Arthur van Schendel (Wertheim)

De Leidsebrug of Leidsepleinbrug, brug nr. 174, is een vaste plaatbrug in Amsterdam-Centrum en voert over de Singelgracht. De brug verbindt het Leidseplein en de Marnixstraat met het Leidsebosje en de Stadhouderkade. De brug is vernoemd naar de vroegere Leidsepoort. De landhoofden en pijlers werden gemaakt van natuursteen. De brug werd verfraaid met een aantal beeldhouwwerken van Johan Polet op de hoeken van de landhoofden en stelde twee nijlpaarden en twee leeuwenkoppen voor. Daarnaast gaat nog wat kleiner beeldhouwwerk over in de borstweringen langs de walkant. In het ontwerp werd voor het eerst een aantal houten zitelementen opgenomen in de borstweringen. Aan de noordwestzijde van de brug staat Hotel Americain met daarvoor de Hans Snoekfontein en daar tegenover staat het Hirschgebouw. Naast de brug bevindt zich, van de brug af gezien, aan de rechterkant van het Leidsebosje een steiger voor de Canal Bus. Tramlijn 1, 2, 5 en 12 rijden over de brug en hebben er staduitwaarts een halte.

Het Boomzagertje, Houtzagertje of Het zagertje, is een klein onopvallend beeld in het Leidsebosje in Amsterdam. Het beeld bestaat uit een mannetje dat staat te zagen in een dikke overhangende tak; tot oktober 2019 deed hij dat in de zuidelijkste plataan. Hij doet dat voorover bukkend, tussen zijn benen. Het beeld van ijzer is in de nacht van 30 januari 1989 geplaatst, rond dezelfde tijd als onder andere de uit de grond oprijzende violist in de Stopera. De maker is voor de buitenwereld onbekend. Er zijn in Amsterdam meer van deze anonieme beelden, die aan dezelfde artiest, De Onbekende Beeldhouwer, worden toegeschreven. De beelden van De Onbekende Beeldhouwer zijn in eigendom aan de gemeente overgedragen onder de voorwaarde dat de identiteit van de maker niet bekend wordt gemaakt. De man kan de tak niet afzagen zonder daar zelf van af te vallen. Hij draagt een alpinopet die ook al een keer vermist werd. Ook is de zaag een keer afgebroken. Herstelwerkzaamheden werden ook door onbekenden gedaan. Op de oude tak leek de boom de zaag ingekapseld te hebben. In oktober 2019 werd de tak, die tussen stam en beeld geknakt was en na een tijd lang vastgebonden te zijn geweest aan een erbovenhangende tak, bij de stam afgezaagd. Het zagertje is daarbij voor herstel teruggekeerd naar zijn anonieme maker. In mei 2020 werd het beeldje teruggeplaatst, maar op een tak van een andere boom.

Amsterdam is een grootstedelijke gemeente in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De gemeente telt 934.927 inwoners en heeft een totale oppervlakte van 219,49 km², waarvan 165,50 km² land en 53,99 km² water (1 januari 2024, Bron: CBS), Groot-Amsterdam telt 1.459.402 inwoners. Het is de grootste gemeente van Nederland. Amsterdam vormt samen met 29 andere gemeenten de Metropoolregio Amsterdam. In de regio wonen meer dan 2.600.000 mensen. Amsterdam is samen met Den Haag de gemeente met het hoogste percentage inwoners met een migratieachtergrond, op 1 januari 2020 had 55,6% van de inwoners een migratieachtergrond. Het aantal verschillende nationaliteiten in de gemeente (in 2007: 177) behoort tot de hoogste ter wereld. Sinds 24 maart 2022 maakt ook Weesp deel uit van de gemeente Amsterdam, dat fungeert als stadsgebied binnen die gemeente.

Het Leidsebosje is een plantsoen in Amsterdam-West.

