Brug 1445

Brug 1446 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. De brug is gelegen in het kilometers lange voet- en fietspad Steengroevenpad, dat de wijk Reigersbos van oost naar west doorsnijdt. De brug 1446 ligt daar waar zij het Abcouderpad kruist. Ze ligt over een niet geheel complete ringsloot rondom die wijk. Het ontwerp van de brug was in handen van de Dienst der Publieke Werken. De bouwtekeningen vermelden geen naam van de specifieke architect, maar dit is Dirk Sterenberg, die tientallen soortgelijke bruggen (zie brug 1347 en Brug 1908) voor Reigersbos en elders heeft ontworpen. Sterenberg ontwierp bij een aantal van zijn bruggen soms ook wel plastieken en deze zijn hier terug te vinden in de eindbalusters, die de vorm lijken te hebben van een hefpoort behorende bij hefbruggen, maar de brug 1446 is een vaste brug.

Het Snodenhoekpark is een klein park en een straat in de wijk Gaasperdam in Amsterdam-Zuidoost. Het park is gelegen ten zuiden van de Schoonhovendreef en ten noorden van De Hoge Dijk. Dwars door het park loopt het Steengroevenpad. Het park is midden jaren 80 aangelegd, gelijktijdig met de wijk Reigersbos, onderdeel van Gaasperdam. Het park is vernoemd naar de buurtschap Snodenhoek in de Overbetuwe.

Brug 1447 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. De voetbrug is gebouwd rond 1983 tussen twee door een gracht gescheiden buurtjes, beide in Reigersbos-Zuid gelegen. Ze ligt in het oostelijke verlengde van het voetpad Salenteinpad, daar waar ze het Abcouderpad kruist; aan de oostzijde landt ze in het Singravenpad. In 1982 maakte architect Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke Werken het ontwerp voor deze oeververbinding. Het maakte deel uit van een pakket aan bruggen in de wijken Gein III en IV, allemaal van de hand van Sterenberg, zie bijvoorbeeld ook de Jos Gemmekebrug. De brug steunt op betonnen landhoofden met dito borstweringen. Om de overspanning te dragen zijn vier betonnen brugpijlers neergezet met daarover twee jukken. De overspanning wordt gedragen door houten balken waarover een houten loopdek met split tegen de gladheid. De brug heeft begin 21e eeuw een nieuwe houten overspanning gekregen waarbij de oorspronkelijke dikhouten wit geschilderde leuningen vervangen zijn door een slankere opbouw. De brug heeft drie doorvaarten, waarvan de middelste 5,25 meter breed is; doorvaart is echter theoretisch; er is in de onderliggende ondiepe sloot geen scheepvaart mogelijk.

Brug 1344 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. Deze verkeersbrug is gebouwd rond 1981 tussen twee door een gracht gescheiden buurtjes, beide in Reigersbos-Midden gelegen. Ze ligt in de Schoonhovendreef; de hoofdverkeersroute alhier. In 1980 maakte architect Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke Werken het ontwerp voor deze oeververbinding. Van Sterenberg liggen tientallen bruggen in de wijk, veelal in een model dat ook in serie ontworpen lijkt. Voor brug 1344 kwam een specifiek ontwerp, waarbij Sterenberg ook zijn kwaliteiten aan kunstenaarschap kwijt kon. Het specifieke is te vinden in de kokervormige leuningen, die volgens het ontwerp aan beide zijden van de brug geplaatst waren. Ook de wijze waarop de leuningen op de brug bevestigd waren, verraadt kunstenaarschap. Vanwege geluidsoverlast (van het verkeer) richting het zuiden, werd een van de kokers vervangen door geluidsschermen. Sterenberg tekende ook een voet- en fietspad in, maar de aansluitingen werden na 1986 opengebroken en verwijderd. De brug is qua vorm een kruising tussen een vaste brug en een duiker.

