Heemstedestraat

De Fiep Westendorpbrug (brug 385) is een vaste brug in Amsterdam, op de grens van de stadsdelen Zuid en Nieuw-West. De brug is gelegen in de Heemstedestraat. Ze overspant de Westlandgracht. Aan de oostzijde landt de brug op de kade die ook Westlandgracht heet, aan de westzijde ligt voetgangersgebied. De gracht vormde tot 1959 de grens tussen stedelijke bebouwing en tuinderijen. Een van de eerste uitbreidingen bestond uit het aanleggen van deze brug. De brug zou een aantal jaren later de verbinding verzorgen naar de wijken Slotervaart en Osdorp. De brug werd werkelijk in het niets gelegd. De stadsbebouwing hield hier plotseling op, in de verre verte was nog het dorp Sloten te zien. Na de aanbesteding in januari 1959, werd er vanaf de zomer 1959 tot en met juli 1960 (oplevering) aan gebouwd. Het werd een betonnen brug (betonnen pijlers, betonnen overspanning) met stalen brugleuningen. De gemeente verwachtte veel verkeer en daardoor werd aan de westzijde van de brug een voetgangersviaduct ingebouwd. Zo konden schoolgaande kinderen gebruik maken van een scheiding tussen langzaam en snelverkeer. De Telegraaf constateerde in januari 1961 echter dat de onderdoorgang er weliswaar was, maar dat de gemeentelijke dienst Publieke Werken vergeten was het voetpad te bestraten. Het voetgangersgebied werd ter plaatse van de brug uitgebreid met zitjes, zoals dat ook in de tijd van bruggenbouwer Piet Kramer gebeurde. De architect van de brug is echter Peter Pennink, die maar een beperkt aantal bruggen ontwierp voor Amsterdam. Aan de noordwestzijde van de brug werd ook een speelruimte voor kinderen neergelegd, waarbij Jacoba Mulder en Aldo van Eyck hun invloed konden laten gelden. Hun werk is echter in 2006 tot een minimum teruggebracht (het gebouwtje kwam in diezelfde tijd als de herinrichting), ook de onderdoorgang werd dichtgemaakt, omdat de doorgang het domein was geworden van daklozen en mensen die in de openbare ruimte bier drinken. Sinds 1975 draagt de brug tevens de tramrails van tram 2, die op 6 oktober 1975 werd verlengd, waarbij bus 23 van de brug verdween die hier sinds 10 juli 1960 reed. Tot dan toe reed de tram niet verder dan het Hoofddorpplein, maar het nieuw bebouwde gebied ten westen van de Johan Huizingalaan met onder meer het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis en Slotervaartziekenhuis hadden beter openbaar vervoer nodig. Op de brug staduitwaarts kwam de trambaan direct op een verhoogd niveau te liggen, de brug was dermate breed dat er ook voldoende ruimte was voor tramhaltes op de brug. Eind jaren negentig werden deze echter opgeheven om enkele jaren later na protesten weer terug te keren. De brug werd in 2022 vernoemd naar illustratrice Fiep Westendorp. Honderd meter westwaarts ligt de Heemstedebrug.

Brug 392 is een kunstwerk tussen Amsterdam-Zuid en Amsterdam Nieuw-West. De brug is gelegen over de Westlandgracht en is alleen bedoeld voor voetgangers. Ze ligt in het verlengde van de Rietwijkerstraat (Zuid). Aan de westzijde sluit ze niet (goed) aan op een weg, de Voorburgstraat ligt het dichtst bij. Er lag hier al jaren een bruggetje dat vanuit de Rietwijkerstraat eigenlijk het land- en tuinbouwgebied inliep, zo laat een foto uit 1938 zien. Er kwam in 1966/1967 een vaste brug die de hier dertig meter brede Westlandgracht overspant. De brug wordt daarbij ondersteund door twee brugpijlers, die beschermd worden door hanepoten. De brug moest langer worden dan de gracht breed, want de landhoofden zijn niet direct aan de oevers van de gracht geplaatst. De middendoorvaart is 12 meter met aan beide zijden nog een doorvaart van 7,50 meter. Het geheel wordt gedragen door een paalfundering van gewapend beton en dennenhout. Het ontwerp kwam van de Dienst der Publieke Werken, architect Dick Slebos. De brug is "slechts" 1,5 meter breed en bij de landhoofden vrij steil (bijna 8 %).

De Poeldijkstraat is een straat in de wijk Westlandgracht in Slotervaart in Amsterdam Nieuw-West.

