Stopplaats Schinkeldijk

Brug 577 is een kunstwerk in het Amsterdamse Bos. Het Amsterdamse Bos is een deel van de gemeente Amstelveen, terwijl de gemeente Amsterdam het beheer voert. De brug is in 1945 ontworpen door Piet Kramer van de Dienst der Publieke Werken, maar werd pas in 1957 gebouwd. Kramer ontwierp voor het Amsterdam allerlei typen bruggen, zoals vlonder bruggen, duikers en een aantal ophaalbruggen. Brug 577 valt in de eerste categorie. Het is een zeer eenvoudige brug. Ze bestond origineel geheel uit hout met betonnen steunpunten. De brug overspant een binnenwatertje dat geen onderdeel uitmaakt van de doorgaande waterlopen in het bos. Kramer kwam ook hier met een brug die opgaat in haar omgeving. Na de renovaties in 1979 en later wordt het bruggetje gedragen door betonnen brugpijlers/jukken en ook de landhoofd zijn van beton. Van landhoofd naar landhoofd lopen houten liggers waarop houten planken als dek liggen. De balustrades/leuningen zijn eveneens van hout. Kramer was van origine timmerman en liet in de koppen van de hoofdbalusters figuurtjes uithakken/uitsnijden. Bovendien zijn de toppen van alle balusters afgetopt (ronde uiteinden) en zijn de hoofdbalusters verder in de hoogterichting bewerkt, de kleine balusters zijn eenvoudig gehouden. De balustraden/leuningen zwenken aan het begin en eind enigszins uit en hebben daar een dalende lijn. Op de brug zelf volgen ze het profiel als het brugdek. De gemeente Amstelveen benoemde het bruggetje tot gemeentelijk monument vanwege juist de eenvoud die uit uitstraalt passend bij een niet-relevant watertje. Voorts was de toegepaste houtbewerking een reden tot benoeming. Bovendien is het de enige in zijn soort in het stadsbos. De brug ligt ten noordoosten van een kampeerterrein en ten westen van graasland voor Schotse Hooglanders.

RKSV RODA '23 (Rooms-Katholieke Sportvereniging Recht Op Doel Af 1923) is een op 31 augustus 1923 opgerichte sportvereniging uit Amstelveen, Noord-Holland, Nederland.

Bovenkerk is een voormalig dorp en huidige wijk in de gemeente Amstelveen, voorheen Nieuwer-Amstel, gelegen in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Toen dit dorp nog slechts een gehucht vormde, noemde men het, naar een handwijzer, de Hand-van-Leiden. De huidige Handweg is het enige wat daar van overgebleven is. In 2020 telde de wijk 3040 inwoners. Bovenkerk heeft een Amstelveense postcode.

De Sint-Urbanuskerk is een rooms-katholieke kerk aan de Noorddammerlaan in Bovenkerk, in de gemeente Amstelveen in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Op zaterdagavond 15 september 2018 werd de kerk door een felle uitslaande brand zwaar beschadigd. De toren bleef behouden. Al snel werd besloten tot her- en verbouw van het kerkgebouw. In 2023 kon de kerk weer in gebruik worden genomen voor de paaswake.

