place

Nollendorfplatz (metrostation)

Metrostation in BerlijnTempelhof-Schöneberg
U Bahn Berlin Nollendorfplatz2
U Bahn Berlin Nollendorfplatz2

Nollendorfplatz is een station van de metro van Berlijn, gelegen aan het gelijknamige plein in het Berlijnse stadsdeel Schöneberg. Alle kleinprofiellijnen (U1, U2, U3 en U4) stoppen er en voor de U4 is station Nollendorfplatz het eindpunt. Geen enkel ander Berlijns metrostation wordt door zoveel lijnen aangedaan. Het station bestaat uit twee gedeelten: een viaductstation voor de U2 en een twee etages tellend ondergronds station voor de overige lijnen. Het stationscomplex staat in zijn geheel onder monumentenbescherming.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Nollendorfplatz (metrostation) (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Nollendorfplatz (metrostation)
Else-Lasker-Schüler-Straße, Berlijn Schöneberg

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Nollendorfplatz (metrostation)Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.499722222222 ° E 13.354166666667 °
placeToon op kaart

Adres

Nollendorfplatz

Else-Lasker-Schüler-Straße
10783 Berlijn, Schöneberg
Duitsland
mapOpenen op Google Maps

U Bahn Berlin Nollendorfplatz2
U Bahn Berlin Nollendorfplatz2
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Berliner Sportpalast
Berliner Sportpalast

Het Berliner Sportpalast was tussen 1910 en 1973 een sporthal in de Berlijnse wijk Schöneberg. Deze sporthal was de grootste sporthal van de Duitse hoofdstad en werd voor vele evenementen gebruikt. Het Sportpalast bood ruimte aan bijeenkomsten tot 14.000 bezoekers en is in de geschiedenis het meest bekend geworden door de toespraak van Joseph Goebbels, die de Duitse bevolking tijdens de Tweede Wereldoorlog in 1943 opriep tot de 'Totale Oorlog'. Het Sportpalast ging open in november 1910 en was gebouwd voor ijshockey- en schaatswedstrijden. Het was in die tijd het grootste overdekte schaatscomplex ter wereld. In latere jaren werden in het Sportpalast zesdaagsewedstrijden en bokswedstrijden georganiseerd. Ook werden grote politieke bijeenkomsten en evenementen als het Bockbierfest gehouden. Ook na de machtsovername in 1933 door de nazi's werd het Sportpalast gebruikt voor grote politieke bijeenkomsten. Goebbels noemde het Sportpalast Onze grote politieke tribune. In de oorlog raakte het Sportpalast zwaar beschadigd en werd het dak verwoest. In 1951 werd het Sportpalast, toen nog zonder dak, geopend voor schaatswedstrijden. In 1953 had het complex weer een dak. In de naoorlogse jaren werden ook popconcerten gehouden. Bekende artiesten als Zarah Leander, Bill Haley, The Beach Boys, Jimi Hendrix, Pink Floyd en Deep Purple traden hier op. In de jaren zeventig kon het Sportpalast niet meer rendabel geëxploiteerd worden. Het Sportpalast sloot in 1973 zijn deuren en werd afgebroken. Op de plaats van het vroegere Sportpalast staat nu sociale woningbouw. Dit hoogbouwcomplex heeft in Berlijn de bijnaam 'Sozialpalast'.

Bülowstraße (metrostation)
Bülowstraße (metrostation)

