Oorlogsmonument Harmoniehof

De Joh. M. Coenenstraat is een straat in Amsterdam-Zuid, tussen het Roelof Hartplein en de Beethovenstraat. Vanwege de vrij korte lengte van de straat wordt vaak ten onrechte gedacht dat dit stuk ook Beethovenstraat heet. De straat is desondanks wel een doorgaande weg. Ondanks de nabijheid van drukke winkelstraten (Beethovenstraat, Van Baerlestraat) heeft de Joh. M. Coenenstraat slechts een woonfunctie. Wel houdt het Leger des Heils in de straat onder de naam Zuiderburgh een passantenverblijf operationeel. De straat kent een bijzondere architectuur die deel uitmaakt van verschillende bouwstijlen. Aan het begin van de straat, bij het Roelof Hartplein, staat Het Nieuwe Huis in Amerikaanse stijl. De straat is vernoemd naar de Haagse dirigent en componist Johannes Meinardus Coenen (1824-1899).

Het Oorlogsmonument Gerard Terborgstraat is een beeld annex oorlogsmonument in Amsterdam-Zuid. Het monument uit 2017 is ontworpen door Victor Levie. Vier bewoners en huurders bij de Samenwerking (Amsterdamse Coöperatieve Woningbouwvereniging Samenwerking) begonnen in 2015 een onderzoek naar slachtoffers van het Naziregime tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zij kwamen met een overzicht van 169 namen van huurders van de Samenwerking en die vanwege hun Joodse geloof werden gedeporteerd en omgebracht, maar ook mensen die zelf een einde aan hun leven hebben gemaakt en omgebrachte verzetsmensen. De lijst werd aangevuld met bijvoorbeeld onderduikers, die ook slachtoffer werden. Het monument bestaat uit een viertal houten deurposten, een symbool van deuren waarachter slachtoffers woonden. Op de posten daarvan zijn witte, groene en zwarte plaatjes bevestigd. De witte geven de straat aan, de groene het huisnummer (en etage) en de zwarte de naam van de voormalige bewoners. Naast het monument is een plaquette aangebracht met uitleg. Het is “ondertekend” door www.samenwerking.org die hier destijds actief was en ook in de 21e eeuw woningen beheert.

Het Roelof Hartplein is een plein in Amsterdam-Zuid waar de Roelof Hartstraat, Van Baerlestraat, J.M. Coenenstraat en de Cornelis Anthoniszstraat samenkomen. Het plein kreeg zijn naam in 1917 en is vernoemd naar de geneesheer en filantroop Roelof Hart (1837-1892).

Huize Lydia is een multifunctioneel centrum gelegen op de hoek van het Roelof Hartplein, Joh. M. Coenenstraat en Bronckhorststraat in Amsterdam. Het was oorspronkelijk een meisjeshuis (pension voor alleenstaanden), waar ongetrouwde vrouwen woonden, maar ook ongetrouwde mannen. Ook veel verpleegsters die in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis werkten, verbleven hier. Het is een rijksmonument.

Het Plantsoen Harmoniehof is een stadsparkje in Amsterdam-Zuid.

Oud-Zuid was van 1998 tot 2010 een stadsdeel van de gemeente Amsterdam in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Per 1 mei 2010 is het opgegaan in het nieuwe stadsdeel Amsterdam-Zuid. Oud-Zuid is als stadsdeel gevormd in 1998 uit de fusie van de stadsdelen Zuid en De Pijp. Bij deze fusie is de Prinses Irenebuurt (voorheen een onderdeel van Stadsdeel Zuid) met de Rivierenbuurt en Buitenveldert opgegaan in het nieuwe Stadsdeel Zuideramstel. Het stadsdeel had op 1 januari 2005 83.696 inwoners. De wijken die samen bekendstaan als Nieuw-Zuid (zie Plan Zuid) behoorden tot 2010 dus deels tot Oud-Zuid (maar de Rivierenbuurt behoorden tot 2010 tot het stadsdeel Zuideramstel). Sinds 20 november 2022 is de wijk gemeentelijk beschermd stadsgezicht. De Noord/Zuidlijn loopt door het stadsdeel en heeft een station 'De Pijp' onder de Ferdinand Bolstraat tussen de Albert Cuypstraat en de Ceintuurbaan.

Het Nieuwe Huis is een appartementencomplex 'Amerikaanse stijl' met een portiersloge aan het Roelof Hartplein, aan de kop van de Van Baerlestraat in Amsterdam Oud-Zuid. Het gebouw staat sinds 2004 op de rijksmonumentenlijst. Het pand is ontworpen door architect Barend van den Nieuwen Amstel. In 1928 werd het opgeleverd met als doel onderdak te bieden aan (gegoede) vrijgezellen, voor wie het in de jaren twintig moeilijker was een woning te vinden dan voor gezinnen. Het Nieuwe Huis heeft 188 kleine tot middelgrote appartementen. Onderin bevinden zich een vestiging van de Openbare Bibliotheek Amsterdam en een loge. In 1974 maakte schrijver en dichter Jan Arends een einde aan zijn leven door uit het raam van zijn appartement aan de binnentuin van 'Het Nieuwe Huis' te springen. Op de dag van zijn dood verscheen zijn dichtbundel Lunchpauzegedichten. Aan de speelse gevel met rondingen en trapvensters is de invloed van de Amsterdamse School af te lezen.