Brug 556 is een kunstwerk in het Amsterdamse Bos. Het Amsterdamse Bos is een deel van de gemeente Amstelveen, terwijl de gemeente Amsterdam het beheer voert. De brug is in 1941 ontworpen door Piet Kramer van de Dienst der Publieke Werken. Kramer ontwierp voor het Amsterdamse Bos allerlei typen bruggen zoals vlonderbruggen, duikers en een enkele ophaalbrug (brug 504). Brug 556 vormt samen met de brug 540 (Blauwebrug) en brug 566 (Boogbrug) een drietal boogbruggen. Die gezamenlijke omschrijving is dan tevens het enige dat de bruggen gemeen hebben. Zo is de brug 540 een welfbrug van beton; de brug 566 is een betonnen boogbrug en brug 556 is een houten brug. Het duurde lang voordat brug 556 gerealiseerd werd. Hij wordt gedateerd op 1957. De brug is relatief steil ten opzichte van andere bruggen in het bos, terwijl hoogte er hier niet toe doet. Behalve kanoërs en kajakkers is hier geen scheepvaart. Het zou erop wijzen dat Kramer hier een esthetisch statement wilde maken. De brug komt is een vorm die het meest doet denken aan bruggen uit het oude Japan, zoals vastgelegd door Ando Hiroshige. Kramer had belangstelling voor de Oosterse kunst. De omgeving is dan weer nauwelijks Japans; de brug sluit aan op het radarterrein in het bos en ten zuiden van de brug staan Schotse Hooglanders. De brug heeft voor haar doen relatief grote en massief aandoende betonnen landhoofden. De overspanning wordt getild door een houten brugpijlers met juk. Geconstateerd is dat de brug in deze bouwstijl eigenlijk geen ondersteuning in het midden nodig heeft; de boogconstructie zorgt zelf voor de benodigde stevigheid. Tussen de landhoofden ligt de brug als een spaghettisliert gebogen met stalen liggers en houten planken. Alles is daarbij rank uitgevoerd. Kramers originele beroep van timmerman kwam om de hoek kijken bij het ontwerp van de leuningen. De vier leuningen aan beide zijden golven mee met de boog in de brug. Niet alleen buigen ze verticaal, maar ook horizontaal buigen ze mee. Het eind en het begin van de brug zijn breder dan het middendek. De leuningen beginnen en eindigen in houten pilaren met verstekken en afgeronde toppen. De balusters die de leuningen dragen zijn driehoekig van opzet. Drie van de vier leuningen zijn rechthoekig, terwijl de bovenste leuning meer is aangepast aan de bovenzijde van de pilaren. De boven elkaar liggen leuningen zijn zo geplaatst zodat zij lichtjes uitkragen. Ten slotte heeft het rijdek twee hoogtes; het voetpad ligt hoger dan het fietspad. De brug wordt ook wel aangeduid als Hoedbrug, vanwege de gelijkenis met een hoed. De gemeente Amstelveen benoemde deze brug tot gemeentelijk monument. Ze voerde aan als redenen: de fraaie boogvorm de opvallend glooiende verschijning in een rechthoekig landschap de brug is representatief voor de variatie is de bruggen van Kramer hier de brug is herkenbaar en wezenlijk onderdeel in de bruggen van Kramer voor het Amsterdamse Bos.

Westwijk is de meest recente uitbreidingswijk van Amstelveen en ligt in het zuidwesten van de gemeente. De wijk ligt ten noorden van de J.C.van Hattumweg, ten westen van de Bovenkerkerweg, ten zuiden van de Beneluxbaan en ten oosten van de N231 (de Legmeerdijk).

Brug 562 in een bouwkundig kunstwerk in het Amsterdamse Bos. Het Amsterdamse Bos maakt deel uit van de gemeente Amstelveen, maar wordt beheerd door de gemeente Amsterdam. Bij de aanleg van het Amsterdamse Bos werd aan architect Piet Kramer van de Dienst der Publieke Werken gevraagd bruggen te ontwerpen. Hij kwam rond 1938 met bruggen in de categorieën houten en stenen bruggen. Binnen die categorieën varieerde hij vanuit een basis ontwerp. Deze houten brug van circa 24 meter lengte, valt in de eerste categorie, maar ze is pas rond 1953 gebouwd. De brug maakt met brug 558, brug 559 en brug 560 deel uit van een ensemble; lijken sterk op elkaar, maar zijn alle toch verschillend. Deze brug valt op door haar kleurstelling. De liggers zijn geel, leuningen en balustraden zijn wit, onderleuningen (die langer doorlopen dan de bovenste) grijsgroen. Bij de scheiding van de leuningen boven de brugpijlers met jukken zijn kogelvormige staven aangebracht in de kleur blauw. Aan de kopse kanten van de jukken is houtbewerking toegepast. In 1999 werden alle bruggen in het Amsterdamse Bos door MTD Landschapsarchitecten in opdracht van de gemeente onderzocht op hun cultureel belang. Geconstateerd werd dat de brug een identiteitsdrager was binnen de bosbruggen en een van de houten bruggen van Kramer. De brug valt door haar grotendeels witte kleur behoorlijk op het landschap dat hier van open ruimte (grasveld) overgaat in bosachtige omgeving. De gemeente Amstelveen deed ook onderzoek om te kijken of de brug, net als meerdere bruggen in het bos, beschermd moest worden door de status gemeentelijk monument. Het onderzoek vertaalde de ligging van de brug naar de vorm van de brug. Brug 562 ligt namelijk in een rechthoekig ingericht deel van het bos. De vier bruggen vormen daarin een speelser element. Dit is terug te vinden in de enigszins naar buitenstaande balustraden en de uitwaaiering op de landhoofden. Voorts leek Kramer de vorm van de brug dimensionaal aangepast te hebben. De brug is op het oog te smal voor haar lengte.