Bülowstraße is een station van de metro van Berlijn, gelegen in de gelijknamige straat in het Berlijnse stadsdeel Schöneberg. Het viaductstation werd geopend op 11 maart 1902 aan de eerste Berlijnse metrolijn, het zogenaamde stamtracé. Station Bülowstraße is tegenwoordig onderdeel van lijn U2. Het zandstenen jugendstilstation werd ontworpen door Bruno Möhring, die ook tekende voor enkele stations van de Wuppertaler Schwebebahn. Vanwege het groeiende aantal reizigers werden de perrons in 1928-1929 verlengd en kreeg het station een tweede uitgang aan de oostzijde. Het station is opgenomen op de monumentenlijst.Ten oosten van station Bülowstraße zwenkt het metroviaduct naar het noorden van de straat om de Lutherkirche aan de Dennewitzplatz te passeren. Aan dit plein deed zich nog een bijzonderheid voor: om de lijn richting de Gleisdreieck te leiden moest een gesloten huizenblok doorkruist worden. De Hochbahngesellschaft kocht hiertoe een van de gebouwen op en liet hierin een opening maken, waar het metroviaduct doorheengeleid werd. In de Tweede Wereldoorlog werd het huizenblok verwoest, waardoor de Hausdurchfahrt verdween. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd ook het metrostation aan de Bülowstraße ernstig beschadigd, maar na de oorlog nam men het weer in gebruik. Na de bouw van de Berlijnse Muur in 1961 werd het metronet in tweeën gedeeld. Dit betekende een splitsing van de lijn naar Pankow, waartoe station Bülowstraße behoorde. Aanvankelijk reden de treinen nog naar het West-Berlijnse eindpunt Gleisdreieck, ten oosten van Bülowstraße. In 1972 werd de dienst echter tot Wittenbergplatz ingekort; het bovengrondse tracé door Schöneberg, waaronder station Bülowstraße, werd gesloten. In het viaductstation werd aan het eind van de jaren 1970 tot tweemaal toe zonder succes een markt ingericht. Vanaf september 1980 deed het metrostation dienst als Turkse bazaar, een concept dat wel aansloeg. Over het ongebruikte metroviaduct ging een pendeltram rijden tussen de stations Bülowstraße en Nollendorfplatz, waar sinds 1975 een vlooienmarkt bestond. Na de val van de Muur moesten de vlooienmarkt, de bazaar en de tramlijn in 1993 wijken voor de herindienstname van de U2. Voor deze gelegenheid werd het bijna honderd jaar oude en de monumentenstatus genietende station Bülowstraße in zijn oude glorie hersteld.

Wittenbergplatz (metrostation)
Wittenbergplatz (metrostation)

Wittenbergplatz is een station van de metro van Berlijn, gelegen aan het gelijknamige plein in het Berlijnse stadsdeel Schöneberg, tegenover het beroemde warenhuis KaDeWe. Het ondergrondse metrostation wordt bediend door de kleinprofiellijnen U1, U2 en U3, die ter plaatse parallel lopen. Het station opende op 11 maart 1902 aan de eerste Berlijnse metrolijn, het zogenaamde stamtracé. Het stationscomplex geniet bescherming als monument.Het oorspronkelijke metrostation Wittenbergplatz werd ontworpen door Paul Wittig en had een eenvoudig uiterlijk. Het telde twee sporen langs twee zijperrons. Toen in de zomer van 1910 de bouw van een nieuwe aftakking van het stamtracé naar Wilmersdorf en Dahlem (de huidige U3) begon, werd besloten station Wittenbergplatz als splitsingsstation uit te breiden. Er werden meerdere plannen ingediend en de opdracht ging uiteindelijk naar Alfred Grenander, de huisarchitect van het metrobedrijf, de Hochbahngesellschaft. Passend bij de reeds bestaande bebouwing aan de Wittenbergplatz ontwierp Grenander een statig toegangsgebouw op het midden van het plein. Het station kreeg drie perrons met vijf sporen, er werd ruimte gereserveerd voor een mogelijk toekomstig zesde spoor (dat er overigens nooit zou komen). Op 12 oktober 1913 werd het nieuwe metrostation samen met de Wilmersdorf-Dahlemer U-Bahn geopend. Het centrale deel van het stationsgebouw huisvest een ruime stationshal op straatniveau met uitgangen aan beide zijden; in de vleugels zijn de trappen naar de direct onder het plein gelegen perrons ondergebracht. Het stationsgebouw werd in de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd. In de jaren 1950 werd het herbouwd en werd tegelijkertijd de stationshal gemoderniseerd. Tussen 1982 en 1983 onderging het monumentale station opnieuw een uitgebreide restauratie. Op korte termijn zal het station waarschijnlijk wederom gesaneerd worden. Ter gelegenheid van het vijftigjarige bestaan van de Berlijnse metro in 1952 schonk de commandant van de Britse bezettingsmacht in Berlijn de BVG een Londens metrobord ("roundel") met het opschrift Wittenbergplatz. Dit bord hangt nog altijd op een van de perrons.