place

Buysbrug

Brug in Amsterdam-WestFietsbrug in Amsterdam
Buysbrug01a
Buysbrug01a

De Buysbrug is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-West.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Buysbrug (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Buysbrug
Jan van Galenstraat, Amsterdam West

Geografische coördinaten (GPS) Adres Externe links Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: BuysbrugLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.376075 ° E 4.8698194444444 °
placeToon op kaart

Adres

Jan van Galenstraat
1051 KM Amsterdam, West
Noord-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

linkWikiData (Q15873623)
linkOpenStreetMap (1163089593)

Buysbrug01a
Buysbrug01a
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Marktkwartier
Marktkwartier

Het Marktkwartier is een geplande woonwijk in Amsterdam-West op het terrein van de Centrale Markthallen (Food Center Amsterdam) in Amsterdam. Het plan is om de bestaande bedrijvigheid te verplaatsen naar het noordelijke deel van het bedrijventerrein, waarbij de toegang komt aan de noordkant bij de Haarlemmerweg. Aan de zuidkant, bij de Jan van Galenstraat, ontstaat vervolgens plek voor een nieuwe wijk met ruim 1.500 huur- en koopwoningen. Belangrijk onderdeel van het plan is de restauratie van de monumentale markthal uit 1934. De hal is ontworpen door de architect N. Lansdorp, gelegen midden op het terrein, 70 bij 100 meter groot en heeft sinds 2007 de status van rijksmonument vanwege onder meer de cultuurhistorische en architectonische waarden. De monumentale hal krijgt een publiek karakter met ruimte voor evenementen, horeca en mogelijk een hotel. Voor de ontwikkeling van het terrein worden wel de bestaande uitgaansgelegenheden Marcanti en Club Lite opgeofferd; deze worden gesloopt en vervangen door luxe appartementencomplexen met inpandige garages. De ontwikkeling start met de bouw van een nieuw afgesloten Food Center op de plek van het KET-terrein en het abattoir. De handel zou daarna plaats moeten vinden in nieuwe bedrijfshallen met een oppervlakte van 100.000 m². Er komen twee routes voor wandelaars en fietsers: de Landlustroute tussen Bos en Lommer en Westerpark langs de centrale markthal en de Westerparkroute langs de kade van het Westelijk Marktkanaal. VolkerWessels Vastgoed / Ballast Nedam verbindt zich voor een periode van 25 jaar aan de exploitatie van het 23 hectare grote gebied. Het consortium is niet alleen verantwoordelijk voor de bouw en financiering, maar ook voor de exploitatie en het beheer van het nieuwe Food Center. De gemeente draagt maximaal 20 miljoen euro bij. In 2020 werd het te bouwen aantal woningen verhoogd tot 1.700, waarvan een kwart huurwoningen in de sociale sector. De start van de bouw is voorzien voor 2021.

