Gedenkteken Maria Montessori

De Bachzaal is een middelgrote concertzaal in Amsterdam-Zuid. De zaal dankt zijn naam aan de Bachstraat, waar de zaal is gevestigd. Architect Piet Vorkink (1878-1960) ontwierp in 1930 het ingenieuze complex, waarvan de Bachzaal onderdeel uitmaakt. Het gebouw, waar aanvankelijk musici voor onder meer het Concertgebouworkest opgeleid werden, is een belangrijk semi-openbaar gebouw, waarvan er in Nederland maar weinig zijn gebouwd.

Het Hervormd Lyceum Zuid is een school voor voortgezet onderwijs aan de Brahmsstraat in Amsterdam. De school is een lyceum met een gemeenschappelijk brugjaar en de richtingen vwo en havo.

Het Bachplein is een plein in Amsterdam-Zuid.

Willem van Oranje is een ruiterbeeld in reliëf in Amsterdam-Zuid. Het kunstwerk uit 1934/1935 van Johan Polet is te zien op de zijgevel van Hervormd Lyceum Zuid op de hoek Brahmsstraat, Schubertstraat. Het beeld van Oberkirchner zandsteen was een geschenk van de gemeente Amsterdam aan de school. Het werd in juli 1935 onthuld. De school moest het derhalve een jaar zonder de gevelsteen doen. De gevelsteen begint aan de bovenzijde met het geboortejaar (1533) en jaar van overlijden (1584) van Willem van Oranje. Vervolgens is Willem van Oranje te paard afgebeeld, waarbij het paard in de levadehouding staat (beide voorpoten van de grond). Onder de afbeelding staat in de lijst Willem van OranjeStantvastigh is gheblevenmijn hert in teghenspoed. De tekst is afkomstig uit de dertiende strofe van het Wilhelmus.

Timo Smeehuijzenbrug (brug 407) is een vaste brug in Amsterdam-Zuid.

Vanderveen was een restaurant in Amsterdam, dat opende in november 2018. Bij de uitreiking van de Michelinsterren voor 2023, ontving het een ster.

Het Verzetsmonument Apollolaan is een kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Het monument, naar een ontwerp van Jan Havermans, is geplaatst in de middenberm van de Apollolaan ten westen van haar kruising met de Beethovenstraat. Op die plek werden op 24 oktober 1944 29 gevangenen uit het Huis van Bewaring aan de Weteringschans door de Duitse bezetter naar deze plek gebracht om vervolgens zonder vorm van proces gefusilleerd te worden. De bezettingsmacht deed dit als represaille voor plaatsgevonden actie van het verzet. Dit aldus de plaquette geplaatst in het voetstuk van het beeld. Havermans gaf met drie personen symbolisch de groep weer. De plaat waarop de drie mannen staan draagt nog de tekst 24 october 1944. Het verzet had op 23 oktober 1944 SD-er Herbert Oelenschläger vermoord. De gefusilleerden hadden met die aanslag niets van doen. Al vlak na de oorlog werd op de plaats een eenvoudig monumentje geplaatst. Het bestond uit een aarden verhoging met daarop een bloemenperkje. Het ontwerp van het beeld werd al in 1950 voorbestemd aan Jan Havermans. De definitieve opdracht volgde echter pas in februari 1951; opdrachtgever was het Initiatief Comité Amsterdam (ICA). Havermans’ ontwerp werd de daaropvolgende maand goedgekeurd. Een spoedig plaatsing werd verwacht, maar het ICA had de benodigde financiële middelen voor dit beeld nog niet geheel voorhanden. Op 25 oktober 1952 werd een provisorische versie van het beeld onthuld. Door een gietfout mislukte de beeldengroep, terwijl wel al een onthullingceremonie op touw was gezet. De onthulling van de gipsen beeldengroep met bronslaag vond mede plaats omdat in de periode daarvoor juist was besloten de doodstraf voor Willy Lages, (mede)verantwoordelijk voor de fusillade, om te zetten in een levenslange gevangenisstraf. De onthulling werd verricht door burgemeester Arnold d'Ailly, die een over de beeldengroep gedrapeerde Nederlandse vlag naar de positie half-stok hees, daarmee het beeld onthullend. Een aantal maanden later werd het bronzen exemplaar geplaatst. De gemeente Amsterdam schrijft over het werk dat het een symbolische lading heeft. Het zou terugvoeren op de sterfscène van Jezus aan het kruis, met aan zijn zijde de goede en de slechte moordenaar. Het zou daarbij niet alleen verwijzen naar de gebeurtenis op de Golgotha, maar ook naar verlossing uit de dood in het algemeen. De man probeert het gevaar met rechte schouders tegemoet te gaan, de twee andere figuren laten door hun lichaamshouding woede, verbijstering en berusting zien. Als aanvullende strafmaatregel werd ook de villa Beethovenstraat 1/Apollolaan 84 vernietigd door middel van handgranaten. De beeldengroep kijkt uit op die villa's. Volgens kleinzoon Hans Havermans heeft beeldhouwer Karl Pelgrom geposeerd voor de middelste persoon; alleen de houding van Pelgrom werd daarbij weergegeven.

