Haagse Trekvliet

De Molenwijk, officieel de Noordpolderbuurt, is een buurt in het Haagse stadsdeel Laak in de wijk Laakkwartier en Spoorwijk. De Molenwijk wordt begrensd door de Rijswijkseweg in het westen, de Laak in het noorden, de Trekvliet in het oosten en de Broeksloot in het zuiden. De buurt dankt zijn naam aan de Laakmolen uit 1699. De Noordpolderbuurt bestaat uit het vooroorlogse Molenwijk en de driehook Jan van der Heijdenstraat - Van Musschenbroekstraat - Rijswijkseweg.

Kasteel de Binckhorst is een kasteel in de Nederlandse stad Den Haag uit de 17de eeuw met een oorsprong begin 14de eeuw. Het ligt in de wijk Binckhorst, die grenst aan Rijswijk en Voorburg.

B-PROUD is een hoogbouwproject in de Nederlandse stad Den Haag. Het complex zal bestaan uit twee torens die elk zo'n 140 meter hoog worden en verrijzen op de hoek van de Binck Avenue, de voormalige Binckhorstlaan, en de Mercuriusweg. Het complex is ontworpen door architectenbureau OZ, de bouw ervan zal aanvangen in 2021.

De Laakmolen is een poldermolen in het huidige Den Haag (Laakkwartier) gelegen aan de Haagse Vliet op de hoek van de Laakkade en de Trekweg. De Laakmolen, een 8-kante grondzeiler, dateert van 1699 en is deels gebouwd op de fundamenten van een vroegere molen. De molen is gebouwd in opdracht van het Hoogheemraadschap Delfland en moest er samen met de Broekslootmolen of Nieuwe Molen voor zorgen, dat het water in de Noordpolder op de gewenste hoogte bleef. Het water werd van het watertje de Laak in de boezem gemalen. De Haagse Vliet was het boezemwater. Reeds in de 15e eeuw is er sprake van een watermolen op deze plaats. De molen, die een ouderdom kent van meer dan 500 jaar is daarmee de oudste –nog bestaande– molen van Den Haag. De molen stond 400 jaar op Rijswijks grondgebied. Kort na 1900 werd de grond bij 's-Gravenhage gevoegd. Rond de molen zou de Haagse wijk Molenwijk verschijnen. Het galgenveld bij de Laakmolen werd al in de 15e eeuw gebruikt; dit galgenveld lag tot 1795 tussen de huidige Rijswijkseweg en de Haagse Vliet. De naamgeving van de molen houdt verband met de aanwezigheid van dit galgenveld. In de oudste akten komt de molen voor als Raemolen, ook wel Raenmolen, hetgeen mogelijk verwijst naar het galgenveld, dat vol raderen (raddraaien) en galgen stond. In de 18e eeuw worden de namen Galgmolen en Laakmolen door elkaar gebruikt. Het galgenveld was ingericht om de geëxecuteerde (reeds dode) lichamen op te hangen als afschrikwekkend voorbeeld, voor degenen die de stad binnenkwamen. Het terrein van de molen en het galgenveld was tot ongeveer de 20e eeuw Rijswijks grondgebied. De geëxecuteerden waren veroordeeld door het Hof van Holland en niet door de Magistraat van 's-Gravenhage. De laatste bestuurders hadden een eigen galgenveld aan de Scheveningseweg. In 1938 ging het eigendomsrecht van de Laakmolen over van het Hoogheemraadschap Delfland naar de gemeente Den Haag. De toenmalige molenaar, die daar heftig tegen protesteerde was Jan van der Helm (1890-1975). Daardoor werd hij namelijk ambtenaar bij de gemeente en zou hij alleen overdag mogen malen terwijl een molenaar maalt wanneer het waait, ongeacht de tijd van de dag. In 1966 werd de molen door het rijk op de monumentenlijst geplaatst. In 1982 werd de molen door brand zwaar beschadigd. In 1985 toen de restauratie bijna was afgerond, vond er opnieuw een brand plaats. De landschappelijke waarde van de molen is gering. Hij staat ingebouwd tussen bomen en hoge gebouwen, met als naaste buurman het leegstaande kantoorgebouw (anno 2012) van de voormalige Keuringsdienst van Waren. Door ernstige windbelemmering draait de molen slechts bij hoge uitzondering. De molen heeft een maalverbod. De molen is het onderwerp van een 1882 aquarel door Vincent van Gogh. Ook Jan Hendrik Weissenbruch heeft diverse schilderijen waarop de molen zichtbaar is zoals: De Trekvliet.