Boom Hella S. Haasse is een paardenkastanjeboom in het Vondelpark, Amsterdam-Zuid; het deel dat de Slurf wordt genoemd. Een vijftienjarige paardenkastanjeboom werd op 21 maart 2008 geplant door wethouder Paul van Grieken ter ere van de negentigste verjaardag van de schrijfster Hella Haasse op 2 februari 2008. Deze jonge kastanje kwam te staan op de plaats waar een oude kastanje tijdens een storm in 2007 omgewaaid was. De Boom Hella S. Haasse staat in een rotstuin direct achter het toegangshek Vondelpark (Stadhouderskade). Omdat het die dag sneeuwde zag de schrijfster deze hommage aan vanuit haar appartement in gebouw Byzantium dat uitziet op die toegang. Ongeveer een jaar eerder werd ze geëerd met een vernoeming naar haar van planetoïde 10250 (Hellahaasse). Het Vondelpark kent nog een benoemde boom: een iep ter ere van Hans Houtman nabij de ingang P.C. Hooftstraat. Hans Houtman was oprichter van de vereniging Vrienden van het Vondelpark (overleden Amsterdam 7 juli 2012). Een aantal seringen werd benoemd in het gedicht "Ik heb in 't Vondelpark een klein prieeltje gehuurd" van Annie M.G. Schmidt.

Café Américain, ook wel Café Americain genoemd, is een klassiek grand café in Amsterdam dat dateert uit 1902 en zich bevindt aan het Leidseplein op het gelijkvloers van wat Amsterdammers Hotel Américain noemen. Hotel Americain is onderdeel van Eden Hotel Group.

Het American Hotel (formeel voluit 'Clayton Hotel Amsterdam American') is een hotel aan het Leidseplein 28 in Amsterdam. Het hotel is gelegen naast de Stadsschouwburg. In het hotel met zijn beroemde Café Américain bevindt zich de oudste leestafel van Amsterdam. Het hotel wordt door de Amsterdammers vaak simpelweg het Americain genoemd.

De Stadhouderskade is een straat in Amsterdam-West (nummers 1 tot 23) en Amsterdam-Zuid, op de west- en zuidoever van de Singelgracht van de Overtoom tot aan de Amstel. De straat maakt deel uit van een reeks van drie straten die de buitenring om de Singelgracht vormen. De buitenring (de stadsroute 100) wordt van noord naar zuid gevormd door de Nassaukade tot aan de kruising met de Overtoom; de Stadhouderskade en vanaf de Torontobrug, de Mauritskade.

Het Byzantium is een complex dat staat aan de Stadhouderskade in Amsterdam-West. Het gebouw staande in het Museumkwartier wordt ingesloten door het Vondelpark, de Stadhouderskade en de Tesselschadestraat. Het complex was tijdens de oplevering een van de grootste gebouwen in de stad, zeker in de buurt waar het werd gebouwd. Het was tevens de afsluiting van de vernieuwing van dit deel van de Stadhouderskade, er was na 1991 geen “oudbouw” meer in de lage huisnummers te vinden. Rem Koolhaas was de architect namens het Office for Metropolitan Architecture (OMA) die het ontwerp maakte en hij liet de verdere uitvoering aan collegae Kees Christiaanse en Ron Steiner. Zij wonnen daarmee een soort wedstrijd waarbij ook Cees Dam en Alexander Bodon aan meededen (1988). Het complex omvat woningen, kantoren, bedrijfsruimte en een ondergrondse parkeergarage. In de bouw werden allerlei uiterlijke kenmerken meegegeven. In het complex zit een blauwachtig hoog flatgebouw en kantoor, een goudkleurige schuin aflopende ingang van de parkeergarage en een winkelcentrum. Het gedeelte aan de Tesselschadestraat is laagbouw. Er zou nog een uitwendige lift geplaatst worden, deze kwam er uiteindelijk niet. Overblijfsel van dit onderdeel is het half zwevende ronde penthouse dat uitsteekt uit de gevel als een gezwel. Tegenstanders vonden het gebouw monstrueus, zeker gezien vanuit het Vondelpark. Een feestelijke opening werd achterwege gelaten, want er werd gevreesd voor krakersrellen. Bij de nieuwbouwplannen voor dit terrein was eerder gedacht aan sociale woningbouw. De flats met een koopprijs van 350.000 tot 1.200.000 gulden voldeden daaraan niet. Men zag het gebouw vooral als plaats voor de oude gegoede burger. De populariteit van de koopflats overtrof de stoutste verwachtingen. De prijzen waren na twee jaar verdubbeld. De makelaar Geytenbeek, toch al niet geliefd binnen de krakerswereld, vond de discussie niet erg. Hij vond het belangrijker dat erover gepraat werd, dan hoe er over gesproken werd. Zelfs een satirisch spotje van Keek op de Week op 17 maart 1991 kon hem niet deren.

