Grote Houtbrug

De Grote Houtpoort was een stadspoort in de Nederlandse stad Haarlem. De poort bevond zich aan het eind van de Grote Houtstraat bij het Houtplein ter hoogte van de Grote Houtbrug. De poort werd ter vervanging van een oudere poort gebouwd in 1591 door 'stadsmetselaar' Mr. Willem Dirksz. den Abt. De poort werd evenals de Zijlpoort in 1824 gesloopt om de stad ruimere toegangswegen te geven met oog op de grote Algemeene Tentoonstelling van Voorwerpen van Nationale Nijverheid in 1825. De sloop werd onder handen genomen door Jan David Zocher. De sloper betaalde het stadsbestuur 3500 gulden - veel materiaal was nog goed verhandelbaar.

De Lido, soms ook het Lido Theater genoemd, is een voormalige bioscoop in de Noord-Hollandse stad Haarlem. De bioscoop was gelegen aan de oostkant van het Houtplein in het stadsdeel Haarlem Zuid-West, net even ten zuiden van het stadscentrum.

Het Proveniersplein is de niet-officiële benaming voor een straat in de Nederlandse stad Haarlem. De naam is voor het eerst te vinden in het Haarlems Dagblad van 16 september 1903. Dan wordt daar nog het Proveniershof mee bedoeld. In 1976 wordt het voor het eerst gebruikt om de driesprong waar de Gierstraat in de Grote Houtstraat uitkomt, aan te geven.

The Body Building is een kunstwerk op het Houtplein in Haarlem dat sinds 1990 aan de zuidoostzijde van het plein stond, voor het ABN-AMRO-kantoor. Na de herstructurering van het zuidelijk gedeelte van het Houtplein en omgeving in 2023 is de telefooncel dat jaar teruggeplaatst aan de overkant van het plein aan de zuidwestzijde. Het kunstwerk bestaat uit een toren van vier keer vier groene PTT-telefooncellen op elkaar geplaatst. Het kunstwerk is gemaakt door de Belgen Jan en Paul Schietekat in het kader van een Haarlem-Antwerpen expositie. Deze expositie werd 12 mei tot 29 juli 1990 gehouden binnen een tentoonstelling van het Frans Hals Museum. Na deze tentoonstelling werden alle andere kunstwerken, die op diverse plekken in Haarlem waren geplaatst, weggehaald. Enkel dit kunstwerk bleef staan vanwege zijn omvang en vele positieve reacties.

De Gasthuissingel is een singel en straat in de Noord-Hollandse stad Haarlem. De singel maakte deel uit van vestingwerken van Haarlem, die de stad in vroegere tijden moesten beschermen tegen indringers. Deze singelgracht loopt vanaf de Raamsingel nabij de Grote Houtbrug en Houtplein naar de Kampersingel, nabij de Kleine Houtbrug. Langs de noordelijke zijde ligt in het centrum van Haarlem het voormalig complex van het Sint Elisabeth Gasthuis dat hier vanaf 1581 tot 1973 zijn vestiging nam. Eerder was het gelegen aan de Botermarkt nabij het Claraklooster, waar het tot 1576 gevestigd was tot de grote stadsbrand van 1576 het complex in de as legde. Hedendaags gaat dit ziekenhuis verder als het Spaarne Gasthuis.

De Luxor was een bioscoop in de Nederlandse stad Haarlem. De bioscoop was sinds 1920 gevestigd in het centrum van de stad aan de Grote Houtstraat. Even verderop in dezelfde straat zat de Cinema Palace. De Luxor was ontworpen door Martin Kuyper, die voorafgaand ook het Bouwmeester Theater in Rotterdam, de Cinéma Américain in Den Haag en de Flora in Enschede heeft ontworpen. De bioscoop had in 1990 zo’n 407 zitplaatsen en sloot in 1995 zijn deuren. Nadat het gebouw de functie als bioscoop verloor, heeft het verschillende kledingwinkels gehuisvest.