Brug 1455 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. De voetbrug is gebouwd rond 1983 tussen twee door een gracht gescheiden buurtjes, beide in Reigersbos-Midden gelegen. Ze ligt in het oostelijke verlengde van de Tielstraat, daar waar ze het Abcouderpad kruist; aan de oostzijde landt ze in de Teteringenstraat. In 1982 maakte architect Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke Werken het ontwerp voor deze oeververbinding. Het maakte deel uit van een pakket aan bruggen in de wijken Gein III en IV, allemaal van de hand van Sterenberg, zie bijvoorbeeld ook de Jos Gemmekebrug. De brug steunt op betonnen landhoofden met dito borstweringen. Om de overspanning te dragen zijn vier betonnen brugpijlers neergezet met daarover twee jukken. De overspanning wordt gedragen door houten balken waarover een houten loopdek met split tegen de gladheid. De brug heeft begin 21e eeuw een nieuwe houten overspanning gekregen waarbij de oorspronkelijke dikhouten wit geschilderde leuningen vervangen zijn door een slankere opbouw. De brug heeft drie doorvaarten, waarvan de middelste 5,25 meter breed is; doorvaart is echter theoretisch; er is in de onderliggende ondiepe sloot geen scheepvaart mogelijk.

Brug 1454 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. De voetbrug is gebouwd rond 1983 tussen twee door een gracht gescheiden buurtjes, beide in Reigersbos-Midden gelegen. Ze ligt in het oostelijke verlengde van de Toutenburgstraat, daar waar ze het Abcouderpad kruist; aan de oostzijde landt ze in de Teteringenstraat. In 1982 maakte architect Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke Werken het ontwerp voor deze oeververbinding. Het maakte deel uit van een pakket aan bruggen in de wijken Gein III en IV, allemaal van de hand van Sterenberg, zie bijvoorbeeld ook de Jos Gemmekebrug. De brug steunt op betonnen landhoofden met dito borstweringen. Om de overspanning te dragen zijn vier betonnen brugpijlers neergezet met daarover twee jukken. De overspanning wordt gedragen door houten balken waarover een houten loopdek met split tegen de gladheid. De brug heeft begin 21e eeuw een nieuwe houten overspanning gekregen waarbij de oorspronkelijke dikhouten wit geschilderde leuningen vervangen zijn door een slankere opbouw. De brug heeft drie doorvaarten, waarvan de middelste 5,25 meter breed is; doorvaart is echter theoretisch; er is in de onderliggende ondiepe sloot geen scheepvaart mogelijk.

Ode aan verbinding is een onorthodoxe muurschildering in Amsterdam-Zuidoost. Het artistiek kunstwerk is een buurtinitiatief van bewoners van de Snelleveldstraat in de wijk Reigersbos. Deze wijk werd in de ogen van kunstenaar Munir de Vries gekenmerkt door eenvormigheid. Een van de blinde muren en een voorbeeld daarvan bevond zich bij huisnummer 4, waarbij de woningen plots overgaan in particuliere boxen. De Vries maakte in die tijd (2020) meest muurschilderingen, met name in Amsterdam en Utrecht. Op een aantal plaatsen in Amsterdam-Zuidoost werden middels die muurschilderingen blinde muren voorzien van een kunstwerk. Een probleem echter aan de Snelleveldstraat was, dat Woningcorporatie Eigen Haard (mede financier) geen toestemming gaf de muur te beschilderen. Met vormgever Daniel Boeten (buurman van De Vries) werd een manier bedacht om de muur toch te voorzien van een kunstwerk. Een oplossing werd gevonden door meer dan honderd beschilderde stukken staal en hout tot een kunstvorm te verheffen. Het infobordje meldt dat het dus eigenlijk een werk in 2,5 dimensies is; wel lengte en breedte, maar nauwelijks diepte. De Ode van verbinding moeten bewoners en natuur samenbrengen. Het werk is in december 2020 aan de muur bevestigd.

