Amrumer Straße

Seestraße is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder de kruising van de Seestraße en de Müllerstraße in het Berlijnse stadsdeel Wedding. Het metrostation werd geopend op 8 maart 1923 en was op dat moment het noordelijke eindpunt van de Nord-Süd-Bahn, de huidige lijn U6. In 1956 werd de lijn naar het noorden verlengd, waardoor Seestraße geen eindstation meer is. Direct ten noorden van station Seestraße bevindt zich de hoofdwerkplaats van de Berlijnse metro.

Westhafen is een metrostation in de Duitse hoofdstad Berlijn dat in 1961 werd geopend bij het gelijknamige S-Bahnstation. Het metrostation Westhafen, voorheen Putlitzstraße, ligt iets ten noorden van de S-Bahnring en ten westen van de Putlitzbrücke, in een hoofdzakelijk industrieel gebied. Het station heeft een eilandperron met uitgangen aan beide uiteinden; de noordelijke uitgang leidt naar de Westhafenstraße, de zuidelijke geeft toegang tot het S-Bahnstation en is tevens voorzien van een lift. Zijn huidige naam kreeg station Westhafen in mei 1992. De bouw van lijn G, de huidige U9, was een direct gevolg van de deling van de Berlijn na de Tweede Wereldoorlog. De historische binnenstad was in Oost-Berlijn komen te ligen en in het westen van de stad ontstond een nieuw centrum rond Bahnhof Zoo en de Kurfürstendamm. Om het nieuwe centrum met de dichtbevolkte buitenwijken te verbinden besloot men een nieuwe noord-zuidlijn te bouwen die de oude binnenstad ontweek. Deze lijn zou tevens de tot het West-Berlijnse net behorende, maar deels over Oost-Berlijns grondgebied verlopende U6 en U8 versterken. Eind augustus 1961, slechts twee weken nadat de Muur de stad fysiek spleet, kwam het eerste deel van lijn G in gebruik. Putlitzstraße was een van de negen eerste stations van deze lijn. Ondanks de nabijheid van het gelijknamige S-Bahnstation moesten overstappende reizigers aanvankelijk een flinke omweg via de straat maken. Pas in 1975 werd een voetgangerstunnel tussen metro en S-Bahn aangelegd. Zoals alle Berlijnse metrostations uit deze periode werd station Westhafen ontworpen door Bruno Grimmek. Typerend voor Grimmeks stijl zijn met name de zeshoekige zuilen op het perron. In tegenstelling tot de andere stations op het oudste deel van de U9, ontworpen door dezelfde architect, heeft het station geen geknikt, maar een vlak dak. Oorspronkelijk waren de wanden bekleed met beige tegels, terwijl de zuilen in een lichtgroene kleur waren uitgevoerd. Tijdens een renovatie in 2000 werd het uiterlijk van het station echter volledig veranderd. Station Westhafen werd naar een ontwerp van Françoise Schein en Barbara Reiter in samenwerking met de Europese mensenrechtenorganisatie Inscrire ingericht als station van de mensenrechten. De wanden worden sindsdien gesierd door diverse citaten uit de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en van de Duitse dichter Heinrich Heine. De letters van de citaten nemen steeds een hele tegel in beslag en vormen zowel rechthoekige als diagonale blokken, waardoor de werken niet alleen tekstueel, maar ook grafisch van aard zijn. De zuilen werden bekleed met citroengele tegels, waarop leestekens te herkennen zijn. Gelijkaardige projecten werden eerder gerealiseerd in de metro van Brussel (station Sint-Gillis Voorplein), Parijs (station Concorde), Lissabon en Stockholm. In Berlijn koos men voor station Westhafen vanwege de deportatietreinen die er tijdens de Tweede Wereldoorlog vertrokken.

Westhafen is een station van de S-Bahn van Berlijn, gelegen nabij de gelijknamige binnenhaven in het Berlijnse stadsdeel Moabit. Het S-Bahnstation ligt aan de Ringbahn en opende op 1 oktober 1898 onder de naam Putlitzstraße. Het gelijknamige metrostation haaks onder de spoorlijn, aanvankelijk eveneens Putlitzstraße geheten, kwam in gebruik op 28 augustus 1961 en is onderdeel van lijn U9.