Het Vrouwe- en Antonie Gasthuys is een Haarlems hofje, het hofje is te vinden aan het Klein Heiligland te Haarlem. Het hofje is een samenvoeging van twee gasthuizen, een plek waar reizigers één of meerdere nachten konden overnachten. Van gasthuizen werd vooral gebruikgemaakt door pelgrims, daarom werd het stichten van een gasthuis gezien als een goede daad.

Het Frans Hals Museum (vroeger Stedelijk Museum van Haarlem) is een Nederlands museum in de Noord-Hollandse stad Haarlem, opgericht in 1862, dat bekendstaat als het kunstmuseum van Haarlem. De collectie is gebaseerd op de rijke verzameling van de stad zelf, die vanaf de 16de eeuw is opgebouwd. Het museum bezit honderden schilderijen, waaronder meer dan een dozijn van Frans Hals, aan wie het museum zijn naam dankt. Het Frans Hals Museum heeft twee historische locaties in de Haarlemse binnenstad: de hoofdlocatie aan het Groot Heiligland en Locatie Hal aan de Grote Markt, samengesteld uit de naast elkaar gelegen 17de-eeuwse Vleeshal en 19de-eeuwse Verweyhal. Aan het Groot Heiligland staat het 17de-eeuwse Oudemannenhuis met regentenkamers. Hier bevinden zich de beroemde schilderijen van Frans Hals en andere oude, moderne en hedendaagse kunst en het museumcafé. In Locatie Hal worden regelmatig tentoonstellingen met moderne en hedendaagse kunst georganiseerd.

Hof is een museumgebouw gebouwd in 1913 in Haarlem in gebruik door het Frans Hals Museum voor het tentoonstellen van hun collectie van de Gouden Eeuw. Het complex is gebouwd rondom het hoofdgebouw en tuin van het voormalige Oudemannenhuis aan het Groot Heiligland. Het gebouw is in vroeg-17e-eeuwse stijl historiserend gebouwd naar een ontwerp van stadsarchitect Lucas Christiaan Dumont op de historische plattegrond. Op 14 mei 1913 werd het museum geopend. Het Stedelijk Museum werd later genoemd naar Haarlems beroemdste kunstenaar: Frans Hals. De gemeente kocht in 1908 het Oudemannenhuis van de kerk om er de stedelijke kunstcollectie onder te brengen die voorheen tentoongesteld werd in het stadhuis. Het hoofdgebouw werd hierbij behouden. De vleugels van het gebouw werden gesloopt en in neorenaissancestijl weer opgebouwd naar een ontwerp van stadsarchitect L.C Dumont. De oorspronkelijke plattegrond, de toegangspoort en het hoofdgebouw bleven gehandhaafd.

Het Oudemannenhuis in Haarlem was een bejaardenhuis voor mannen aan het Groot Heiligland, dat in 1609 in gebruik werd genomen. In het gebouw is sinds 1913 het Frans Hals Museum gevestigd. Het Oudemannenhuis was geen armlastige instelling, getuige de toegangspoort, die is versierd met pilasters, een cartouche met wapenschilden en bovenop een beeld van een oude man. Het oudemannenhuis werd destijds zo mooi gevonden dat men schreef: het ‘Oldemannenhuys schijnt veel eerder een Paleis van een Prince’. Het gebouw lag rondom een binnentuin, die in 17e-eeuwse stijl is aangelegd. Ook de typisch Hollandse trapgevels herinneren aan die periode.

In de Tweede Wereldoorlog zijn op 7 maart 1945 bij de Dreef in Haarlem vijftien gevangen verzetslieden door de Duitsers geëxecuteerd, bij wijze van represaille. Burgers werden gedwongen toe te kijken.

De Baan is een straat in Haarlem. De straat ligt net ten noorden van het Frederikspark in de buurt Welgelegen in het stadsdeel Haarlem Zuid-West en verbindt de Kleine Houtweg met het Houtplein.