De Rijswijkseweg in Den Haag vormt samen met zijn verlengde, de Haagweg in Rijswijk, de verbinding tussen de Hoornbrug en het Rijswijkseplein. Vanouds was dit een belangrijke toegangsweg tot Den Haag vanuit Utrecht en Rotterdam. Dit is pas veranderd met de ingebruikname van de Utrechtsebaan. De Rijswijkseweg ligt in de wijk Laakkwartier in het stadsdeel Laak

De Nederlandse Broekslootmolen in de gemeente Rijswijk (Zuid-Holland) was een poldermolen die in de 16e eeuw "Nieuwe molen" werd genoemd. Samen met de oudere Laakmolen of de voorganger daarvan; de Raemolen, diende de molen om de weilanden van de Noordpolder droog te malen. De Broekslootmolen, eigendom van het Hoogheemraadschap Delfland, werd in 1880 vervangen door een gemaal. De eerste machinist van het stoomgemaal was in 1871 Leendert Schilperoort. De voormalige molenaar werd niet ontslagen, doch kreeg de functie van assistent van Schilperoort.

Laak is sinds 1988 een stadsdeel van Den Haag. Het heeft een oppervlakte van 4,27 km² en is daarmee het kleinste van de stadsdelen van Den Haag. Er woonden in 2017 42.405 mensen. De volgende wijken behoren tot dit stadsdeel: Laakkwartier en Spoorwijk Binckhorst

De Binckhorst is een wijk in Den Haag in stadsdeel Laak. De wijk is genoemd naar Kasteel de Binckhorst. Het gebied was in de tweede helft van de twintigste eeuw voornamelijk een industrie- en bedrijventerrein. In de 21e eeuw zijn belangrijkste overblijfsels hiervan de betoncentrales. Vanaf begin jaren 90 zijn daar hoogwaardige kantoren bijgekomen. De gemeente Den Haag zet zich vanaf 2009 in om een deel van de bedrijven te vervangen door enkele duizenden woningen. Van bovenaf heeft de Binckhorst ongeveer de vorm van een rechthoek. De wijk wordt begrensd door de spoorlijn Den Haag - Gouda (met de A12), de spoorlijn Amsterdam - Rotterdam, de Trekvliet en de Broeksloot. Het gebied grenst aan de Haagse wijken Laakkwartier en Stationsbuurt plus aan twee zijden aan de plaats Voorburg.

Begraafplaats Sint Barbara is een Rooms-Katholieke begraafplaats in de Haagse wijk Binckhorst, aan de oostkant van de Binckhorstlaan, tussen de binnenstad van Den Haag en Voorburg.

De Boontjesmolen of Oude Veenmolen is een voormalige molen langs de Haagse Trekvliet.

Cromvliet was een buitenplaats in de Nederlandse plaats Rijswijk (provincie Zuid-Holland).

De buitenplaats Hofrust in de Nederlandse plaats Rijswijk (provincie Zuid-Holland) heeft door de eeuwen heen verschillende namen gehad. De hofstede was in de 15e eeuw in bezit van Mathijs de Buyser, heer van Reyerwaard. In 1656 werd de grond verkocht aan mr. Gerrit Graswinckel, secretaris van Den Haag. Hij maakte er een buitenplaats van. Zijn schoondochter verkocht het in 1725 na de dood van diens zoon voor 10.200 gulden aan de Rotterdamse advocaat mr. François Pielat de Blagny. In de akte was het grondstuk naamloos, maar honderd jaar later werd het Veldzicht genoemd. In 1855 werd het buiten Masthof genoemd, vanaf circa 1874 moet de naam Hofrust in gebruik zijn genomen toen de buitenplaats in bezit kwam van het echtpaar Blaauw-Koch. In 1845 werd aan de noordkant van het hoofdgebouw een vleugel bijgebouwd. Generaal Josef Jacobus Baron van Geen sleet er zijn oude dag. Nadat hij in 1846 stierf wisselde het nog verschillende malen van eigenaar, onder anderen oud-minister van oorlog Johan Hendrik Voet, en de uitbaters van het Haagse hotel "De Twee Steden". In 1922 werd het als raadhuis door de gemeente Rijswijk in gebruik genomen. Nadat in 1967 het nieuwe stadhuis was opgeleverd werd Hofrust gerestaureerd. In de tuin staat een laat-18e-eeuwse theekoepel.