Boerenweteringbrug

De Kom is een officieuze benaming voor een binnenwater in Amsterdam-Zuid. Het is een kruispunt van vijf waterwegen. Deze waterwegen hebben op een na ook een brug aan "De Kom". De waterwegen zijn: de Boerenwetering loopt hier noord-zuid door De Kom heen, de noordelijke brug is nr. 406, ook wel Boerenweteringbrug, de zuidelijke nr. 420, ook wel de Kinderbrug, vanuit het zuidwesten komt het Zuider Amstelkanaal met brug nr. 419, ook wel Hildo Kropbrug of Muzenbrug, vanuit het noordwesten het Noorder Amstelkanaal met brug nr. 405, ook wel Mozartbrug, vanuit het oosten het Amstelkanaal zonder brug ter plaatse. Hildo Krop maakte voor alle vier bruggen beeldhouwwerken. De opvallendste gebouwen aan "De Kom" zijn het Apollo Hotel Amsterdam, de Apollohal en het gebouw van de roeivereniging De Amstel.

Ruysdaelkade 215 is een schoolgebouw aan de Ruysdaelkade, oever van de Boerenwetering, in Amsterdam-Zuid. Het gebouw is een gemeentelijk monument.

De Hanny Michaelisbrug (brug 405) is een vaste brug in Amsterdam-Zuid. De brug is een van de vier bruggen die in het wegennet De Kom omsluiten. De brug ligt over het Noorder Amstelkanaal, waarvan de zuidoever Mozartkade heet. Hij verbindt de Stadionweg met de Hobbemakade en Van Hilligaertstraat in de Nieuwe Pijp. De brug is rond 1927 gebouwd naar een ontwerp van Piet Kramer, werkend bij de Dienst der Publieke Werken. Kramer hanteerde de van hem bekende stijl van de Amsterdamse School met een mengeling van baksteen en graniet (en hier ook stalen liggers). Die stijl is eveneens terug te vinden in de smeedijzeren brugleuningen als ook de granieten brugpijlers. Bovendien gebruikt het hij het bijpassende lettertype voor de jaarstenen (anno 1927) en de aanduiding van NAP. De brug werd net zoals zijn oostelijke buurman Brug 406 aangelegd in het Plan-Zuid van Hendrik Petrus Berlage. Rondom de brug zijn enkele beelden van Hildo Krop te bewonderen, waaronder een faun met gitaar en een faun met trekharmonica. Ook zijn er beelden van slangen, een man en een vrouw. Krop maakte ze uit graniet. Tot 2016 stond de brug officieus te boek als de ‘Mozartbrug’, net als de nabij liggende Mozartkade vernoemd naar de componist Wolfgang Amadeus Mozart. In juli 2016 wilde de gemeente af van officieuze benamingen en liet de bevolking kiezen tussen de officieuze naam officieel maken, een verzoek tot nieuwe vernoeming insturen dan wel de brug anoniem door het leven te laten gaan. Er werd toen voor de laatste optie gekozen. In juli 2022 is de brug officieel vernoemd naar dichteres Hanny Michaelis. Op 19 december 2022 volgde de naamplaat.

Het Apollo Hotel Amsterdam, a Tribute Portfolio is een viersterrenhotel aan de Stadionweg en de Apollolaan in Amsterdam-Zuid. Het hotel heeft 223 kamers. Het hotel ligt aan het Noorder Amstelkanaal en heeft aanlegsteigers voor boten aan de Kom, een vijfsprong van grachten. Het hotel huisvest de restaurants de Harbour Club en Bodon, vernoemd naar de architect.

De Ceintuurbrug (brug nr. 116) is een plaatbrug over de Boerenwetering in Amsterdam-Zuid. De brug verbindt de Ceintuurbaan met de Roelof Hartstraat en maakt deel uit van de ring van straten die net buiten de binnenstadsring liggen. Men moet de brug niet verwarren met de Nieuwe Amstelbrug aan het andere eind van de Ceintuurbaan (brug nr. 101), ook wel "Ceintuurbaanbrug" genoemd. Er lopen tramlijnen over deze brug en daar de brug ook net aan de kruising met de Hobbemakade ligt is dit een drukke brug in de stad.