Brug 171
Brug 171

Brug 171 is een basculebrug in Amsterdam-West. Ze vormt de verbinding tussen de Van Hallstraat en Kostverlorenstraat en overspant daarbij de Kostverlorenvaart. De Kostverlorenvaart maakt onderdeel uit van de Staande Mastroute, vandaar dat een vaste brug hier niet mogelijk is. In eerste instantie was het niet de bedoeling hier een brug neer te leggen, alhoewel de gemeente al in 1902 dacht dat hier een brug noodzakelijk zou worden. Ondernemers zagen meer mogelijkheden voor een brug in het verlengde van de Amaliastraat. In 1906 leverde overleg met de gemeente op dat wellicht een veer een betere oplossing bood. De walkanten en straten waren nog in aanbouw. De gemeente kwam met een alternatief van een overhaal, dat ook in de ogen van de ondernemers goedkeuring kreeg. Of die er daadwerkelijk gekomen is, is onbekend. In 1928 besloot de gemeente dat de Van Hallstraat een van de belangrijkste toevoerwegen werd van de stad onder de Haarlemmerweg. Daartoe moest er een straat en brug aangelegd worden om de Van Hallstraat rechtstreeks te verbinden met het Frederik Hendrikplantsoen. Er werd een onteigening voorbereid, want in dat project moest ook de Van Hallstraat verbreed worden. Pas anderhalf jaar later kon de gemeente beginnen, ze had toestemming van het rijk gekregen. Daarna werd er gesteggeld over van alles en nog wat, de hoogte van de brug, de doorvaartbreedte etc. Aan de Publieke Werkenarchitect Piet Kramer werd gevraagd om een ontwerp te maken voor een nieuwe brug. Hij kwam met een enkelvoudige basculebrug met een aanzienlijke verbreding. Kramers bouwstijl van de Amsterdam School is ook hier terug te vinden in de bakstenen walkanten en de afwisseling van bak- en natuursteen. Er werd bij deze brug slechts één beeldhouwwerk meegeleverd, een wind/kompasroos nabij de trap naar de bascule. Ook twee andere kenmerken van Kramers ontwerpen zijn hier terug te vinden. Ten eerste zijn daar de rondstalen (normaal gebruikte Kramer siersmeedijzer) balustrades, ten tweede staan op de landhoofden een brugwachtershuisje en een abri (bushokje), beide in de Amsterdamse-Schoolstijl. Het was de derde brug met huisjes van Kramer, na de Zeilbrug in 1924 en Willemsbrug in 1928. De bouwsels zijn typisch voor Kramer, hij voorzag ze van daken in de vorm van een pet. Waar deze op andere bruggen in de stad symmetrisch werden geplaatst en ontworpen, is dat hier niet het geval. Aan het ene eind staat een brugwachterhuisje direct aan het water (tol werd vaak door de schipper per klomp aan een hengel voldaan); het abri staat verder van de brug af. Die plaatsing zorgt voor een "vreemde" asymmetrische aanblik vanaf het water. Met de aanleg van de brug, alhoewel dus gepland in 1928, werd pas op 17 augustus 1931 begonnen, op 13 augustus 1932 kon de brug worden geopend door Monne de Miranda. De totale kosten waren 230.000 gulden. De brug heeft twee officieuze benamingen gekend: Van Hallbrug en Kostverlorenbrug. De eerste was een vernoeming naar de straat en indirect dus naar Amsterdamse advocaat en latere minister van Financiën Floris Adriaan van Hall. De tweede naar de vaart waarover zij gespannen is. In 2016 wilde de gemeente Amsterdam af van alle officieuze benamingen, voor zover die niet paste binnen de richtlijnen van Basisadministratie Adressen en Gebouwen. Vanaf april 2017 gaat de brug naamloos (dat wil zeggen alleen met nummer) door het leven.

Frederik Hendrikstraat (Amsterdam)
Frederik Hendrikstraat (Amsterdam)

De Frederik Hendrikstraat is een straat in het Amsterdamse stadsdeel West tussen het Frederik Hendrikplantsoen en de Hugo de Grootkade in het verlengde van de Bilderdijkstraat. De straat is de belangrijkste verkeersader in de Frederik Hendrikbuurt. De straat is in 1886 vernoemd naar een zoon uit het vierde huwelijk van prins Willem van Oranje en halfbroer van prins Maurits van Oranje: prins Frederik Hendrik van Oranje (1584-1647). De huizen zijn gebouwd rond 1900. In de jaren negentig zijn grote bouwblokken vervangen door nieuwbouw. Tot 1877 viel het gebied bestuurlijk onder de gemeente Nieuwer-Amstel en lag op de plaats van de huidige straat de Nieuwer Amstelse Middenweg. In 1877 werd de smalle uitstulping geannexeerd door Amsterdam voor de bouw van de Frederik Hendrikbuurt. De moskee As-Soena is gevestigd aan de Frederik Hendrikstraat 11-15. Op nr. 111-115 staat de Frederik Hendrikschool (FHS). De in het begin van de twintigste eeuw gebouwde voormalige huishoudschool speelde een belangrijke rol in de kraakbeweging. Hij werd in 1983 gekraakt. In 1989 kochten de krakers het gebouw van de gemeente en namen de grond in erfpacht. Op het Hugo de Grootplein, waar de Frederik Hendrikstraat de Tweede Hugo de Grootstraat kruist, werd in 2007 een rotonde aangelegd ter vervanging van de gevaarlijke kruising die als een blackspot gold. Dit plein en deze straten nabij het plein vormen tevens het winkelgebied van de Frederik Hendrikbuurt. Tramlijn 3 en buslijn 18 rijden door de Frederik Hendrikstraat. Vanaf 1922 reed tramlijn 13 door de straat. In 1929 werd deze vervangen door lijn 3. Tussen 1923 en 1944 reed ook tramlijn 23 via deze straat richting Marnixstraat. Tussen 1977 en 1982 reed ook lijn 12 door deze straat.