400 Beethoven

The George is een appartementencomplex in Amsterdam-Zuid, Buitenveldert, Zuidas. Het complex is een ontwerp van Liesbeth van der Pol, Pieter Lievense, Johan Rombouts en Niek Slijkerman van DOK architecten,.die hiermee een steentje bedroegen in het volbouwen van de Zuidas, in dit geval tussen de George Gershwinstraat en een afwateringstocht (De Boelegracht). De naam The George verwijst dan ook net als de straat naar componist George Gershwin. Het geheel herbergt 47 luxe appartementen met parkeergarages; door de basisvorm van het gebouw heeft elk appartement een eigen plattegrond. Van der Pol lichtte het ontwerp toe als zijnde een “gedrapeerde stenen jurk”. Ze gaf ook aan de gevels opgeknipt, getailleerd en weer in elkaar gezet te hebben. Het elf verdiepingen hoog gebouw heeft haar balkons en terrassen aan de zuidkant richting De Boelelaan. De terrassen worden naarmate het appartement hoger ligt kleiner, zodat ook en onderste terrassen gegarandeerd zijn van voldoende zonlicht. De bedoeling is dat de structuur de gelegenheid geeft tot ontstaan van een verticale tuin. In tegenstelling tot Valley zal deze echter niet openbaar zijn. Het groen moet tevens zorgen voor de benodigde privacy. Het groen werd ontworpen door Boom Landschapsarchitecten. De luxe uitstraling wordt deels verzorgd door het gebruik van vijf kleuren baksteen die de kern omhullen en in een soort reliëf zijn geplaatst. Grijze tot rode geglazuurde bakstenen, gemaakt door Wienerberger, werden van onder tot boven gebruikt, bijzonder is dat ook de voegen daartussen met de kleurstelling meebewegen. De kleuren geven aan de bijna geheel uit baksteen (er zijn slechts hier en daar raampjes) enige speelsheid en een vlammend beeld mee. Duurzaamheid wordt gehaald uit een soort halfpipe op het dak, voorzien van zonnepanelen en wateropvang. De terreinafscheiding is voorzien van reliëfs in muren en deuren. De toegang wordt verder opgesierd door een artistiek naambord. Het complex werd genomineerd voor Amsterdamse Architectuur Prijs 2021, uiteindelijk won Westbeat. De vorm van het gebouw leidde wel tot opmerkingen om het gebouw te herdopen in een vrouwelijker naamvariant The Georgette.

Valley (Engels voor vallei) is een woon- en kantoortoren aan de Zuidas in Amsterdam. Het complex bestaat uit drie torens die een grondperceel aan de Beethovenstraat tegenover het hoofdkantoor van ABN AMRO beslaan. Het perceel ligt daar ingeklemd tussen de Ringweg A10 Zuid, sportvelden van de Amsterdamsche Football Club en de Maurice Ravellaan in Zuidas-deelgebied Ravel.

Xavier is een appartementencomplex in Amsterdam-Zuid. Het complex is genoemd naar terrein X waarop gebouwd werd. Het complex van 159 appartementen bestaat uit een bouwvolume verdeeld over verschillende hoogten. De voorzijde staande aan de Gustav Mahlerlaan is hoogbouw met 21 verdiepingen. De achterzijde wordt gevormd door twee blokken (relatieve) laagbouw van zes etages hoog met een ingang aan de George Gershwinlaan. Het U-vormig complex bestaat uit een onderverdieping waarin commerciële ruimten gevestigd zijn met daaronder een parkeergarage. Boven de plint begint het woongedeelte met een combinatie van huur- en koopwoningen. Er werd gebouwd tussen 2016 en 2019. Binnen de grotendeels rechthoekige constructies in het kantorensegment langs de Zuidas valt dit complex op door haar robuuste balkonranden (voorzijde) en de verspringende balkons (achterzijde). Het ontwerp is afkomstig van Pim Köther van K en K Architecten.

Bolenius is een restaurant aan de Zuidas in Amsterdam dat in 2010 geopend werd. Eigenaar en oprichter is chef-kok Luc Kusters. In 2017 kreeg het restaurant een Michelinster. In 2018 kende GaultMillau het restaurant 16 van de maximaal 20 punten toe, nadat Bolenius eerder met 16,5 punten gewaardeerd was. Het restaurant werd in 2015 door GaultMillau uitgeroepen tot "Beste Groenterestaurant van Nederland" en behoorde in 2018 tot de 15 beste groenterestaurants ter wereld in de Green Guide van We’re Smart.