Leopoldplatz is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder het gelijknamige plein in de Berlijnse wijk Wedding. Het metrostation werd geopend op 8 maart 1923 en wordt bediend door de lijnen U6 en U9. Station Leopoldplatz werd al voor de Eerste Wereldoorlog gebouwd en opende in 1923 aan de Nord-Süd-Bahn, de huidige U6. Het station had een eilandperron en werd naar een ontwerp van Heinrich Jennen afgewerkt met donkerrode tegels. Tussen 1955 en 1961 werd het noordelijke deel van lijn U9 gebouwd en kreeg station Leopoldplatz een andere inrichting. Het eilandperron moest wijken voor twee zijperrons, waardoor het station in 1960 zes maanden gesloten was. Gedurende deze periode bleven de treinen op de U6 rijden, zonder op Leopoldplatz te stoppen. De oorspronkelijk rode bekleding werd vervangen door lichtgeel betegelde wanden en gele zuilen. Direct onder de bestaande sporen bouwde men naar een ontwerp van Bruno Grimmek een station voor de nieuwe U9. Het perron is hier vanwege de overstapfunctie van het station wat breder dan elders en ligt 9,5 meter onder de straat. Op 28 augustus 1961 werd de U9 in gebruik genomen en tot 1976 was Leopoldplatz het noordelijke eindpunt van deze lijn. De wanden in het onderste niveau zijn bekleed met blauwe tegels, het dak wordt ondersteund door twee rijen witte zuilen. Trappen en roltrappen verbinden beide niveaus voor een gemakkelijke overstap. Na de bouw van de Berlijnse Muur in 1961 stopten de treinen van de U6, die gedeeltelijk over Oost-Berlijns grondgebied liep, niet meer op de stations in de Sovjet-sector en werd Leopoldplatz, niet ver van de muur gelegen, een belangrijk overstappunt voor het noorden van West-Berlijn.

De Stephankiez is een buurt in het Berlijnse stadsdeel Moabit in het district Mitte. De bebouwing stamt voornamelijk uit de Gründerzeit, in de 19e eeuw. Midden in de buurt ligt de Stephanplatz. Merkwaardig aan de buurt is het stervormig stratenpatroon. De kiez met de Stephanstraße als centrale as, wordt begrensd door de Quitzowstraße, Birkenstraße, Putlitzstraße, Perleberger Straße, Rathenower Straße en Kruppstraße. Belangrijke groene plek is het naar de vroegere districtsburgemeester genoemde Fritz-Schloß-Park.

De Oude Nazarethkerk (Duits: Alte Nazarethkirche) is een door Karl Friedrich Schinkel ontworpen kerkgebouw in het Berlijnse stadsdeel Wedding. Het kerkgebouw is een van de vier Berlijnse voorstadkerken die Schinkel liet bouwen en die allen eenzelfde bouwplan hebben. De kerk is vernoemd naar Nazareth, de plaats waar Christus zijn jeugd doorbracht.

De Nieuwe Nazarethkerk (Duits: Neue Nazarethkirche) was vroeger de tweede parochiekerk van de evangelisch-lutherse Nazarethgemeente in het Berlijnse stadsdeel Wedding. Sinds 1991 wordt de kerk gebruikt door de pentecostalistische Evangelisch-freikirchliche Gemeinde Gottes Berlin.