Het Tegelarijpad is een voetpad in Amsterdam-Zuidoost. Ze ligt in de buurt Reigersbos-Midden

Brug 1449 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. De brug werd aangelegd in het kader van de bouw van de woonwijk Reigersbos. Op het gebied van bruggenbouw was dit het domein van architect Dirk Sterenberg, die het bruggetje vanuit Hoorn als zelfstandig architect ontwierp voor de Dienst der Publieke Werken. Voor Reigersbos ontwierp hij betonnen en houten bruggen. Brug 1449 is er een uit de categorie betonnen bruggen. De brug is bestemd voor voetgangers en fietsers die gebruik maken van het Spengenpad, genoemd naar buurtschap Spengen en 550 meter lang, dat de wijk Reigersbos van noord naar zuid doorsnijdt en na de brug geheel in het groen ligt en eindigt op het AMC-pad, dat ligt op de kade van de Hollandse Kade, zowel de grens tussen de gemeenten gemeente Amsterdam en De Ronde Venen als tussen de provincies Noord-Holland en Utrecht. Ontwerp, aanbesteding en bouw van de brug gebeurde nog in de tijd dat er voor deze wijk geen straatnamen waren vergeven; men moest het doen met Reigersbos III en IV. Wel ging om een pakket aan bruggen. Met brug 1449 werd ook gewerkt aan de bruggen 1444 tot en met 1455 en brug 1399, allemaal bestemd voor voetgangers en deze dus ook voor fietsers Op 13 september 1982 startten de werkzaamheden; oplevering moest plaatsvinden op 27 april 1983. Net zoals bij de houten bruggen, ontwierp Sterenberg ook een duidelijk herkenbare betonnen brug voor Reigersbos. Ze zijn op de leuningen na geheel van beton. De balustrade wordt gevormd door een betonnen balk, die tevens als zitplaats kan worden gebruikt met de stalen leuning. De liggende balustrade is in geklemd tussen houders die de vorm hebben van abstracte beeldhouwwerken. In tegenstelling tot de houten bruggen zijn deze betonnen bruggen nauwelijks door weersinvloeden aangetast; ze liggen erbij zoals ze gebouwd zijn. Wel zijn de balusters frequent slachtoffer van graffiti.

Het gouden kruis is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. Naar aanleiding van een aantal bouwprojecten in Reigersbos in de jaren tachtig werd een kunstwedstrijd uitgeschreven. Voor 1 procent van de bouwkosten kon kunst in de openbare ruimte neergezet worden. Kunstenaar Han Goan Lim won de wedstrijd met zijn Gouden kruis, werktitel Double cross. Het beeld moest duidelijkheid aan het onduidelijk kruispunt geven, aldus de kunstenaar. Vanuit een centrale kubus met gelijke ribben (2,5 bij 2,5 bij 2,5 meter), lopen in kruisvorm zes langwerpige kubussen weg (5 bij 2,50 meter) weg. Het geheel heeft een hoogte van circa tien meter. Vanuit volume gezien een enorm gevaarte. Door het beeld open te houden (alleen de ribben zijn zichtbaar) ontstaat echter een lichtheid (gewicht), waardoor het lijkt te zweven; bovendien rust het gevaarte op maar drie steunpunten. Die lichtheid wordt ook veroorzaakt omdat alle lijnen in het beeld diagonaal lopen, terwijl in de verre omtrek de wijken een uitgesproken horizontale indruk (portiekwoningen) geven. Het beeld zou de grens moeten aangeven “tussen stad en landschap”. Zoals de titel aangeeft was het beeld goudkleurig, hetgeen bijdroeg aan het vervreemdend effect tussen al het beton en baksteen. Die kleur is al jaren niet zichtbaar meer; het kreeg een bruinige kleur, niet naar de zin van de kunstenaar die het vanwege die kleur te somber vond. Nadat hij er een keer langskwam heeft hij bij de gemeente Amsterdam een verzoek tot groot onderhoud ingediend; hij wilde daarbij dat het werk zilverkleurig werd en in de nacht verlicht. Dat zou het effect van zweven vergroten was zijn mening. Zijn verzoek werd ingewilligd, maar moest vervolgens via allerlei instanties gaan om goedgekeurd te worden (participatietraject). De actie van de kunstenaar vormt een uitzondering in zijn terugkijken op zijn werk; eenmaal neergezet is het af. De kunstenaar had het in 2021 druk zat. Hij is dan bezig met een Moluks monument voor de Lloydkade in Rotterdam alsook een hommage aan Abraham Tuschinski, voor de Rotterdamse buurt Little C. Het gouden kruis staat in een grasveldje aan de Schoonhovendreef nabij de Tafelbergspoorbrug, Schaikstraat.

