Noordsche Compagniebrug

Rode Hoed is een debatcentrum in een voormalige remonstrantse schuilkerk in Amsterdam aan de Keizersgracht op nummer 102.

Het Zon's Hofje, ook wel Zonshofje, is een hofje aan de Amsterdamse Prinsengracht. Het hofje is rond 1765 gebouwd voor Doopsgezinde vrouwen van 50 jaar en ouder. In de loop van de 19e eeuw is het complex uitgebreid met twee panden aan de Prinsengracht. Deze panden tellen beide meerdere verdiepingen. Sinds 1967 zijn de vrouwelijke bewoners allemaal jongeren, de laatste bejaarde bewoonster is dat jaar verhuisd en het hofje kreeg de bestemming van studentenhuis. Op 1 september 1970 is het complex als rijksmonument ingeschreven in het monumentenregister.

Het Huis met de Hoofden is een groot grachtenpand aan de Keizersgracht 123 te Amsterdam, genoemd naar de zes versieringen in de vorm van hoofden aan de voorgevel ter hoogte van de bel-etage. Het pand behoort tot de 'Top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg' uit 1990. Het is sinds 2017 de vestigingsplaats van het museum Embassy of the Free Mind dat de Bibliotheca Philosophica Hermetica (BPH) ontsluit.

De Embassy of the Free Mind is een Nederlands museum, een bibliotheek en een platform voor het vrije denken, geïnspireerd op het gedachtegoed van de collectie Bibliotheca Philosophica Hermetica. In het museum staat het Europese vrije denken van de afgelopen 2000 jaar centraal met als inspiratiebron de hermetische wijsheid: inzicht in de samenhang tussen God, kosmos en mens. Deze verbinding is verbeeld in de teksten en afbeeldingen in de collectie, waarbij bronnen uit de hermetische, alchemistische, astrologische, magische, mystieke, kabbalistische en rozenkruisers traditie bij elkaar komen.

De Prinsensluis (brug nr. 60) is een vaste brug in Amsterdam-Centrum.

Van Mierlobrug (brug 18) is een vaste brug in Amsterdam-Centrum. De verkeersbrug verbindt de zuidelijke kade van de Blauwburgwal met de Herenstraat. Ze overspant daarbij Herengracht. De brug vormt een geheel met brug 19 in de oostelijke kade van de Herengracht en over de Blauwburgwal. De brug wordt omringd met gemeentelijke en rijksmonumenten, maar is er zelf geen, ze is te jong. Hier ligt al eeuwen een brug, Pieter Bast tekende haar in op zijn kaart uit 1599, toen de Herengracht als vestinggracht de buitenkant van de stad vormde. Op de kaart van Balthasar Florisz. van Berckenrode uit 1625 is de welfbrug met vijf doorvaarten getekend in de kade van de Blaeuwe Burchwal over de Heere Graft. Het is vanaf dan altijd de noordelijkste brug in de Herengracht. De brug kwam in het nieuws in 1879, ze was hinderlijk hoog voor het verkeer. Geld voor aanpassing was er echter niet. In 1883 nog stortte paard en wagen bij het afgaan van de brug te water (paard en lading konden gered worden), de koetsier raakte verwond omdat hij tegen een boom viel en moest naar het gasthuis. In 1890 is er wel geld voor aanpassing. In het najaar 1891 naderde deze verlaagde brug haar voltooiing, vermoedelijk in de vorm van een liggerbrug. Deze brug ontsnapte op het nippertje aan vernieling bij een bominslag op 11 mei 1940, waarbij het hoekpand Blauwburgwal 25-27 en Herengracht 105-107 getroffen werd. De brug werd tussen 1 oktober 1976 en 30 april 1977 vervangen door een nieuwe welfbrug ook weer met vijf doorvaarten. Het ontwerp van deze klassiek uitziende brug is afkomstig van Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke werken. Hij ontwierp meer historiserende bruggen in Amsterdam; Sterenberg ontwierp daarbij ook nieuwe leuningen. Frank V. Smit constateerde in 2008 dat door het toepassen van vijf bogen: voor wat betreft uiterlijk de brug er minder elegant uitziet dan de bruggen met één boog voor wat betreft praktijk door toepassing van meerdere bogen de brug een plattere uitvoering kon krijgen over dit brede water. De brug werd in januari 2021 vernoemd naar D66 oprichter Hans van Mierlo die in de buurt woonde en over deze brug naar zijn kroeg wandelde.

