoutenburg kortstondig tot het Gelderse Hoevelaken. Pas later ontwikkelde zich rond de driesprong Hessenweg/Horsterweg een buurtschap met de naam Stoutenburg. Het gemeentehuis van de gemeente Stoutenburg bevond zich aanvankelijk in Musschendorp en later in Hamersveld, dat zelf tot de gemeente Leusden behoorde. In 1962 ging een gedeelte van het grondgebied van Stoutenburg over naar gemeente Amersfoort. Hier bevindt zich sinds de jaren zestig de wijk Schuilenburg. Op 1 juni 1969 ging Stoutenburg op in de gemeente Leusden. In 1998 werd het Stoutenburgse gebied ten noorden van de Barneveldse Beek als Stoutenburg Noord overgeheveld naar de gemeente Amersfoort. Stoutenburg dankt zijn naam aan een kasteel waarvan de geschiedenis teruggaat tot 1259. De opvolger daarvan, landgoed Stoutenburg, is sinds 2000 eigendom van Utrechts Landschap.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Stoutenburg (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Stoutenburg
Place de la Mairie, Riom

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: StoutenburgLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.153888888889 ° E 5.4325 °
placeToon op kaart

Adres

Place de la Mairie
63230 Riom
Auvergne-Rhône-Alpes, France
mapOpenen op Google Maps

Stoutenburg Kasteel Stoutenburg
Stoutenburg Kasteel Stoutenburg
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Pompstation Hogeweg
Pompstation Hogeweg

Het Waterpompstation is een rijksmonument aan de Hogeweg 205 in Amersfoort in de Nederlandse provincie Utrecht. Het pompstation staat op enige afstand van de Hogeweg in de wijk Schuilenburg. Het is een ontwerp uit 1935 van stadsarchitect C.B. van der Tak (1900-1977). Opdrachtgever voor de bouw was de Provinciale Utrechtse Elektriciteits Maatschappij (PUEM). De pompen waren zichtbaar vanaf de Hogeweg door de hoge vensters. Kenmerkend voor de bouwstijl 'zakelijk expressionisme' is de toepassing van nieuwe materialen, zoals stalen vensters en betonnen lijsten en zuilen. Het transformatorhuisje aan de linkerzijde vormt qua architectuur een eenheid met het pompstation. De plattegrond van het pompstation heeft een T-vorm. Naast de pompen in het centrale gedeelte staan rechthoekige schoorstenen. Tussen de vensters van de symmetrische voorgevel staan halfronde betonnen kolommen. In het schilddak bevinden zich twee ontluchtingsopeningen. Rechts van de entree bevinden zich drie vensters met roedenverdeling. De beide zijgevels zijn spiegelbeeldig identiek. Boven de entree aan de achterzijde bevindt zich een betonnen luifel. In 1961 werd het pompstation uitgebreid. Door de aanleg van de rijksweg A28 dienden nieuwe bronnen aangeboord te worden. Deze bronnen zaten op een diepte tot 60 meter. De nieuwe pompen konden 40 kubieke meter water per uur naar boven halen. Toen het pompstation in 1998 zijn functie verloor kreeg het een kantoorbestemming. Sinds 2014 is er een advocatenkantoor gevestigd.