Birkenstraße is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder de kruising van de Wilhelmshavener Straße en de Birkenstraße in het Berlijnse stadsdeel Moabit. Het metrostation werd geopend op 28 augustus 1961 en wordt bediend door lijn U9. De bouw van lijn G, de huidige U9, was een direct gevolg van de deling van de Berlijn na de Tweede Wereldoorlog. De historische binnenstad was in Oost-Berlijn komen te ligen en in het westen van de stad ontstond een nieuw centrum rond Bahnhof Zoo en de Kurfürstendamm. Om het nieuwe centrum met de dichtbevolkte buitenwijken te verbinden besloot men een nieuwe noord-zuidlijn te bouwen die de oude binnenstad ontweek. Eind augustus 1961, slechts twee weken nadat de Muur Berlijn fysiek spleet, kwam het eerste deel van lijn G, waarvan ook station Birkenstraße deel uitmaakt, in gebruik. Zoals alle metrostations op het oudste deel van de U9 werd Birkenstraße ontworpen door Bruno Grimmek. Herkenbare elementen van Grimmeks stijl zijn het geknikte, licht welvende dak en de met glasmozaïek beklede zeshoekige zuilen. Het station wordt gedomineerd door groene tinten; zowel de zuilen als de wanden dragen deze kleur. In tegenstelling tot de meeste andere stations op de lijn bevinden de uitgangen zich in het midden van het eilandperron, in plaats van aan de uiteinden. Het station is momenteel alleen via trappen te bereiken, maar uiteindelijk moeten alle Berlijnse metrostations van een lift voorzien zijn. Station Birkenstraße heeft hierbij echter geen hoge prioriteit; volgens het tijdschema van de Berlijnse Senaat zal de inbouw van een lift pas na 2010 plaatsvinden.

Het Poststadion is een multifunctioneel stadion in Berlijn, de hoofdstad van Duitsland. Het stadion werd tussen 1926 en 1929 gebouwd op het voormalig exercitieterrein om te kunnen worden gebruikt door de voetbalclub Post SV Berlin. Het ontwerp kwam van architect George Demmler. Rondom en in het stadion kunnen ook andere sporten worden beoefend. In 1936 werd dit stadion gebruikt voor voetbalwedstrijden op de Olympische Zomerspelen. Er werden drie wedstrijden gespeeld. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden delen van het stadion verwoest en na de oorlog weer opgebouwd. Aanvankelijk konden er 55.000 toeschouwers in dit stadion, maar na de wederopbouw werd dit aantal uitgebreid tot 60.000. In de jaren 1970 raakte het stadion en het gebied eromheen in verval. Plannen om het opnieuw te renoveren werden niet uitgevoerd en in 1990 mochten er van de Duitse voetbalbond geen competitiewedstrijden uit de Tweede Divisie meer plaatsvinden. In datzelfde jaar kwam het stadion op de monumentenlijst te staan. Vanaf 2008 worden steeds meer delen rondom het stadion gerenoveerd.

Het Berlijnse metrostation Wedding ligt onder de Müllerstraße, ten westen van het gelijknamige S-Bahnstation. Het aan lijn U6 gelegen station werd geopend op 8 maart 1923 onder de naam Bahnhof Wedding. Sinds 1972 heet het metrostation kortweg Wedding.De stations van de Nord-Süd-Bahn, de huidige U6, kregen alle hun eigen kenkleur. Station Wedding onderscheidde zich door de kleur groen. Bij een renovatie in de jaren 1970 kreeg het station echter zijn huidige oranje betegeling. Tijdens deze verbouwing verlengde men het perron bovendien van 80 naar 110 meter, om langere treinen te kunnen inzetten.Aan beide uiteinden van het vlak onder het straatniveau gelegen eilandperron bevinden zich uitgangen naar de middenberm van de bovenliggende Müllerstraße. Bij de zuidelijke, vlak bij het S-Bahnstation gelegen uitgang is bovendien een lift aanwezig.

Wedding is een station van de S-Bahn, gelegen aan en onder de Müllerstraße in het gelijknamige Berlijnse stadsdeel Wedding. Het S-Bahnstation ligt aan de Ringbahn en opende in 1872. Het gelijknamige metrostation, onderdeel van lijn U6, is in gebruik sinds 1923.

Moabit is een stadsdeel van de Duitse hoofdstad Berlijn, behorend tot het district Mitte. Voor de bestuurlijke herindeling van 2001 was Moabit een deel van het voormalige district Tiergarten.