Het Apollo House is een kantoorgebouw aan de Apollolaan en de Stadionweg in Amsterdam-Zuid. Het is sinds 2004 een rijksmonument. Het is in 1937-1939 gebouwd naar een ontwerp van Dirk Roosenburg als hoofdkantoor van de Rijksverzekeringsbank (RVB), later genaamd Sociale Verzekeringsbank, die hier tot 1990 bleef. Het bestaat uit een 10 meter hoog ringgebouw en een 40 meter hoog gebouw op een as van de ring. Het heeft een staalskelet. Aanvankelijk waren de gevels bekleed met geglazuurde keramische platen; deze zijn in 1968 vervangen door witte platen van travertijn. Het gebouw is ook bekend onder de bijnaam 'Oceaanstomer'. Het gebouw werd op 20 november 1939 geopend door de Nederlandse minister van sociale zaken, Jan van den Tempel, die de architect Roosenburg bevorderde tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Het symmetrische gebouw heeft een markante positie in het Plan-Zuid op de hoek van de Apollolaan en de Stadionweg, de hoofdwegen in deze buurt. Aan de achterkant loopt de Gerrit van der Veenstraat in het verlengde van de as. De boeg steunt aan de voorkant (aan de hoek van Apollolaan en Stadionweg) op een paar zuilen die de monumentale, overdekte toegang tot het gebouw markeren, waar de bezoeker beschutting vindt. In deze ruimte bevinden zich twee hoge bronzen beelden: De beschermer en handhaver van de sociale wetgeving (1941) van Hildo Krop en De beschermster van de sociale zorg en gerechtigheid (1954) van Han Wezelaar. Huidige gebruikers zijn het internationale advocatenkantoor Allen & Overy en IT-staffing bedrijf Elevation Group met daarbij Elevation Partners en The.NextGen.

De Breughelstraat is een straat in de Apollobuurt in Amsterdam-Zuid.

Oud-Zuid was van 1998 tot 2010 een stadsdeel van de gemeente Amsterdam in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Per 1 mei 2010 is het opgegaan in het nieuwe stadsdeel Amsterdam-Zuid. Oud-Zuid is als stadsdeel gevormd in 1998 uit de fusie van de stadsdelen Zuid en De Pijp. Bij deze fusie is de Prinses Irenebuurt (voorheen een onderdeel van Stadsdeel Zuid) met de Rivierenbuurt en Buitenveldert opgegaan in het nieuwe Stadsdeel Zuideramstel. Het stadsdeel had op 1 januari 2005 83.696 inwoners. De wijken die samen bekendstaan als Nieuw-Zuid (zie Plan Zuid) behoorden tot 2010 dus deels tot Oud-Zuid (maar de Rivierenbuurt behoorden tot 2010 tot het stadsdeel Zuideramstel). Sinds 20 november 2022 is de wijk gemeentelijk beschermd stadsgezicht. De Noord/Zuidlijn loopt door het stadsdeel en heeft een station 'De Pijp' onder de Ferdinand Bolstraat tussen de Albert Cuypstraat en de Ceintuurbaan.

Het Oorlogsmonument aan het Harmoniehof is een oorlogsmonument in Amsterdam-Zuid. Het is een zogenaamde Vrijheidsboom (Krimlinde, Tilia euchlora) in 1947 geplant aan de zoom van een van de plantsoentjes die het Harmoniehof rijk is. De vrijheidsboom, ook wel vredesboom, wordt beschermd door een sierrand bestaande uit hardstenen segmenten. Op die sierrand staat de tekst:Vrijheidsboom 1945; A.C.W. Samenwerking. A.C.W. Samenwerking staat voor Amsterdamsche Coöperatieve Woningvereeniging 'Samenwerking', die het plein en omgeving liet bouwen. Die woningcorporatie plaatste in 2017 ook het Oorlogsmonument Gerard Terborgstraat.

De Joh. M. Coenenstraat is een straat in Amsterdam-Zuid, tussen het Roelof Hartplein en de Beethovenstraat. Vanwege de vrij korte lengte van de straat wordt vaak ten onrechte gedacht dat dit stuk ook Beethovenstraat heet. De straat is desondanks wel een doorgaande weg. Ondanks de nabijheid van drukke winkelstraten (Beethovenstraat, Van Baerlestraat) heeft de Joh. M. Coenenstraat slechts een woonfunctie. Wel houdt het Leger des Heils in de straat onder de naam Zuiderburgh een passantenverblijf operationeel. De straat kent een bijzondere architectuur die deel uitmaakt van verschillende bouwstijlen. Aan het begin van de straat, bij het Roelof Hartplein, staat Het Nieuwe Huis in Amerikaanse stijl. De straat is vernoemd naar de Haagse dirigent en componist Johannes Meinardus Coenen (1824-1899).