Brug 820 is een kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Deze brug over een duiker ligt in de Willem van Weldammelaan in Buitenveldert. Die duiker, in de vorm van een afwateringsbuis met een doorsnede van 70 cm, ligt hier geheel onder water in een afwateringstocht. De brug heeft dan ook eerder het uiterlijk van een dam. De architect Dirk Sterenberg, die meerdere bruggen voor Buitenveldert ontwierp, tekende voor de Dienst der Publieke Werken een bouwwerk, dat bij de landhoofden qua breedte aansluit op de weg, maar bij de overspanning aan weerszijden verbredingen heeft, waarop door Sterenberg ontworpen zitbankjes (4 setjes van 4) staan. Op de brug staan lantaarnpalen ontworpen door Friso Kramer, zoon van Sterenbergs voorganger bij Publieke Werken, Piet Kramer. De borstweringen en balustraden bestaan uit de betonnen T-profiel waartegenaan volkanietstenen zijn geplaatst. Op het T-profiel staan dan groen geschilderde leuninkjes. Brug 820 werd gelijktijdig gebouwd met Brug 833, die ten oosten van brug 820 ligt. Daarbij werd de zuidelijke oever van de afwateringstocht voorzien van een 150 meter lange keerwand bestaande uit hetzelfde materiaal. Het ontwerp dateert van 1961; in najaar 1963 gingen de eerste heipalen de grond in. Februari 1965 werd de brug opgeleverd.

Amsterdamsche Football Club (afgekort tot AFC) is een amateurvoetbalclub uit Amsterdam. AFC is opgericht op 18 januari 1895 en is de oudste voetbalvereniging van Amsterdam. De club wordt ook wel aangeduid als The Reds. Deze bijnaam houdt verband met het rode shirt van AFC. Op het shirt is ook een zwarte V te vinden. Het standaardelftal van de zondagafdeling komt sinds 1961, met een onderbreking van drie seizoenen (1998-2001), op het hoogste amateurniveau uit. Er werd respectievelijk in de Eerste klasse (1961-1974), de Hoofdklasse (1974-1998, 2001-2010), de Topklasse (2010-2016) en de Tweede Divisie (vanaf 2016) gespeeld. De 33 seizoenen in de Hoofdklasse op het hoogste amateurniveau leverde op de 'Ranglijst aller tijden' van de Zondag Hoofdklasse de 2e plaats op. AFC werd kampioen van de Topklasse in het seizoen 2013/14. Vanaf het seizoen 2016/17 komt AFC uit in de Tweede Divisie. In 2019 wist de ploeg deze competitie te winnen, waardoor het zich voor het eerst in de historie de beste amateurclub van Nederland mocht noemen. Het zaterdagstandaardelftal komt met ingang van het seizoen 2018/19 weer uit in de Eerste klasse, na degradatie uit de Hoofdklasse. Deze klasse werd bereikt na twee opeenvolgende klassekampioenschappen in 2015/16 (2e klasse) en 2016/17 (1e klasse).

Amsterdam Symphony is een bouwproject in de Amsterdamse Zuidas dat twee in het oog springende oranjerode wolkenkrabbers omvat. De woontoren met luxe appartementen is 105 meter hoog en telt 29 verdiepingen, de kantoortoren is 97 meter hoog en telt 27 verdiepingen. De torens zijn ontworpen door de Nederlandse architect Pi de Bruijn. In een derde, lager gebouw van donkerrode baksteen is het viersterrenhotel Crowne Plaza Amsterdam-South gevestigd, ontwerp van AWG architecten. Het project is een onderdeel van het Gershwin-project, een woonwijk met 1200 appartementen in het kerngebied Zuidas. Met de bouw is in september 2006 begonnen; het complex is in 2009 in gebruik genomen. Het complex speelde een belangrijke rol in de vastgoedfraudezaak. In december 2013 verkocht het Philips pensioenfonds de laatste kantoortoren voor 215,1 miljoen euro. De eerste woontoren werd al eerder verkocht.

Het Gustav Mahlerplein is een plein annex voetgangersgebied in Amsterdam-Zuid. Het plein werd op 17 december 2002 vernoemd naar componist/dirigent Gustav Mahler. Alle straten en plein in de buurt zijn vernoemd naar componisten.