De Koepelkerk was een kerk voor de Nederlandse Hervormde Kerk in Amsterdam. Ze was gesitueerd aan de Stadhouderskade. De naam werd na uitgebreid debatteren gekozen uit een rijtje o.a. Geuzenkerk, Oranjekerk, Willemskerk. De architect van A.J. Van Beek (geboren 1848) kwam uit Maarssen.

De Hans Snoekfontein is een kunstwerk in Amsterdam-Centrum. De fontein is vernoemd naar Hans Snoek, oprichtster van het Scapino Ballet, die via een legaat financieel bijdroeg aan de bouw van de fontein en het opknappen van het plein. Andere bijdragen kwamen van American Hotel en Holland Casino. Het geheel werd op 12 juni 2006 onthuld. Sinds 1962 spoot een fontein met bijnaam Leidseplein-vissen naar ontwerp van Gerarda Rueter water in en uit een bassin aan het deel van het Leidseplein dat voor het hotel ligt. Water stroomde uit onder andere twee vissen. Hans Snoek uitte samen met haar man regisseur Erik de Vries in 2001 de wens, dat er een fontein met meer allure kwam. Ze overleden echter in de jaren daarop. De twee vissen van Rueter kregen bij de vernieuwing een nieuw bassin. Uit het bassin spuiten diverse spuwers waarbij een lijnenspel ontstaat, horizontaal, verticaal en diagonaal. Vier spuwers spuiten water omhoog; de twee snoeken van Rueter spuiten diagonaal; de sokkel daarvan horizontaal, vier waterstralen komen uit wat op grote slakkenhuizen lijken en vier stralen komen uit Botticelli-schelpen. Het bassin meet ongeveer 20 bij 10 meter in ovale vorm en heeft 1 miljoen euro gekost. Het nieuwe ontwerp kwam van landschapsarchitect Eriq Nijhuis van Gelder, werkend bij Stadsdeel Centrum. Hij ontwierp een bassin van Chinees geel graniet, materiaal dat ook terug te vinden is in de bouwconstructie van het American Hotel. Tegelijkertijd werden vier kroonlantaarns geplaatst, gefinancierd door stichting Heijmeijer van Heemstede, welke toen een nieuwe kleur kroon meekregen (blauw in plaats van rood). De fontein overleefde een nieuwe inrichting van dit deel van het plein in de periode 2016-2019.

De Plaquette H.F. Westerveld is een plaquette ter nagedachtenis van verzetswerk door Heijmen Friedrich Westerveld (Amsterdam, 20 augustus 1896 – Soest, 23 juni 1980). De gedenkplaat werd op 7 mei 1947 onthuld door Prins Bernhard in aanwezigheid van minister L. Neher en generaal jhr. W. Roëll aan de Koepelkerk aan de Stadhouderskade in Amsterdam. De plaquette draagt de tekst: "De koster H.F. Westerveld huisvestte hier met voortdurend levensgevaar voor zich en zijn gezin van 25 maart 1943 tot 5 mei 1945 het algemene hoofdkwartier van de O.D". O.D. staat voor de Ordedienst, die O.D. had regelmatig contact met Prins Bernard. Pieter Jacob Six, leider van de O.D. hield een toespraak. De kerk werd in 1972 gesloopt en op de plaats van de kerk werd het Amsterdam Marriott Hotel gebouwd. In april 1975 toen het hotel afgebouwd was onthulde Pieter Jacob Six de plaquette opnieuw, maar dan in de voorgevel van het hotel. Westerveld combineerde het kosterschap met een baan als aannemer/timmerman. Hij woonde met zijn gezin aan de Tesselschadestraat, vlak bij de kerk. Westerveld werd voor zijn verzetsactiviteiten geëerd met het Kruis van Verdienste en de King's Medal for Courage in the Cause of Freedom. Postuum werden hem nog het Verzetsherdenkingskruis en de Amerikaanse Legion of Honor Award toegekend. Een dochter en een zoon verrichtten ook verzetswerk.