Sacharovlaan is een tramhalte van de Amsterdamse tram en voorheen sneltramhalte van de Amsterdamse metro in Amstelveen. Van 2004 tot 2019 stopte hier sneltram 51. De halte is op 13 december 2020 heropend voor de tramlijn 25 (Amsteltram). De halte is vernoemd naar de Sacharovlaan die naar Andrei Sacharov is vernoemd. De halte heeft een eilandperron en is een van de drie haltes die met het doortrekken van de lijn naar Amstelveen Westwijk in september 2004 werd toegevoegd aan lijn 51.

Spinnerij was een sneltramhalte van de Amsterdamse metro in Amstelveen. De halte was vernoemd naar een spinnerij. Op de halte stopte sneltram 51. Halte Spinnerij bevond zich in het midden van bedrijventerrein Legmeer. De halte was een van de drie haltes die met het doortrekken van de lijn naar Amstelveen Westwijk in september 2004 werden toegevoegd aan lijn 51.

Brug 561 in een bouwkundig kunstwerk in het Amsterdamse Bos. Het Amsterdamse Bos maakt deel uit van de gemeente Amstelveen, maar wordt beheerd door de gemeente Amsterdam. Bij de aanleg van het Amsterdamse Bos werd aan architect Piet Kramer van de Dienst der Publieke Werken gevraagd bruggen te ontwerpen. Hij kwam rond 1940 met het ontwerp voor deze brug voor voetgangers en ruiters te paard. De brug heeft een zuster in brug 555 (gelijke indeling) en een halfzus in brug 564. Deze houten brug 561 met stalen liggers is circa 17 meter lang en wordt gedragen door de betonnen landhoofden en twee series brugpijlers met jukken. De uiteinden daarvan kennen inkepingen. Vanwege de scheiding tussen voetpad enerzijds en ruiter- en fietspad anderzijds in een opstaande middenscheiding aangebracht, die wordt geaccentueerd door een staander aan het begin en eind. In het oeuvre van Kramer alhier valt verder de kleurstelling op: rood (leuningen), grijs (schorten) en wit (algeheel uiterlijk). De brug heeft een lichte welving, de bovenste leuningen en leuning op de middenbalustrade lopen iets verder door dan de middenleuning. De borstwering waaiert enigszins uit. Daar waar brug 555 een eindbaluster heeft om de middenscheiding, wordt deze hier afgesloten met een verlengde leuning. In 1999 werden alle bruggen in het Amsterdamse Bos door MTD Landschapsarchitecten in opdracht van de gemeente onderzocht op hun cultureel belang. Geconstateerd werd dat de brug een identiteitsdrager was binnen de bosbruggen en een van de houten bruggen van Kramer, zij meldden de kleurstelling rood en wit. De gemeente Amstelveen deed ook onderzoek om te kijken of de brug, net als meerdere bruggen in het bos, beschermd moest worden door de status gemeentelijk monument. Het onderzoek vertaalde de ligging van de brug naar de vorm van de brug. Brug 555 ligt namelijk in een rechthoekig ingericht deel van het bos. De drie bruggen vormen daarin een speelser element. Zij meldden ook de kleurstelling rood en wit, maar meldden extra dat die rode schorten alleen te vinden zijn bij de noordelijke leuningen en de middenbalustrade. Verder is er een uitwaaiering aangebracht op de betonnen landhoofden. Opvallend is het verschil in de eindbalusters; die van de buitenleuningen heeft houtbewerking; die van de middenreeks een bolvormig kapje. De gemeente constateerde dat brug is grover is uitgevoerd dan het oorspronkelijke ontwerp van Kramer.