De Apollohal is een gebouw op de hoek van de Apollolaan en de Stadionweg in Amsterdam. Het werd in 1934 gebouwd door de architect Albert Boeken met medewerking van W. Zweedijk in de stijl van het nieuwe bouwen. De Apollohal was aanvankelijk een tennishal, later een tentoonstellingsgebouw en een ijsbaan. Na een grootschalige renovatie in 2004-2005 (architect: André van Stigt) wordt de hal gebruikt door sportverenigingen, vooral voor basketbal. De hal is de thuishaven van professioneel basketbalclub BC Apollo. Sinds 2004 is het een rijksmonument. Het gebouw wordt beheerd onder het Amsterdamse Stadsdeel Zuid. Het ontwerp in de stijl van het nieuwe bouwen is het belangrijkste werk van Boeken en een vroeg voorbeeld van staalskeletbouw. Een constructie van gelaste, stalen spanten maakt het mogelijk om een grote, vrije overspanning te maken. De muren hebben geen dragende functie en konden dus uit licht materiaal opgetrokken worden. Bij het gebouw behoort ook de voormalige directeurswoning aan de Stadionweg. De oorspronkelijke hoofdingang, hiernaast aan de Stadionweg, is sinds 2005 de ingang voor de horeca-voorzieningen en beheer- en bestuurskamers. In het zuidoostelijk deel van het complex, werd in 1954 de bioscoop Du Midi ingericht die in 1957 geheel uitbrandde. In 1959 werd dit deel herbouwd onder de architect Alexander Bodon, waarna de bioscoop tot 1982 dienstdeed. Daarna stond dit gebouw tot de renovatie in 2004 leeg. Sinds 2005 zijn twee gymnastieklokalen (voor de scholen in de buurt) gevestigd in dit deel van de hal, ook is hier nu de hoofdingang van de Apollohal. Sinds 2007 bevindt zich in dit deel ook een fitnesscentrum. Aan de zijde van het Zuider Amstelkanaal was een café-restaurant gevestigd, het Apollo Paviljoen, dat oorspronkelijk deel uitmaakte van het complex. Op de plaats van de vroegere outdoor-gravelbanen verrees in 1961 het Apollo Hotel. Het Apollo Paviljoen werd toen een deel van het hotel.

The College Hotel is een hotel in Amsterdam Oud-Zuid, in het Fashion & Museum District. Het viersterrenhotel draait onder meer op studenten van verschillende hotelscholen. Het hotel opende in mei 2005. Het is gevestigd in een oud schoolgebouw van de HBS aan de Roelof Hartstraat in Amsterdam-Zuid.

Het Vredeskerkplein is een plein in Amsterdam-Zuid.

Hommage aan Paradzjanov is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuid, Nieuwe Pijp, Vredeskerkplein. Het kunstwerk van Thom Puckey werd geplaatst in opdracht van de gemeente Amsterdam, die op verzoek van de Vredeskerk meegaf dat er een waterelement in het kunstwerk verwerkt moest zijn. Het meerdelig object is opgebouwd uit Carrara-marmer, granieten tegels, brons en bomen. Puckey schreef: het grondvlak, bestaande uit elf concentrische cirkel, is opgebouwd uit graniet in diverse kleuren; het grijpt terug op het schilderij Hof van Eden van de middeleeuwse schilder Giovanni di Paolo; het hof is in dat schilderij omcirkeld door banen van zon (rode ring voor vuur), zeven planeetringen en de zodiac de daarop staande/liggende objecten zijn gebaseerd op de film De kleur van granaatappels (over het leven van Sajat Nova) van Sergej Paradzjanov Die staande/liggende objecten bestaan door water verzadigde boeken (hier in brons), die volgens een oude techniek ontwaterd worden door er zware stenen op te leggen. Phuckey gaf hiermee in een metafoor weer, het onttrekken van kennis aan (heilige) boeken. Water en kennis stromen uit de boeken naar genoemd grondvlak. Twee van de drie boeken worden ontwaterd door marmeren rotsen; een derde wordt uitgeperst door een maan uit één stuk marmer gebeiteld. Alle drie de stapels staan in een opvangbak, van waaruit het water naar het midden stroomt. Er zijn echter ook stapels boeken te zien, waarop geen gewicht ligt. Deze kunnen als zitelement gebruikt worden. Deze zitjes zijn geplaatst in de schaduw van zilversparren die deel uit maken van het kunstobject.

De Parochiekerk van Onze-Lieve-Vrouwe Koningin van de Vrede ofwel Vredeskerk is een rooms-katholieke kerk tussen de Pijnackerstraat en de Van Hilligaertstraat in de zuidwestelijke hoek van de Pijp in Amsterdam-Zuid. De kerk is sinds 2004 naamgever van het Vredeskerkplein.

Amsterdam dankt zijn Canadezen is een monument in het Canadezenplantsoen (voor 2020 de Apollolaan) in Amsterdam, tegenover de Apollohal, tussen de Stadionweg en de Bernard Zweerskade.

De Pieter Baststraat is een straat in het Museumkwartier in Amsterdam-Zuid.