Hofwegensemolen

Hofwegen is een buurt in de Nederlandse gemeente Molenlanden, provincie Zuid-Holland, en een voormalige gemeente. Het ligt aan de zuidkant van de Graafstroom, tegenover Bleskensgraaf. In 1855 werden de toenmalige gemeenten Hofwegen en Bleskensgraaf samengevoegd tot één gemeente met de naam Bleskensgraaf en Hofwegen (vaak afgekort tot Bleskensgraaf c.a.). Deze gemeente bestond tot 1986 en ging toen op in de gemeente Graafstroom, die op haar beurt op 1 januari 2013 samen met Liesveld en Nieuw-Lekkerland fuseerde tot de gemeente Molenwaard. Deze is zes jaar later al weer opgegaan in de gemeente Molenlanden.

Molenwaard is een voormalige Nederlandse gemeente die op 1 januari 2013 werd ingesteld door samenvoeging van de Zuid-Hollandse gemeenten Graafstroom, Liesveld en Nieuw-Lekkerland. Op 1 januari 2019 is de gemeente gefuseerd met Giessenlanden, de gemeentes vormen sindsdien samen de gemeente Molenlanden. De gemeente had een sterke orthodox-protestantse inslag, onder andere af te lezen aan de dominantie van de confessionele partijen in de lokale politiek, en werd tot de Bijbelgordel gerekend.

Bleskensgraaf is een plaats in de gemeente Molenlanden in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Van 1986 tot 2013 was het onderdeel van de voormalige gemeente Graafstroom. Het dorp heeft een oppervlakte van 1272 hectare en ligt in het centrum van de Alblasserwaard. Op 1 januari 2023 telde Bleskensgraaf 2.935 inwoners en in 2012 telde de plaats 956 woningen.

Graafstroom () is een voormalige gemeente in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De gemeente telde 9.794 inwoners en had een oppervlakte van 69,33 km² (waarvan 2,80 km² water). Op 1 januari 2013 vormde de gemeente samen met Liesveld en Nieuw-Lekkerland de gemeente Molenwaard, die op 1 januari 2019 met Giessenlanden opging in Molenlanden.

Molen De Vriendschap in de Nederlandse plaats Bleskensgraaf is een stellingmolen die werd gebouwd in 1890 in opdracht van Johan 't Hooft. De molen verving de wipkorenmolen die al omtrent 1680 op dezelfde plaats stond. Voorheen was het mogelijk om vanuit de Alblas met een schouw deze molen binnen te varen voor de aan- en afvoer van het maalgoed. De molen bleef tot 1971 op commerciële basis in bedrijf en was regelmatig draaiend te zien. Laatste beroepsmolenaar was Pieter Pott. In 2000 werd de stichting Molen De Vriendschap te Bleskensgraaf opgericht met het doel deze molen open te stellen voor publiek. Op 1 mei 2004 werd bij de molen een ontvangstruimte geopend. De molen is thans af en toe nog als korenmolen in gebruik, maar draait regelmatig dankzij de inzet van enkele vrijwilligers. De onderbouw en aanbouw van de molen dienen tevens als de woning van de eigenaar.

De Donk (ook wel Braankse Donk of Den Donk) is een buurtschap in de gemeente Molenlanden, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De Donk bestaat uit een handvol boerderijen ter hoogte van de Donkseweg aan de Broekwetering. De buurtschap wordt gerekend tot het ongeveer 2 kilometer zuidoostelijker gelegen dorp Brandwijk. De Donk heeft de naam te danken aan het feit dat het op een zandduin, een donk, is gelegen van 4,7 meter hoog. Tot de Reformatie bevond zich op deze heuvel ook een klooster van de Cisterciënzer zusters.

Wijngaarden (in de volksmond: Wingerde) is een Nederlands dorp in de provincie Zuid-Holland dat tot de gemeente Molenlanden behoort. Dit langgerekte, landelijke dorp ligt vlak bij Sliedrecht, heeft een oppervlakte van 638 hectare en telde per 1 juli 2012 246 woningen en per 1 januari 2023 730 inwoners. Van 1817 tot 1986 was Wijngaarden een zelfstandige gemeente. Daarna ging het op in de gemeente Graafstroom. Van 2013 tot 2019 behoorde het tot de toenmalige gemeente Molenwaard. Wijngaarden is het laagstgelegen dorp in de Alblasserwaard. Tijdens de watersnood van 1953 kwam het dorp onder water te staan. Er is een watersteen in een gevel van een huis in de Dorpsstraat geplaatst als aandenken.