De Heemstedebrug (brug 178P) is een combinatie van twee viaducten in Amsterdam Nieuw-West. Zij zijn gelegen in de Ringweg-West/Einsteinweg, een onderdeel van de Rondweg Amsterdam. Het betreft hier een aantal ongelijkvloerse kruisingen tussen die ringweg en (van noord naar zuid) de Hodenpijlkade (dat deel van het viaduct heet Hodenpijlbrug), Westlandgracht en de Heemstedestraat. De bouw begon in maart 1973 met het heien van de 186 palen. Die ringweg was toen nog maar afgebouwd tot aan de Cornelis Lelylaan. Vanaf 2 april 1975 kon het verkeer doorrijden naar de Henk Sneevlietweg. Tijdens de bouw van het viaduct werd de Heemstedestraat tijdelijk naar het zuiden opgeschoven. Pas na oplevering kwamen rond 1990 de geluidsschermen, daarvoor werden aparte dragende constructies geïntegreerd. In die pijlers voor de geluidsschermen zijn de namen van de Heemstedestraat en Hodenpijlkade uitgefreesd. De brug kreeg in 2018 een naam: Heemstedestraatbrug; deze werd in 2019 gecorrigeerd naar Heemstedebrug. Ten westen van het viaductenstelsel ligt de Westlandgrachtschutsluis met daarin de Karl Popperbrug (brug 305), een gemeentelijk monument. Op nog geen honderd meter ten oosten van dit viaduct ligt brug 385 uit 1959 ook in de Heemstedestraat, maar dan in een overspanning van een ander deel van de Westlandgracht.

Bloemenzee is een kunstwerk in Amsterdam Nieuw-West. Het is een creatie van Berkman en Janssens bestaande uit Margot Berkman en Eline Janssens, destijds een kunstenaarsduo(2000-2010) vormend. Zij betegelden het noordelijk landhoofd van de Rijswijkstraatbrug. Zij beeldden een aantal dieren af die hier een aantal eeuwen geleden hun sporen achterlieten nabij het gebied rond de Slotervaart, die ergens anders liep dan de Slotervaart. Het uit tegels opgebouwde tableau van 300 m² laat herten, wilde zwijnen en kikkers zien omringd door een bloemenzee (groene tegels geven gras weer) achter een water (blauwe tegels geven de Slotervaart weer). Het viaduct/de tunnel werd als onveilig gevoeld mede ingegeven door het grijze beton. Door gebruik te maken van lichte kleuren zou het gevoel van onveiligheid verminderen; de tunnel kreeg ook nog verlichting. Het tableau werd 20 juni 2007 onthuld. Het is voor wat thema een voortzetting van De dames en de muze in een ander viaduct; de Leeuwendalerswegbrug.

De Muurschildering Rijswijkstraatbrug is een muurschildering aangebracht op een landhoofd van de Rijswijkstraatbrug in Amsterdam Nieuw-West. Het beton van het zuidelijk landhoofd werd in 2008 voorzien van een tunnelschildering. Het is een creatie van kunstenaar Frederik Molenschot. De kunstenaar haalde inspiratie uit de workshops met dak- en thuislozen, die verbleven in het thuis voor daklozen in de nabijgelegen Poeldijkstraat, ook wel "Hotel Rijswijk" genoemd. Het beton werd beschilderd in vormen ontsproten aan de geesten van de dak- en thuislozen. Zo is een olifant te zien in laarsjes of cowboylaarzen, een bewoner met hond, handen in de vorm van een vredesteken en ook een sleutel. Het kunstwerk kreeg een vervolg met gravures in de buitengevel van het gebouw zelf.

De Rijswijkstraatbrug (brug 179P) is een kunstwerk in Amsterdam Nieuw-West. Alhoewel de naam dragend van een brug is het een viaduct dan wel een tunnel, Amsterdam duidt meestal viaducten en tunnels als bruggen aan. Het viaduct, geheel van beton is gelegen in de Rijksweg 10, Het kunstwerk vormt de verbinding tussen twee delen van de Rijswijkstraat, waarnaar ze vernoemd is. De straat is daarbij weer vernoemd naar Rijswijk. Het viaduct ligt daarbij schuin over de Rijswijkstraat. De twee viaducten die tegen elkaar liggen werden in 1974/1975 gebouwd toen Amsterdam en Het Rijk werkten aan de verlenging van de Ringweg-West op het tracé Cornelis Lelylaan en Henk Sneevlietweg. Het ontwerp is afkomstig van Rijkswaterstaat. Het genoemde traject werd onder protest geopend op 2 april 1975. De viaducten gingen sindsdien naamloos door het leven met het brugnummer 179P hetgeen verwijst naar een brug in Amsterdam in beheer bij het rijk of de provincie, in dit geval het rijk. Op 5 december 2017 besloot de Amsterdamse gemeenteraad om deze brug in een serie vernoemingen te vernoemen naar de onderliggende weg, zodat het bouwwerk kon worden opgenomen in de Basisadministratie Adressen en Gebouwen. De eerder genoemde protesten golden onder andere tegen de dreigende geluidsoverlast. De ringweg werd, op plaatsen waar dat noodzakelijk geacht werd, voorzien van geluidsschermen. Deze geluidsschermen werden voorzien van Andreaskruizen uit het stadswapen van Amsterdam. Beide landhoofden van het viaduct worden opgefleurd door kunstwerken: Muurschildering Rijswijkstraatbrug van Frederik Molenschot en Bloemenzee van Margot Berkman en Eline Janssens

Golf met drukveer is een artistiek kunstwerk in Amsterdam Nieuw-West. De schepping van Gérard Leonard van den Eerenbeemt staat sinds 1980 op een grasveld tussen de Westlandgracht en de Heemstedestraat. Het grasveld ligt ten zuiden van de Westlandgrachtschutsluis. Die sluis regelt voor de scheepvaart de overgang tussen de waterpeilen van de Westlandgracht en Slotervaart. Van den Eerenbeemt gaf door middel van dit beeld van wit golvend beton en een blauwe stalen drukveer de waterdruk in de sluis weer.