Brug 19 is een vaste brug in Amsterdam-Centrum. De verkeersbrug is gelegen in de oostelijke kader van de Herengracht en overspant de Blauwburgwal. De brug vormt een geheel met brug 18 in de zuidelijke kade van de Blauwburgwal en over de Herengracht. De brug wordt omringd met gemeentelijke en rijksmonumenten, maar is er zelf geen, ze is te jong. Hier ligt al eeuwen een brug, Pieter Bast tekende haar in op zijn kaart uit 1599, toen de Herengracht als vestinggracht de buitenkant van de stad vormde. Op de kaart van Balthasar Florisz. van Berckenrode uit 1625 is de brug getekend in de kade van de Heere Graft over de Blaeuwe Burchwal. De historie van de brug vertoont gelijkenis met die van brug 18. Volgens schilder Herman Misset droeg de brug ooit het jaar 1791 in de boog, er ontbreekt echter een datering op de tekening. Een andere tekening van hem uit de periode 1891 tot 1901 en ook een foto van Pieter Oosterhuis uit circa 1870 laten juist een liggerbrug zien. In 1887 werden er al opmerkingen gemaakt over dat deze brug te hoog lag voor het verkeer. Brug 19 (nog steeds een liggerburg) ontsnapte net als brug 18 op het nippertje aan vernieling bij een bominslag op 11 mei 1940, waarbij het hoekpand Blauwburgwal 25-27 en Herengracht 105-107 getroffen werd. De huidige brug (2017) dateert uit juli 1977 toen na enkele maanden werk een nieuwe welfbrug met een doorvaart werd neergelegd.

Herengracht 107 is een gebouw aan de Herengracht (107) en Blauwburgwal (17-19) in Amsterdam-Centrum.

Prinsengracht 70 is een grachtenpand in Amsterdam-Centrum. Het gebouw is gelegen aan de Prinsengracht op de plaats waar de Tuinstraat begint en richting westen loopt. Bij de uitleg van Amsterdam in 18e eeuw werd ervoor gekozen de straat niet in een rechte hoek op de Prinsengracht te leggen. Het gebouw kwam op een wat in de volksmond een taartpunt genoemd wordt te staan. Tot 5 januari 1950 stond op die taartpunt een bijna driehoekig gebouw met op de punt een pothuis; het werd toen afgebroken. Er bleef een blinde grijze muur over. Op 8 september 1970 werd het gebouw als rijksmonument opgenomen in het monumentenregister. De vermelding was daarbij summier: Huis met halsgevel/klokgevel uit 18e eeuw met houten pui uit de bouwtijd (1741). Echter niet de gehele pui dateert nog uit die tijd, die ondergevel is enige tijd dichtgemetseld geweest. De glaspartijen in de pui vertonen wel een klassieke zesdelige segmentering, de ramen op de verdiepingen kennen eveneens een strakke rechthoekige verdeling. De uitkragende deurstijlen lopen door tot een eveneens uitkragende plint met daarin een risalietachtige constructie. Boven de deur is een snijraam te zien. De hals/klokgevel begint na vier verdiepingen; in die gevel is nog een hijsbalk verwerkt. Het gebouw kende een sluimerend bestaan. De bewoners werden echter geconfronteerd met graffiti op de blinde muur en schakelden begin 21e eeuw op eigen initiatief The London Police in; een kunstenaarscollectief dat muurschilderingen/murals ontwerpt en aanbrengt. Zij kwam met een schildering over de volle hoogte van het gebouw, waarin de voor hun gebruikelijke glimlachende poppetjes te zien zijn. Vermoedelijk zijn de kunstenaars ook zelf te zien als bedienaars van de geschilderde hoogwerker die de schildering heeft aangebracht. Het getal 70 komt in de schildering terug. De dienst Bureau Monumenten en Archeologie stelde de muurschildering niet op prijs in verband met het historische belang van het gebouw en wilde de schildering laten verwijderen. De buurt ondernam actie met het resultaat dat de schildering mocht blijven. The London Police werd in 2017 opnieuw om een muurschildering gevraagd; dit maal voor een zelfde gevelvlak, maar dan aan de Zeeburgerdijk. De muurschildering aan de Prinsengracht kwam daar als "citaat" in terug.

Blauwburgwal 22 is een grachtenpand met een voorgevel aan de Blauwburgwal en de zijgevel aan de Herengracht in Amsterdam-Centrum.

Leliegracht 2 en Herengracht 148a te Amsterdam is een gebouw op de hoek van de Leliegracht en Herengracht in Amsterdam-Centrum. Op 21 september 2004 is het gebouw, staande tussen twee rijksmonumenten tot gemeentelijk monument verklaard. Ook de voor de deur liggende Anton Jolingbrug is gemeentelijk monument.

De Anton Jolingbrug (brug 20) is een vaste brug in Amsterdam-Centrum.