Brug 555 in een bouwkundig kunstwerk in het Amsterdamse Bos. Het Amsterdamse Bos maakt deel uit van de gemeente Amstelveen, maar wordt beheerd door de gemeente Amsterdam. Bij de aanleg van het Amsterdamse Bos werd aan architect Piet Kramer van de Dienst der Publieke Werken gevraagd bruggen te ontwerpen. Hij kwam rond 1940 met het ontwerp voor deze brug voor voetgangers en ruiters te paard. De brug heeft een zuster in brug 561 en een halfzus in brug 564. Deze houten brug 555 met stalen liggers is circa 22 meter lang en wordt gedragen door twee series brugpijlers met jukken. Vanwege de scheiding tussen voetpad enerzijds en ruiter- en fietspad anderzijds in een opstaande middenscheiding aangebracht, die wordt geaccentueerd door een staander aan het begin en eind. In het oeuvre van Kramer alhier valt verder de kleurstelling op: rood (schorten) en wit (leuningen, balustrades). In 1999 werden alle bruggen in het Amsterdamse Bos door MTD Landschapsarchitecten in opdracht van de gemeente onderzocht op hun cultureel belang. Geconstateerd werd dat de brug een identiteitsdrager was binnen de bosbruggen en één van de houten bruggen van Kramer, zij meldden de kleurstelling rood en wit. De gemeente Amstelveen deed ook onderzoek om te kijken of de brug, net als meerdere bruggen in het bos, beschermd moest worden door de status gemeentelijk monument. Het onderzoek vertaalde de ligging van de brug naar de vorm van de brug. Brug 555 ligt namelijk in een rechthoekig ingericht deel van het bos. De drie bruggen vormen daarin een speelser element. Zij meldden ook de kleurstelling rood en wit, maar meldden extra dat die rode schorten alleen te vinden zijn bij de noordelijke leuningen en de middenbalustrade. Verder is er een uitwaaiering aangebracht op de betonnen landhoofden. Opvallend is het verschil in de eindbalusters; die van de buitenleuningen heeft houtbewerking; die van de middenreeks een bolvormig kapje. De gemeente constateerde dat brug is grover is uitgevoerd dan het oorspronkelijke ontwerp van Kramer.

Station Bovenkerk is een voormalige spoorweghalte in Bovenkerk bij Amstelveen. De halte bevond zich op een splitsing van de voormalige Haarlemmermeerspoorlijnen. De spoorlijnen splitsen zich bij Station Amstelveen in twee enkelsporige lijnen die ten zuiden van Bovenkerk vertakten in de lijn Amsterdam – Aalsmeer en de lijn Bovenkerk – Uithoorn. Bij de halte staat een woonhuis (nr. 31) van het type HESM-baanwachterswoning, dat nog bestaat en in gebruik is als woning. Op de gevel staat in een tegeltableau de naam Bovenkerk. Het gebouw aan de Noorddammerlaan dateert uit 1913 en is nu gemeentelijk monument. In 1950 werd de halte voor reizigersvervoer gesloten. Het baanvak Bovenkerk – Aalsmeer Oost werd opgebroken; het gedeelte tussen Amsterdam en Uithoorn bleef tot 28 mei 1972 voor goederenvervoer in gebruik. In 1987 werd het gedeelte ten zuiden van Bovenkerk ook opgebroken. Het gedeelte tussen het Amsterdamse Haarlemmermeerstation en de halte Bovenkerk kwam in vijf fasen in gebruik bij de Electrische Museumtramlijn Amsterdam. Sinds 25 april 1997 rijdt de museumtram door tot Bovenkerk. Ten behoeve van de museumtram is ten zuiden van de Noorddammerlaan een wisselplaats en een keerdriehoek aangelegd, gelegen op de oude taluds ten zuiden van de splitsing met een krappe verbindingsboog. Hier bevindt zich ook nog een dubbele spoorwegwachterswoning (nr. 37), die nog steeds bestaat en in gebruik is als woning.