place

Bendlerblock

Bouwwerk in BerlijnMitte (district van Berlijn)
Berlin, Tiergarten, Reichpietschufer, Bendler Block 02
Berlin, Tiergarten, Reichpietschufer, Bendler Block 02

Bendlerblock (of Gedenkstätte Deutscher Widerstand) is een gebouwencomplex in Berlijn. Het moest dienstdoen als extra kantoorruimte voor de Duitse marine. In de Tweede Wereldoorlog fungeerde het Bendlerblock als hoofdkwartier van de Wehrmacht. Hier beraamde een groep officieren een moordaanslag op Hitler, die op 20 juli 1944 moest plaatsvinden. De aanslag, geleid door Claus Schenk von Stauffenberg, mislukte en de samenzweerders werden gearresteerd en geëxecuteerd. Stauffenberg, Friedrich Olbricht, Werner von Haeften en Ritter Mertz von Quirnheim werden ter dood gebracht op de binnenplaats van het Bendlerblock. Een monument van Richard Scheibe uit 1953 herinnert aan de gebeurtenis. Op de bovenste verdieping is een tentoonstelling ingericht over de geschiedenis van de Duitse antinazibeweging.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Bendlerblock (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Bendlerblock
Hildebrandstraße, Berlijn Tiergarten

Geografische coördinaten (GPS) Adres Website Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: BendlerblockLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.507444444444 ° E 13.361597222222 °
placeToon op kaart

Adres

Bundesministerium der Verteidigung

Hildebrandstraße
10785 Berlijn, Tiergarten
Duitsland
mapOpenen op Google Maps

Website
bmvg.de

linkWebsite bezoeken

Berlin, Tiergarten, Reichpietschufer, Bendler Block 02
Berlin, Tiergarten, Reichpietschufer, Bendler Block 02
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Staatsbibliothek zu Berlin
Staatsbibliothek zu Berlin

De Staatsbibliothek zu Berlin is de grootste wetenschappelijke bibliotheek van Duitsland. Deze bibliotheek in Berlijn is het eigendom van de Stiftung Preussischer Kulturbesitz, een publiekrechtelijke stichting die ressorteert onder de minister van cultuur. Deze bibliotheek begon haar bestaan in 1661 als hofbibliotheek van de keurvorsten van Brandenburg. In 1701 gaf koning Frederik I van Pruisen haar de naam Königliche Bibliothek zu Berlin. In 1918 kreeg de bibliotheek de naam Preussische Staatsbibliothek. Na 1945 werd de bibliotheek net als Berlijn in tweeën gedeeld. In West-Berlijn kwam de Deutsche Staatsbibliothek, in Oost-Berlijn de Staatsbibliothek Preussischer Kulturbesitz. Sinds 1992 luidt de naam voluit Staatsbibliothek zu Berlin - Preussischer Kulturbesitz. De bibliotheek heeft twee hoofdlocaties, aan Unter den Linden en aan de Potsdamer Strasse, daar als deel van het Kulturforum Berlin. De verzamelingen van de Staatsbibliothek omvatten circa 10 miljoen boeken, waaronder ongeveer vijfduizend incunabelen en veertigduizend handschriften. Er is een uitgebreide muziekverzameling, met onder andere vele muziekhandschriften van Johann Sebastian Bach, Ludwig van Beethoven en Felix Mendelssohn, en het Altbachisches Archiv van de Berlijnse Sing-Akademie. De Gesamtkatalog der Wiegendrucke, een project voor de catalogisering van alle incunabelen, is vanaf het begin in deze Berlijnse bibliotheek ondergebracht. De Staatsbibliotheek houdt verder bijvoorbeeld Kalliope bij, een online database met meer dan een miljoen autografen van tienduizenden Duitse schrijvers.

Bülowstraße (metrostation)
Bülowstraße (metrostation)

Bülowstraße is een station van de metro van Berlijn, gelegen in de gelijknamige straat in het Berlijnse stadsdeel Schöneberg. Het viaductstation werd geopend op 11 maart 1902 aan de eerste Berlijnse metrolijn, het zogenaamde stamtracé. Station Bülowstraße is tegenwoordig onderdeel van lijn U2. Het zandstenen jugendstilstation werd ontworpen door Bruno Möhring, die ook tekende voor enkele stations van de Wuppertaler Schwebebahn. Vanwege het groeiende aantal reizigers werden de perrons in 1928-1929 verlengd en kreeg het station een tweede uitgang aan de oostzijde. Het station is opgenomen op de monumentenlijst.Ten oosten van station Bülowstraße zwenkt het metroviaduct naar het noorden van de straat om de Lutherkirche aan de Dennewitzplatz te passeren. Aan dit plein deed zich nog een bijzonderheid voor: om de lijn richting de Gleisdreieck te leiden moest een gesloten huizenblok doorkruist worden. De Hochbahngesellschaft kocht hiertoe een van de gebouwen op en liet hierin een opening maken, waar het metroviaduct doorheengeleid werd. In de Tweede Wereldoorlog werd het huizenblok verwoest, waardoor de Hausdurchfahrt verdween. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd ook het metrostation aan de Bülowstraße ernstig beschadigd, maar na de oorlog nam men het weer in gebruik. Na de bouw van de Berlijnse Muur in 1961 werd het metronet in tweeën gedeeld. Dit betekende een splitsing van de lijn naar Pankow, waartoe station Bülowstraße behoorde. Aanvankelijk reden de treinen nog naar het West-Berlijnse eindpunt Gleisdreieck, ten oosten van Bülowstraße. In 1972 werd de dienst echter tot Wittenbergplatz ingekort; het bovengrondse tracé door Schöneberg, waaronder station Bülowstraße, werd gesloten. In het viaductstation werd aan het eind van de jaren 1970 tot tweemaal toe zonder succes een markt ingericht. Vanaf september 1980 deed het metrostation dienst als Turkse bazaar, een concept dat wel aansloeg. Over het ongebruikte metroviaduct ging een pendeltram rijden tussen de stations Bülowstraße en Nollendorfplatz, waar sinds 1975 een vlooienmarkt bestond. Na de val van de Muur moesten de vlooienmarkt, de bazaar en de tramlijn in 1993 wijken voor de herindienstname van de U2. Voor deze gelegenheid werd het bijna honderd jaar oude en de monumentenstatus genietende station Bülowstraße in zijn oude glorie hersteld.