Timo Smeehuijzenbrug (brug 407) is een vaste brug in Amsterdam-Zuid.

De Bachzaal is een middelgrote concertzaal in Amsterdam-Zuid. De zaal dankt zijn naam aan de Bachstraat, waar de zaal is gevestigd. Architect Piet Vorkink (1878-1960) ontwierp in 1930 het ingenieuze complex, waarvan de Bachzaal onderdeel uitmaakt. Het gebouw, waar aanvankelijk musici voor onder meer het Concertgebouworkest opgeleid werden, is een belangrijk semi-openbaar gebouw, waarvan er in Nederland maar weinig zijn gebouwd.

De Ruysdaelstraat is een straat in Amsterdam-Zuid. De straat ligt via de Diamantbrug in het verlengde van de Albert Cuypstraat en loopt van de Hobbemakade naar de Hondecoeterstraat en kruist de Van Baerlestraat. De straat is, evenals de Ruysdaelkade, vernoemd naar het 17e-eeuwse geslacht van schilders en graveurs Ruysdael, waarvan de landschapsschilder Jacob Isaacsz. van Ruisdael (1628-1682) de bekendste is. De straat kwam reeds voor 1888 onder deze naam in de gemeente Nieuwer-Amstel voor, en kwam na annexatie van Nieuwer-Amstel in 1896 in Amsterdam te liggen.

Het Apollo House is een kantoorgebouw aan de Apollolaan en de Stadionweg in Amsterdam-Zuid. Het is sinds 2004 een rijksmonument. Het is in 1937-1939 gebouwd naar een ontwerp van Dirk Roosenburg als hoofdkantoor van de Rijksverzekeringsbank (RVB), later genaamd Sociale Verzekeringsbank, die hier tot 1990 bleef. Het bestaat uit een 10 meter hoog ringgebouw en een 40 meter hoog gebouw op een as van de ring. Het heeft een staalskelet. Aanvankelijk waren de gevels bekleed met geglazuurde keramische platen; deze zijn in 1968 vervangen door witte platen van travertijn. Het gebouw is ook bekend onder de bijnaam 'Oceaanstomer'. Het gebouw werd op 20 november 1939 geopend door de Nederlandse minister van sociale zaken, Jan van den Tempel, die de architect Roosenburg bevorderde tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Het symmetrische gebouw heeft een markante positie in het Plan-Zuid op de hoek van de Apollolaan en de Stadionweg, de hoofdwegen in deze buurt. Aan de achterkant loopt de Gerrit van der Veenstraat in het verlengde van de as. De boeg steunt aan de voorkant (aan de hoek van Apollolaan en Stadionweg) op een paar zuilen die de monumentale, overdekte toegang tot het gebouw markeren, waar de bezoeker beschutting vindt. In deze ruimte bevinden zich twee hoge bronzen beelden: De beschermer en handhaver van de sociale wetgeving (1941) van Hildo Krop en De beschermster van de sociale zorg en gerechtigheid (1954) van Han Wezelaar. Huidige gebruikers zijn het internationale advocatenkantoor Allen & Overy en IT-staffing bedrijf Elevation Group met daarbij Elevation Partners en The.NextGen.

Het Gedenkteken Maria Montessori is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Het beeld uit 1953 werd gemaakt door Gerarda Rueter. De opdracht kwam van de gemeente Amsterdam; het was destijds de gewoonte dat de gemeente opdrachten verstrekte voor te leveren kunst. Het beeld moest daarbij in september 1953 klaar zijn. Rueter kwam conform de opdracht van de wethouder voor Kunstzaken met een meisjesfiguur met een vogel in de hand; 1,20 meter hoog, te plaatsen op een sokkel. Het beeld werd besteld voor plaatsing bij de Eerste Montessorischool in Amsterdam aan de Corellistraat; de naamgeefster van de school Maria Montessori was in 1952 overleden. Rueter maakte het beeld in haar atelier aan de Velzerweg, Amsterdam-Sloterdijk. Ter afwerking van het beeld werd ook een plaquette ontworpen. Het beeld van brons werd eerst in 1955 geplaatst. Amsterdam eerde Montessori in 1960 opnieuw; er kwam een Maria Montessoristraat in Amsterdam Nieuw-West. Overigens staat daar vlakbij een beeld van een jongen met haan van Ruth Brouwer, ook voor een Montessorischool.