Brug 1345 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. De vaste brug maakt deel uit van een vijftal bruggen, die ontworpen werd tijdens de inrichting van de buurt Reigersbos II in Gaasperdam. De bruggen 1345 tot en met 1349 werden ontworpen door de architect Dirk Sterenberg. Deze bruggen werden door hem in 1980 ontworpen, toen hij werkte als zelfstandig bij de Branchevereniging Nederlandse Architectenbureaus inschreven architect in Hoorn, nadat hij afscheid had genomen van de Dienst der Publieke Werken in Amsterdam. Op gegeven moment (rond 2008) lagen er 173 bruggen van Sterenberg in Amsterdam. Sterenberg moest het bij het ontwerp doen met een ontwerpplattegrond van de wijk, er stond nog geen woning. Er werd hier een brug gevraagd die, in verband met gescheiden snel en langzaam verkeer, alleen geschikt hoefde te zijn voor voetgangers. De brug ligt aan de rand van het winkelcentrum Reigersbos. De brug is slechts 2,50 meter breed en ligt over het (kunstmatig aangelegde) verlengde van de Snellerwaardgracht. De vijf bruggen werden in de periode 1981/1982 op een betonnen paalfundering gebouwd en bestaan op de metalen leuningen en bewapening van het beton na geheel uit beton. Sterenberg ontwierp bij een aantal van zijn bruggen soms ook wel plastieken en deze zijn hier terug te vinden in de eindbalusters, die de vorm lijken te hebben van een hefpoort behorende bij hefbruggen, maar de brug 1345 is een vaste brug.

Brug 1346 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuidoost. De brug maakt deel uit van een vijftal bruggen, die ontworpen werd tijdens de inrichting van de buurt Reigersbos II in Gaasperdam. De bruggen 1345 tot en met 1349 werden ontworpen door de architect Dirk Sterenberg. Deze bruggen werden door hem in 1980 ontworpen, toen hij werkte als zelfstandige bij de Branchevereniging Nederlandse Architectenbureaus inschreven architect in Hoorn, nadat hij afscheid had genomen van de Dienst der Publieke Werken in Amsterdam. Op gegeven moment (rond 2008) lagen er 173 bruggen van Sterenberg in Amsterdam. Sterenberg moest het bij het ontwerp doen met een ontwerpplattegrond van de wijk, er stond nog geen woning. Er werd hier een brug gevraagd die, alleen geschikt hoefde te zijn voor voetgangers. De brug ligt aan de rand van het winkelcentrum Reigersbos. De brug is slechts 2,50 meter breed, en ligt over het (kunstmatig aangelegde) verlengde van de Snellerwaardgracht. De vijf bruggen werden in de periode 1981/1982 op een betonnen paalfundering gebouwd en bestaan op de metalen leuningen en bewapening van het beton na geheel uit beton. Sterenberg ontwierp bij een aantal van zijn bruggen soms ook wel plastieken en deze zijn hier terug te vinden in de eindbalusters, die de vorm lijken te hebben van een hefpoort behorende bij hefbruggen, maar de brug 1346 is een vaste brug.