De Fietsenstalling Mahlerplein is een ondergrondse fietsenstalling in Amsterdam-Zuid. Met de bouw van fietsenstalling onder het Gustav Mahlerplein in het gebied van de Zuidas werd een voorschot genomen op de ontwikkeling van het gebied rondom Station Amsterdam Zuid tot een groter verkeersknooppunt. Om te voorkomen dat fietsen van forenzen etc. gestald werden in de openbare ruimte werden ondergrondse fietsenstallingen in de omgeving gebouwd. Met Fietsenstalling De Vijfhoek en Fietsenstalling Zuidplein (beide ten noorden van het station) vormt de zuidelijk gelegen Fietsenstalling Mahlerplein de gelegenheid die openbare ruimten vrij te houden van allerlei rijwielen en de veiligheid en beheermogelijkheden te vergroten. ZJA ontwierp in 2014 samen met Ballast Nedam een ondergrondse fietsenstalling voor 3000 fietsen. Het plan werd echter niet gerealiseerd. Het ontwerp van Paul van der Ree (specialist in stallingen) van StudioSK, onderdeel van Movares, werd in samenwerking met de Koninklijke BAM Groep wel uitgevoerd. Het werd uitgevoerd in het kader van het project Zuidasdok. De fietsenstalling kon op 11 juli 2016 in gebruik worden genomen. Een vrij ontwerp was het echter niet. Vanwege de projectstructuur van Zuidasdok lag de ruimte-indeling boven de grond al vast, net zoals de plekken waar in- en uitgangen moesten komen. In de ruimte onder het plein wisten de ontwerpers een langgerekte ruimte van 100 bij 30 meter te plaatsen. In eerste instantie dacht men aan een bibliotheekstructuur (centrale gang leiden naar de haaks daarop staande rekken), maar dat verhoogde de veiligheid en overzichtelijkheid niet. Daarop werd gekozen voor een vanuit de roltrottoirs te bereiken centraal gelegen landingsplatform met toezichtkantoortje, dat aangegeven is door een verlichte ring in het plafond en afbeeldingen van componisten op de zuilen. Om dat uitzicht te vergroten staan op dat platform alleen fietsrekken op de grond. Vanuit dat platform zijn dan de fietsenrekken te bereiken van twee verdiepingen hoog. Nadat de paalfundering geslagen was, werd eerst het dak gebouwd, zodat werkzaamheden boven de grond door konden gaan. Vervolgens werd de grond onder het dak afgegraven en de vrijgekomen volgebouwd. Tegelijkertijd werd er gebouwd aan een wateropvangreservoir van 750 m³ en een compleet leidingensysteem.

De Christian Neefestraat is een doodlopende straat in Amsterdam-Zuid.

De Lex van Deldenbrug (brug 808) is een vaste brug in Amsterdam-Zuid. De brug is vernoemd naar de componist Lex van Delden, overige straten en pleinen in de buurt kregen ook namen die verwijzen naar componisten. De brug verbindt De Boelelaan met het George Gershwinplein. Ze overspant De Boelegracht, een gracht die noordelijk ligt van een deel van De Boelelaan. De brug werd geïnitieerd in het kader van de Zuidas en moet dienen als introductie van het deelgebied Gershwin binnen dat project. De brug is ontworpen door Liesbeth van der Pol van Dok-Architecten. Dura Vermeer bouwde de brug in 2012/2013 op een dam die in de gracht was gelegd. Ze kent een paalfundering van buispalen met groutinjectie. De architect liet zich inspireren door de Torensluis, die in het centrum van Amsterdam van ligt over de Singel. Ze wilde een brug maken die net als die Torensluis tevens moet dienen tot ontmoetingsplaats, de brug heeft bijvoorbeeld dermate lage en diepe leuningen, zodat die ook tot zitbank kunnen dienen. De brug ligt opvallend in de omgeving; ze ligt als een plein en rustpunt tussen de hoogbouw, die het omringen. Het geel kreeg een opvallende kleurvoering mee. De beide kades hebben antracietkleurige wegverharding, de brug is daartegen grotendeels bedekt met okergeelkleurig baksteen, dat aansluit in de bebouwing van de omgeving. Voor het roodoranje fietspad haalde de architect haar inspiratie uit het begrip Rode Loper. Die gele en oranjekleur wordt onderbroken door min of meer concentrisch lopende grijze natuurstenen cirkelsegmenten, waarvan het middelpunt tevens het middelpunt vormt van de brug. De brug is zo geconstrueerd dat ze uit het oppervlak van een bol lijkt te zijn gehaald; de brug heeft niet alleen een welving in de lengte, maar ook in de breedte. Die bolling wordt nog geaccentueerd door het lijnenspel in de bestrating. Overigens is niet alleen de bestrating van baksteen, ook de leuningen zijn dat. Er werd voor baksteen gekozen omdat dat materiaal makkelijk te bewerken is tot de gewenste vorm voor die dubbele bolling en de te vormen cirkels. Niet alleen het uiterlijk is afwijkend van andere bruggen van de stad. Ook de verlichting is afwijkend. De brug wordt verlicht door ledverlichting, die is opgenomen in de balustraden en klinkers van de brug. Door de verlichting in de klinkers wordt het fietspad in schemering en avond duidelijker zichtbaar.De brug is vernoemd naar Van Delden op initiatief van de hoboïst en radio presentator Peter Bree, wiens eerste plaatopname door Van Delden werd besproken in Het Parool. De brug werd op 8 juli 2014 overgedragen aan Stadsdeel Zuid. In de klinkers werd als gevolg van een misverstand tussen het stadsdeel en centrale stad het nummer 865 uitgespaard. Brug 865 ligt over dezelfde gracht bij de Tomasso Albinonistraat en is dieprood.

Het gebouw van Kempen & Co staat bij de Beethovenstraat in de Amsterdamse Zuidas en is als E-toren onderdeel van het World Trade Center. Het is de op een na hoogste toren van WTC en hij neemt de 5e plek in op de lijst van gebouwen op de Zuidas. De gevel bestaat bijna geheel uit een vliesgevel (twee gevels met een ruimte van lucht ertussen).