De Rietwijkerstraat is een straat in de Hoofddorppleinbuurt in het Amsterdamse stadsdeel Zuid.

Het Hoofddorpplein ligt in de Hoofddorppleinbuurt in Amsterdam-Zuid. Het Hoofddorpplein is via de Hoofddorpweg en de Zeilbrug verbonden met de omgeving van de Amstelveenseweg. Het plein is in 1927 vernoemd naar Hoofddorp in de Haarlemmermeer. De straten in de buurt zijn eveneens genoemd naar plaatsen ten zuidwesten van Amsterdam.

De Hoofddorppleinbuurt is een wijk in Amsterdam, in het stadsdeel Zuid in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De wijk had 0 inwoners per 1 januari 2023. Op centraal stedelijk niveau wordt de wijk aangeduid als buurtcombinatie V44. De oppervlakte van de Hoofddorppleinbuurt is 96,71 hectare. De Hoofddorppleinbuurt wordt begrensd door: Surinameplein (zuidzijde), Surinamestraat, Schinkel, A10 (noordelijke rijbaan), Einsteinweg, Henk Sneevlietweg (noordelijk talud) en de Westlandgracht. De buurt is gebouwd in de jaren twintig als onderdeel van het Plan West op het in 1921 geannexeerde grondgebied van de vroegere gemeente Sloten. Enkele straten bij de Jacob Marisstraat zijn nog gebouwd door de gemeente Sloten. De straatnamen zijn genoemd naar 19e-eeuwse schilders en plaatsen ten zuidwesten van Amsterdam. Sinds 1927 is de buurt via de Zeilbrug verbonden met de omgeving van de Amstelveenseweg. Vanaf 1929 had tramlijn 1 zijn eindpunt op het Hoofddorpplein. Deze lijn werd in 1948 afgelost door tramlijn 2, die in 1975 werd verlengd via de Heemstedestraat naar Slotervaart. Tot de indeling in stadsdelen maakte de Hoofddorppleinbuurt onderdeel uit van het Overtoomse Veld. Vanaf 1990 werd de buurt ingedeeld bij stadsdeel Zuid, tussen 1998 en 2010 was dit Oud-Zuid. De Hoofddorppleinbuurt is voornamelijk een woonbuurt, er zijn relatief weinig bedrijven en andere instellingen, hoewel het winkelaanbod vrij groot is. Sinds medio 2010 zijn er in de Hoofddorppleinbuurt ontwikkelingen gaande die wijzen op gentrificatie: er verhuizen veel studenten, starters en jonge gezinnen naar de buurt, wat heeft geleid tot een opbloei van horecagelegenheden en opgeknapte appartementen.

De Westlandgrachtschutsluis (sluisnummer 118), ook wel Westlandgrachtsluis (beter zou zijn: Slotervaartsluis), is een schutsluis in Overtoomse Veld in Amsterdam Nieuw-West. De sluis ligt tussen de Westlandgracht en de Slotervaart. De sluis is ter overbrugging van het verschil in waterpeil ten oosten (stadsboezempeil in de Westlandgracht) en ten westen (polderpeil in de Slotervaart) van 1,70 meter. De sluis en de Karl Popperbrug, direct naast de sluis, werden in 1959 ontworpen door de Dienst der Publieke Werken, in 1962/'63 gebouwd en in juli 1963 opgeleverd. Aan de zijde van de Slotervaart staan sluiswachterhuisjes, tevens het Gemaal Delflandlaan. De sluis werd al twintig jaren niet meer geschut (geopend voor schepen). Vanaf 2017 waren er plannen bij Waternet om de sluis, met afstandbediening, weer operationeel te maken. Daardoor kan ze onderdeel worden van de vaarroute van de binnenstad naar de Sloterplas. Na enkele jaren uitstel is de sluis na renovatie per 2 april 2021 weer opengesteld voor het scheepvaartverkeer. Voorlopig wordt de sluis nog met de hand bediend op vrijdag t/m zondag in het zomerseizoen. Bediening op afstand komt er in juni of juli 2024. Kunstenaar Gérard Leonard van den Eerenbeemt haalde inspiratie uit de sluis voor zijn kunstwerk Golf met drukveer uit 1979, geplaatst naast de sluis.