De Broekmolen in het Nederlandse dorp Streefkerk, gemeente Molenlanden, is een wipmolen met open scheprad en is in 1581 gebouwd ter bemaling van de afdeling Kortenbroek van de polder Streefkerk. De molen was tot 1951 in bedrijf. In 1957 is de Kleine Molen buiten bedrijf gesteld, maar was de polder verplicht de Broekmolen maalvaardig te houden. Eigenaar is sinds 1 februari 2008 de SIMAV, die de molen overnam van het waterschap Rivierenland. In augustus 2008 werd de molen stilgezet. Het bovenhuis was gewoon helemaal op en versleten. Duidelijk was dat deze eraf moest om in de werkplaats van de molenmaker gerestaureerd te worden. In mei 2010 begon men eraan. Op 24 juni 2010 werd het bovenhuis eraf getakeld. Ruim anderhalf jaar later in de nacht van 13 op 14 oktober 2011 werd het nieuwe bovenhuis op de ondertoren geplaatst. In december 2011 was de molen weer maalvaardig. In augustus 2012 begon herstel aan de ondertoren. In februari 2013 werd deze restauratie afgerond.

De Liefde (ook wel In Liefde Draaiende) is een achtkante stellingmolen met een houten onderbouw in Streefkerk, in de Nederlandse gemeente Molenlanden. De bovenbouw is bekleed met platen van zink (losanges) en de kap met dakleer. De molen is in 1893 gebouwd als vervanging van een afgebrande achtkante grondzeiler op dezelfde plaats. In de molen zijn twee maalstoelen met 16der kunststenen aanwezig. De molen is tot ca. 1970 in bedrijf geweest. In de molen is een museum aanwezig. In 1976 werd een dijkverzwaring aangekondigd en bestond er vrees dat de molen zou moeten wijken. Door een damwandconstructie te gebruiken in plaats van het geplande talud kon De Liefde op de oorspronkelijke plaats blijven staan. De naam van deze molen was gedurende lange tijd De Hoop, maar is na de restauratie gewijzigd in De Liefde, naar men dacht de oorspronkelijke naam. Historisch onderzoek heeft uitgewezen dat dat niet juist is. De juiste naam luidt In Liefde Draaiende. De Liefde is eigendom van de SIMAV, die sinds 2008 een kantoorruimte in de molen heeft. Het gevlucht is Oud-Hollands. De gelaste, ijzeren roeden zijn gemaakt door Derckx te Beegden in 1979. De binnenroede heeft het nummer 292 en de buitenroede nummer 291. De 4,02 m lange bovenas met nummer 512 is van de fabrikant Penn & Bauduin te Dordrecht en gegoten in 1893. De molen wordt op de wind gezet, verkruid, met een kruiwiel. Het kruiwerk bestaat uit houten rollenwagens met voornamelijk gietijzeren, maar ook nog enkele houten rollen. De molen wordt gevangen (geremd) met een vaste Vlaamse blokvang bestaande uit vijf vangblokken. De vang wordt bediend met een wipstok, die beschilderd is met prinsjeswerk. De vangbalk scharniert in de ezel met een schuif en heeft een kneppel. Om het bovenwiel zit een ijzeren hoep waar de vangblokken op aangrijpen. Vroeger werd met behulp van een lang luitouw en het tweede luiwerk de zakken graan uit het schip via een houten glijgoot de molen ingetrokken.

Station Sliedrecht Baanhoek is een halte in de Zuid-Hollandse plaats Sliedrecht. Het station ligt aan de MerwedeLingelijn, het westelijk deel van de Betuwelijn, tussen station Sliedrecht en station Dordrecht Stadspolders. Het station werd oorspronkelijk geopend op 16 juli 1885 en gesloten op 15 mei 1938. Sinds 11 december 2011 is het station weer open. Daar het aan de westkant van Sliedrecht ligt, is het ook voor inwoners van buurgemeente Papendrecht goed bereikbaar. Tegelijk met dit station werd ook station Hardinxveld Blauwe Zoom geopend. Station Boven Hardinxveld werd op 16 april 2012 geopend.